Μια «επένδυση» που δομήθηκε με επάλληλα επίπεδα απάτης και παρανομίας
της Μαρίας Καδόγλου*
Στο φύλλο της 31/10/2015 του Δρόμου δημοσιεύθηκε άρθρο με τίτλο Πού βρίσκεται και πώς λύνεται το πρόβλημα των Σκουριών; του χημικού-μηχανικού και μέλους του κινήματος κατά της εξόρυξης χρυσού στη Χαλκιδική, Νίκου Μοσχούδη. Στην τελευταία παράγραφο-συμπέρασμα, εκφράζεται η άποψη ότι: «Η λύση για τις Σκουριές βρίσκεται στον καταιγισμό ελέγχου νομιμότητας (περιβαλλοντικό και οικονομικό, από Αρχές και κίνημα) με εξαναγκασμό συμμόρφωσης σε κανονισμούς, υποχρεώσεις και όρους».
Η άποψη αυτή έρχεται σε αντίθεση με όλα αυτά που πρεσβεύει και για τα οποία αγωνίζεται το κίνημα της Χαλκιδικής. Οι χιλιάδες άνθρωποι, κάτοικοι της περιοχής και μη, που ξεσηκώθηκαν και παλεύουν ενάντια στη «χρυσή επένδυση», το έκαναν γιατί σωστά διέγνωσαν τον κίνδυνο για ζωτικά αγαθά από μια δραστηριότητα που, όπως πολύ σωστά σημειώνει ο κ. Μοσχούδης, «υπερβαίνει τη φέρουσα ικανότητα της περιοχής και θα λειτουργεί με αθέμιτο ανταγωνισμό στις υπόλοιπες δραστηριότητες λόγω χρήσεων γης και καταστροφής φυσικών πόρων, με πρώτο το νερό». Οι επιπτώσεις αυτές σχετίζονται με την ίδια την κλίμακα και τη φύση της δραστηριότητας, είναι αδιαμφισβήτητες και ανεξάρτητες από την τήρηση ή μη των όποιων περιβαλλοντικών όρων.
Σύμβαση-σκάνδαλο
Η «επένδυση» της Ελληνικός Χρυσός είναι σαθρή στα θεμέλιά της και δομήθηκε με επάλληλα επίπεδα απάτης και παρανομίας. Η σύμβαση μεταβίβασης είναι ένα πολιτικό και οικονομικό σκάνδαλο. Η Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων βασίστηκε σε ψευδείς μελέτες και πάσχει από πολλαπλά προβλήματα νομιμότητας. Κάποια από αυτά έγινε προσπάθεια να καλυφθούν εκ των υστέρων με άλλες διοικητικές πράξεις, με φωτογραφικούς νόμους και με τις αποφάσεις του ΣτΕ. Έτσι, η Ελληνικός Χρυσός φαίνεται να πραγματοποιεί μια «νόμιμη» επένδυση.
Και βέβαια κατά τη λειτουργία μιας επιχείρησης είναι απαραίτητο να τηρούνται οι όροι και κανονισμοί, όμως αυτό είναι το μικρότερο από τα προβλήματα νομιμότητας της Ελληνικός Χρυσός. Οποιοσδήποτε έλεγχος νομιμότητας οφείλει να ξεκινήσει από τη σύμβαση και την ΑΕΠΟ και δεν μπορεί παρά να οδηγήσει στην ακύρωσή τους. Η συμμόρφωση με τους όρους δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή από το κίνημα κατά της εξόρυξης ως η «λύση» του προβλήματος των Σκουριών, γιατί το κίνημα είναι αντίθετο στην υλοποίηση της συγκεκριμένης επένδυσης. Ο αδιαπραγμάτευτος στόχος ήταν και είναι η συνολική και οριστική παύση της δραστηριότητας.
Τέλος, η επίλυση του προβλήματος δεν μπορεί να ανατεθεί σε καμία πρόσκαιρη, αμφίβολη ή προσχηματική «πολιτική βούληση». Είναι αλήθεια ότι με τη σημερινή κυβέρνηση βγήκαν από τα συρτάρια οι εκθέσεις των επιθεωρητών περιβάλλοντος για την Ελληνικός Χρυσός, όπως ξεθάφτηκε και η λίστα Λαγκάρντ. Όμως η διαπίστωση ότι η λίστα Λαγκάρντ σιωπηλά ξαναθάφτηκε, θα πρέπει να λειτουργήσει ως προειδοποίηση.
* Η Μαρία Καδόγλου είναι Φυσικός, μέλος του Παρατηρητηρίου Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων
