Επιμέλεια: Γιάννης Σχίζας
Τα χρήματα πιάνουν τόπο στο Διάστημα
Τα χρήματα που πηγαίνουν στο διάστημα όχι μόνο πιάνουν τόπο, αλλά προσφέρουν πρόσθετα οφέλη στο σύνολο της ανθρώπινης δραστηριότητας, αφού «ένα ευρώ στο διάστημα δίνει έξι ευρώ σε οφέλη στη γη», τόνισε, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η Χριστίνα Γιαννόπαπα, εκπρόσωπος του γραφείου του γενικού διευθυντή του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (European Space Agency – ESA), αποσπασμένη ως σύμβουλος του γενικού γραμματέα Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων.
Η κα Γιαννόπαπα σχολίασε και την όποια κριτική μπορεί να εκφραστεί σε σχέση με τις δαπάνες που γίνονται στον τομέα της διαστημικής τεχνολογίας, εξηγώντας πόσο σημαντικό είναι το Διάστημα για τη ζωή όλων στη γη: «ανοίγονται πλέον πάρα πολλές δουλειές, αφού ο συνδυασμός “Διάστημα-Αέρας-Γη” δίνει στην ανθρωπότητα τεράστιο όγκο δεδομένων, αυτό που ονομάζουμε Big Data, δίνει επιπλέον δουλειές» ανέφερε χαρακτηριστικά.
«Συνηθίζουμε να κοιτάμε έξω, τα αστέρια, τους πλανήτες κ.ο.κ, αυτή όμως δεν είναι η συνολική εικόνα, δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα ψηλότερο σημείο παρακολούθησης, ένα σημείο από το οποίο έχουμε τη δυνατότητα να κοιτάμε κάτω στη γη» υπογράμμισε, αναφερόμενη στις προσπάθειες του ανθρώπου στο Διάστημα, η κ. Γιαννόπαπα και τόνισε πως η επονομαζόμενη διαστημική τεχνολογία, επιτρέπει να «μαζεύουμε πληροφορίες για το αν π.χ η (καλλιεργήσιμη) γη είναι καλή, να προχωράμε προς τη γεωργία ακριβείας, να εκσυγχρονίζουμε την οικονομία μας, να ενημερωνόμαστε και για τις φυσικές καταστροφές, ένα πεδίο στο οποίο η συνεισφορά της είναι μέγιστη».
Συνδέοντας τις εξελίξεις στην Ελλάδα με το γενικότερο πλαίσιο, η κ. Γιαννόπαπα τόνισε πως στον συγκεκριμένο χώρο όλα πλέον αλλάζουν και αλλάζουν για πρώτη φορά στην ιστορία του ανθρώπου: «Στην εποχή πλέον που ονομάσαμε “Διάστημα 4.0” αλλάζει ο τρόπος με τον οποίο φτιάχνουμε διαστημικά αντικείμενα, και δορυφόρους, είναι κάτι που είδαμε και στα παιδιά του ΑΠΘ, στα οποία αξίζει ένα μεγάλο μπράβο, παιδιά που θα βρίσκονται στην καινούργια γενιά (Σ.τ.Σ.: των στελεχών της διαστημικής έρευνας) και θα είναι πρωτοπόροι» τόνισε η κ. Γιαννόπαπα όταν της ζητήθηκε να σχολιάσει τη σημαντική επιτυχία που μόλις ανακοινώθηκε από το ΑΠΘ, ότι περίπου σε τρία χρόνια από σήμερα, με βάση τον προγραμματισμό, θα βρίσκεται στο Διάστημα ο Acube SAT, ο νανοδορυφόρος της Ομάδας Διαστήματος και Αεροναυτικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Πηγή: Σωτήρης Κυριακίδης / www.ptisidiastima.com
Προστασία άγριας πανίδας από τα τροχαία
Καινοτόμες πρακτικές για την αποτροπή των τροχαίων ατυχημάτων με την άγρια πανίδα στην Δυτική Μακεδονία παρουσιάστηκαν στην εναρκτήρια συνάντηση του έργου Life Safe Crossing στη Φλώρινα.
Το έργο στοχεύει στη μείωση της οδικής θνησιμότητας απειλούμενων ειδών και της κατάτμησης των ενδιαιτημάτων τους σε τέσσερις ευρωπαϊκές χώρες: μαρσικανική καφέ αρκούδα (Ursus arctos marsicanus) και λύκος (Canis lupus) στην Ιταλία, ιβηρικός λύγκας (Lynx pardinus) στην Ισπανία, καθώς και καφέ αρκούδα (Ursus arctos) σε Ελλάδα και Ρουμανία. Η συνάντηση είχε ως κύριο θέμα τις δράσεις που θα υλοποιηθούν στις Περιφερειακές Ενότητες Φλώρινας και Καστοριάς και πιο συγκεκριμένα την εξέλιξη των εργασιών για την προετοιμασία της εγκατάστασης ενός καινοτόμου συστήματος αποτροπής συγκρούσεων οχημάτων-ζώων (ΣΟΖ).
Το σύστημα αυτό έχει αναπτυχθεί στην Ιταλία μέσω του έργου LIFE STRADE και είναι η πρώτη φορά που θα εφαρμοστεί και στην Ελλάδα. Η συζήτηση κατά τη διάρκεια της συνάντησης επικεντρώθηκε στην εξέλιξη των παρακάτω δράσεων:
- Την χρήση συστήματος καταγραφής κυκλοφοριακού φόρτου των οδών που γειτνιάζουν με τα οικοσυστήματα της καφέ αρκούδας. Τα δεδομένα της καταγραφής θα συνυπολογιστούν για να επιλεγούν τα σημεία εγκατάστασης του συστήματος αποτροπής συγκρούσεων οχημάτων-ζώων (ΣΟΖ).
- Την ταυτοποίηση και τυπολογία 149 τεχνικών υποδομών στον Κάθετο Άξονα της Εγνατίας Οδού A29 «Σιάτιστα-Καστοριά» που μπορούν να χρησιμοποιηθούν από την Άγρια Ζωή για την ασφαλή διάσχιση υπόγεια της οδού όπως κοιλαδογέφυρες, γέφυρες, οχετοί όμβριων υδάτων κ.ά. Μετά από την κατάλληλη παρακολούθηση θα εκτελεστούν εργασίες βελτίωσης αυτών των περασμάτων (φυτεύσεις, καθαρισμός, απομάκρυνση της βλάστησης κ.ά) ώστε να διευκολυνθεί η χρήση τους από την καφέ αρκούδα, καθώς και άλλα είδη.
- Την παρακολούθηση, μέσω ειδικών καμερών, 45 περασμάτων άγριας πανίδας και την αξιολόγησή τους.
- Τη χρήση καινοτόμων εφαρμογών της Νευροεπιστήμης για την μελέτη αντίδρασης των οδηγών σε οπτικά μηνύματα/εικόνες/χρώματα ώστε να επιλεγούν εκείνες οι προειδοποιητικές πινακίδες που θα έχουν το μέγιστο αποτέλεσμα.
Περισσότερα για το έργο Life Safe Crossing, μπορεί να μάθει κανείς από την ιστοσελίδα life.safe–crossing.eu
Πηγή: Δασαρχείο
Οι συγγραφείς περιγράφουν διάφορα περιστατικά επιδημιών
Το 1881 ο Δανός νατουραλιστής Γενς Πέτερ Γιάκομπσεν έγραψε το διήγημα «Πανούκλα» στο Μπέργκαμο. Εμπνευσμένος από τη δύναμη αφανισμού της επιδημίας και ορμώμενος από το ιστορικό ξέσπασμα της πανούκλας στο Μπέργκαμο κατά τον Μεσαίωνα με χιλιάδες νεκρούς, ο Γιάκομπσεν περιγράφει μια πόλη στην οποία ο χρόνος έχει παγώσει. Αποτυπώνει το δέος που προκαλούν οι όμορφες εικόνες της πόλης του, αλλά και την καταβύθιση στην κοινωνική κρίση που προκαλεί η σύγκρουση του θρησκευτικού αισθήματος με το αίσθημα επιβίωσης. Ένα φιλοσοφικό αφήγημα με πολλούς συμβολισμούς όπου η πανούκλα ερμηνεύεται ως θεϊκό σημάδι και ως δίκαιη τιμωρία.
Στον εικοστό αιώνα, αμέσως μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο (1947), ο Αλμπέρ Καμύ με το μυθιστόρημά του «Η πανούκλα» (μτφρ. Νίκη Καρακίτσου-Ντουζέ, εκδ. Καστανιώτη) αφηγείται την καθημερινότητα στο Οράν της Αλγερίας της δεκαετίας του ‘40 εν μέσω μιας επιδημίας που επιφέρει έκτακτες καταστάσεις, χρήση προπαγάνδας και τελικά επικράτηση του «κακού». Κι αν για το μυθιστόρημα του Καμύ η επιδημία της πανούκλας είναι απλώς ο μεταφορικός καμβάς για να καταγγελθεί η «μαύρη πανούκλα» του ναζισμού, άλλοι συγγραφείς έχουν στην καρδιά της μυθοπλασίας τους μια ανεξέλεγκτη, φονική επιδημία που ενσκήπτει ως τιμωρία και κάθαρση μαζί, βάζοντας σε δοκιμασία τα ανθρώπινα μεγέθη.
Λίγα χρόνια μετά, ο Ζαν Ζιονό δημοσιεύει τον «Ουσάρο στη στέγη» (1951). Η χολέρα σαρώνει στην Προβηγκία. Ο Ιταλός αξιωματικός Άντζελο Πάρντι, εξόριστος στη Γαλλία, καταδιώκεται από τους Αυστριακούς που τον κατηγορούν για συνωμοσία. Οι δρόμοι έχουν αποκλειστεί, οι πόλεις έχουν οχυρωθεί και έχει επιβληθεί καραντίνα. Ο Άντζελο χωρίς να φοβάται να μολυνθεί φροντίζει τους αρρώστους που συναντά στον δρόμο του ενώ βοηθά τη σύζυγο ενός κόμη. Ο κλοιός σφίγγει κι εκείνος, άτρωτος χάρη στο θάρρος και την αγνότητά του, καταφεύγει στις στέγες της Μανόσκ από όπου παρατηρεί το μεγαλείο της φύσης και ταυτόχρονα την πόλη να παραδίδεται στον μαρασμό εξαιτίας της θανάσιμης επιδημίας.
Πηγή: Ελένη Κορόβηλα: Από τον Οιδίποδα στον Στήβεν Κινγκ
