Η μεγαλειώδης κινητοποίηση της προηγούμενης Κυριακής και η συνέχειά της.
Του Ηλία Σταθάτου.
Το κίνημα των πλατειών καλά κρατεί. Το απόγευμα της Κυριακής 29 Μαΐου, στο πανευρωπαϊκό κάλεσμα των Αγανακτισμένων για καταλήψεις πλατειών σε κάθε πόλη της Ευρώπης, η αντίδραση του κόσμου ήταν πέρα από κάθε προσδοκία. Συνολικά λίγο παραπάνω από 100.000 άτομα συγκεντρώθηκαν στη πλατεία Συντάγματος, μια πραγματική λαοθάλασσα, εκφράζοντας την δυσαρέσκειά και την οργή τους απέναντι σε ένα πολιτικό σύστημα που το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να υποθηκεύει το παρόν και το μέλλον του λαού, να υπογράφει Μνημόνια. Στην λαϊκή συνέλευση που ακολούθησε, οι συμμετέχοντες υπήρξαν τόσοι πολλοί, που γέμιζαν ολόκληρη την πλατεία! Το φαινόμενο όμως δεν περιορίστηκε στην Αθήνα. Σχεδόν σε όλες τις πόλεις της χώρας, πραγματοποιήθηκαν μεγάλες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, κατακλύζοντας την Ελλάδα με ένα σύνθημα. «Να φύγουν! Οι ζωές μας στα χέρια μας!». Εκδηλώσεις διαμαρτυρίας πραγματοποιήθηκαν και σε πολλά μέρη της Ευρώπης, με την Γαλλία, την Ιταλία την Γερμανία και την Ισπανία να δίνουν τον τόνο. Δεν σταμάτησε όμως εκεί. Καθημερινά χιλιάδες κόσμου συγκεντρώνονται στις πλατείες, διαδηλώνοντας και μεγάλο μέρος τους αποφασίζοντας μέσω συνελεύσεων. Και έπεται συνέχεια. Ακόμα μαζικότερες διαδηλώσεις έχουν κανονιστεί για την Κυριακή 5 Ιουνίου, καλώντας όλους τους πολίτες να εκφράσουν την εναντίωσή τους στις εφαρμοζόμενες πολιτικές. Η ανταπόκριση αναμένεται να είναι τεράστια.
Μια νύχτα στη συνέλευση – Πέμπτη 2/6, 21:00, Σύνταγμα
Εικόνες πρωτόγνωρες. Ειδικά για έναν χώρο όπως το κέντρο της Αθήνας, την πλατεία Συντάγματος, ένα μέρος παρόλο που είναι δημόσιο, κανείς δεν το ένιωθε δικό του, απλά το προσπερνούσε, ως ένα ενδιάμεσο σημείο ανάμεσα στην αφετηρία και τον προορισμό του. Χιλιάδες κόσμου, άγνωστοι μεταξύ τους, γνωρίζονται, συζητούν, και παράγουν λόγο δικό τους. Οι περισσότεροι νέοι, αλλά και πολλοί μεγαλύτεροι, από όλους τους χώρους, άνεργοι, εργαζόμενοι, αποφασισμένοι ότι οι λύσεις στα προβλήματα τους μπορούν να έρθουν μόνο από τους ίδιους, συμμετέχουν σε μια νέα εκδοχή της εκκλησίας του Δήμου, ακριβώς απέναντι από τον υποτιθέμενο «οίκο της δημοκρατίας», το Ελληνικό Κοινοβούλιο. Όπως ανέφεραν εύστοχα 2 συμμετέχοντας: «Όλα όσα συμβαίνουν στην πλατεία, μας έδειξαν πόσο αχρείαστοι είναι οι κύριοι της Βουλής». «Η συγκέντρωση εξουσίας στα χέρια 300 δεν είναι δημοκρατία».
Τα θέματα πάμπολλα, με τους συντονιστές να προσπαθούν να κρατήσουν την συζήτηση σε μη χαοτικά πλαίσια. Ένα νήμα όμως τους διαπερνά όλους: η διάθεσή για δράση. «Να αποκλείσουμε την Βουλή στις 15 του Ιούνη, στο Μεσοπρόθεσμο, να μην ψηφίσουν τα εκτρώματα. Τέρμα τα λόγια, καιρός για πράξεις!» «Να τους πνίξει η οργή μας!». Η διάθεση για ανακάλυψη των βαθύτερων αιτιών της σημερινής κατάστασης, κυρίαρχη. «Να μάθουμε για το χρέος καθώς και για τον πραγματικό ρόλο της Ε.Ε. Να αξιοποιήσουμε την εμπειρία από άλλες χώρες στις οποίες είχε εισβάλλει το Δ.Ν.Τ.», «λέμε να φύγουν οι κλέφτες. Πολύ σωστό. Αλλά πρέπει να σκεφτούμε και το μετά». Η θέληση για διεθνιστική δράση, ο πανευρωπαϊκός και όχι μόνο χαρακτήρας δίνει μια άλλη αίσθηση στο όλο εγχείρημα: « Έχουμε πολλά περισσότερα κοινά με τον Γάλλο και Γερμανό εργαζόμενο, παρά με τον Παπανδρέου και τον Σαμαρά. Και ας μιλάμε την ίδια γλώσσα». Εθελοντικές ομάδες καθαριότητας, σε συνεργασία με τον κόσμο, φροντίζουν τον χώρο. Το καινούργιο παράγεται εδώ. «Δεν μας αρκεί το αγανακτισμένοι. Είμαστε αποφασισμένοι».
Οι μεγάλες κινητοποιήσεις της Κυριακής και της γενικής απεργίας δίνουν τον τόνο. «Διαδηλώσεις σε κάθε γειτονιά, που να καταλήγουν στο Σύνταγμα. Να γίνει χαμός ώστε να μην εξαθλιωθούμε. Ποιός μπορεί να ζήσει με 592 ευρώ;», «Το σύστημα έχει επενδύσει στο φόβο. Επιχείρησαν να μας ενσωματώσουν στους καναπέδες μας». «Μεταμεσονύκτιες πορείες προς τη Βουλή. Στις 15 του μήνα, να τους αποκλείσουμε!» Όπως αναφέρει το σημαντικό ψήφισμα της συνέλευσης άλλωστε: «Δεν θα φύγουμε από τις πλατείες, μέχρι να φύγουνε αυτοί που μας οδήγησαν εδώ: Κυβερνήσεις, Τρόικα, Τράπεζες, Μνημόνια και όλοι όσοι μας εκμεταλλεύονται. Τους διαμηνύουμε ότι το χρέος δεν είναι δικό μας» Αξίζει να σημειωθεί ότι οι λαϊκές συνελεύσεις έχουν αρχίσει και εξαπλώνονται και στις γειτονιές της Αθήνας του Πειραιά. Κορυδαλλός, Γκύζη, Περιστέρι, Μαρούσι, Ν. Ηράκλειο, Δάφνη, Παλλήνη, Ν. Σμύρνη, Βύρωνας και Ζωγράφου έχουν ήδη στήσει τις δικές τους συνελεύσεις, με πολλές άλλες περιοχές της Αθήνας να ετοιμάζονται να πάρουν την σκυτάλη.
Αγανακτισμένη όλη η Ελλάδα
Στην Θεσσαλονίκη ούτε ο πολύ κακός καιρός- βρέχει κάθε μέρα στη Θεσσαλονίκη- δεν πτόησε τους αγανακτισμένους του Λευκού Πύργου που συνεχίζουν για δεύτερη εβδομάδα να συγκεντρώνονται. Την Κυριακή παρά την καταρρακτώδη βροχή οι συγκεντρωμένοι ξεπέρασαν τους 5.000, ενώ στη συνέλευση που ακολούθησε μπήκαν οι πρώτες οργανωτικές βάσεις του κινήματος, που αποκρυσταλλώθηκαν τις επόμενες ημέρες. Οι ομάδες εργασίας που έχουν δημιουργηθεί ήδη επεξεργάζονται τα πρώτα εξειδικευμένα κείμενα που θα κυκλοφορήσουν το προσεχές διάστημα, με βασικό στόχο την σύνδεση των πλατειών με κοινωνικούς και εργασιακούς χώρους. Επίσης ανάλογες διαμαρτυρίες πραγματοποιούνται σε Αγρίνιο, Αλεξανδρούπολη, Άρτα, Βόλο, Ιωάννινα, Διδυμότειχο, Ηράκλειο, Καβάλα, Καρδίτσα, Κοζάνη, Λαμία, Λάρισα, Ορεστιάδα, Πάτρα, Κατερίνη, Πρέβεζα, Ρόδο, Σητεία, Ερμούπολη, Τρίπολη, Χανιά και Χίο.
Επόμενα ραντεβού
• Κάλεσμα σε ημέρα πανευρωπαϊκού ξεσηκωμού, την Κυριακή, 5 Ιουνίου, σε όλες τις πλατείες της Ευρώπης, στις 18:00 στο Σύνταγμα.
• Στήριξη της απεργίας των ΔΕΚΟ στις 9 Ιουνίου
• Κάλεσμα σε παλλαϊκή ημέρα δράσης, Τετάρτη 15 Ιουνίου, ενάντια στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Σταθερότητας.
