Περισσότεροι από 40.000 διαδηλωτές πλημμύρισαν την Τετάρτη και την Πέμπτη τους δρόμους της Θεσσαλονίκης, ζητώντας «να πέσει εδώ και τώρα η κυβέρνηση».
Έμπειροι συνδικαλιστές με αρκετά χρόνια παρουσίας στο δρόμο, κάνουν λόγο για τη μεγαλύτερη διαδήλωση της μεταπολίτευσης και τη συγκρίνουν μόνο με τι ς πορείες του 2003, ενάντια στη Σύνοδο των πρωθυπουργών της Ε.Ε. στον Μαρμαρά.
Η Θεσσαλονίκη ήταν σε τροχιά έντονων κινητοποιήσεων όλη την εβδομάδα. Δήμοι, περιφέρειες, νοσοκομεία, γραφεία διευθύνσεων εκπαίδευσης και εργοτάξια δήμων τελούσαν υπό κατάληψη από την αρχή της εβδομάδας. Για πρώτη φορά συνελεύσεις σε εργασιακούς χώρους είχαν καθολική συμμετοχή, ενώ οι αγωνιστικές αποφάσεις συνδικάτων διαδέχονταν η μία την άλλη.
Έτσι, την Τετάρτη, πρώτη ημέρα της 48ωρης απεργίας οι δρόμοι της Θεσσαλονίκης κατακλύστηκαν από χιλιάδες κόσμου. Η πορεία του Εργατικού Κέντρου συγκέντρωσε περισσότερους από 35.000 διαδηλωτές. Με οργανωμένα μπλοκ συμμετείχαν η ΠΟΕ-ΟΤΑ, όλες οι ΔΕΚΟ, διδασκαλικοί σύλλογοι, καθώς και πολλά σωματεία του ιδιωτικού τομέα. Οι διαδηλωτές αφού πέρασαν από όλους τους κεντρικούς δρόμους της πόλης κατέληξαν στο πρώην υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης, όπου και παρέμειναν για αρκετές ώρες, αψηφώντας τις συνεχείς επιθέσεις της αστυνομίας στο σημείο. Μάλιστα, οι αστυνομικές δυνάμεις δεν δίστασαν να εισβάλουν ακόμη και στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης και να χτυπήσουν συνδικαλιστές.
Από την πλευρά του το ΠΑΜΕ πραγματοποίησε την Τετάρτη χωριστή πορεία, παρά τις πιέσεις των προηγούμενων ημερών για κοινή κάθοδο στο δρόμο. Η συμμετοχή στη διαδήλωση του ΠΑΜΕ ήταν υποτονική, παρά το γεγονός ότι στηρίχτηκε από μεγάλο αριθμό μαθητών. Την Πέμπτη η συμμετοχή στις κινητοποιήσεις ήταν κατώτερη των περιστάσεων. Στον προγραμματισμένο αποκλεισμό της Γενικής Γραμματείας Μακεδονίας-Θράκης δεν συγκεντρώθηκαν περισσότεροι από 5.000 διαδηλωτές.
Το ΠΑΜΕ είχε αποκλείσει από νωρίς το χώρο μπροστά από το πρώην υπουργείο, με ισχυρές ομάδες περιφρούρησης, απαγορεύοντας την πρόσβαση στο μη στενό του κομματικό ακροατήριο. Μάλιστα, η πορεία των πρωτοβάθμιων σωματείων και του ΕΚΘ, όταν έφτασε στο σημείο βρέθηκε αντιμέτωπη με κρανοφόρους που κρατώντας παλούκια απαγόρευσαν τη διέλευσή της μπροστά από το κυβερνητικό κτίριο.
Τελικά και έπειτα από τρεις περίπου ώρες αποκλεισμού του πρώην υπουργείου οι συγκεντρωμένοι αποχώρησαν, με το βλέμμα στραμμένο στην Αθήνα και όσα συνεβαίνανε, εντός και εκτός Κοινοβουλίου.
Η Θεσσαλονίκη ήταν σε τροχιά έντονων κινητοποιήσεων όλη την εβδομάδα. Δήμοι, περιφέρειες, νοσοκομεία, γραφεία διευθύνσεων εκπαίδευσης και εργοτάξια δήμων τελούσαν υπό κατάληψη από την αρχή της εβδομάδας. Για πρώτη φορά συνελεύσεις σε εργασιακούς χώρους είχαν καθολική συμμετοχή, ενώ οι αγωνιστικές αποφάσεις συνδικάτων διαδέχονταν η μία την άλλη.
Έτσι, την Τετάρτη, πρώτη ημέρα της 48ωρης απεργίας οι δρόμοι της Θεσσαλονίκης κατακλύστηκαν από χιλιάδες κόσμου. Η πορεία του Εργατικού Κέντρου συγκέντρωσε περισσότερους από 35.000 διαδηλωτές. Με οργανωμένα μπλοκ συμμετείχαν η ΠΟΕ-ΟΤΑ, όλες οι ΔΕΚΟ, διδασκαλικοί σύλλογοι, καθώς και πολλά σωματεία του ιδιωτικού τομέα. Οι διαδηλωτές αφού πέρασαν από όλους τους κεντρικούς δρόμους της πόλης κατέληξαν στο πρώην υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης, όπου και παρέμειναν για αρκετές ώρες, αψηφώντας τις συνεχείς επιθέσεις της αστυνομίας στο σημείο. Μάλιστα, οι αστυνομικές δυνάμεις δεν δίστασαν να εισβάλουν ακόμη και στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης και να χτυπήσουν συνδικαλιστές.
Από την πλευρά του το ΠΑΜΕ πραγματοποίησε την Τετάρτη χωριστή πορεία, παρά τις πιέσεις των προηγούμενων ημερών για κοινή κάθοδο στο δρόμο. Η συμμετοχή στη διαδήλωση του ΠΑΜΕ ήταν υποτονική, παρά το γεγονός ότι στηρίχτηκε από μεγάλο αριθμό μαθητών. Την Πέμπτη η συμμετοχή στις κινητοποιήσεις ήταν κατώτερη των περιστάσεων. Στον προγραμματισμένο αποκλεισμό της Γενικής Γραμματείας Μακεδονίας-Θράκης δεν συγκεντρώθηκαν περισσότεροι από 5.000 διαδηλωτές.
Το ΠΑΜΕ είχε αποκλείσει από νωρίς το χώρο μπροστά από το πρώην υπουργείο, με ισχυρές ομάδες περιφρούρησης, απαγορεύοντας την πρόσβαση στο μη στενό του κομματικό ακροατήριο. Μάλιστα, η πορεία των πρωτοβάθμιων σωματείων και του ΕΚΘ, όταν έφτασε στο σημείο βρέθηκε αντιμέτωπη με κρανοφόρους που κρατώντας παλούκια απαγόρευσαν τη διέλευσή της μπροστά από το κυβερνητικό κτίριο.
Τελικά και έπειτα από τρεις περίπου ώρες αποκλεισμού του πρώην υπουργείου οι συγκεντρωμένοι αποχώρησαν, με το βλέμμα στραμμένο στην Αθήνα και όσα συνεβαίνανε, εντός και εκτός Κοινοβουλίου.
Λευτέρης Αρβανίτης
Σχόλια
