Επιμέλεια: Γιάννης Σχίζας
Η NASA ξεκαθαρίζει ότι οι άνθρωποι είναι απίθανο να πατήσουν στον Άρη πριν από τη δεκαετία του 2040. Ο Έλον Μασκ όμως λέει ότι μέχρι τότε θα έχει στείλει ένα εκατομμύριο αποίκους στον κόκκινο πλανήτη.
Ο εκκεντρικός δισεκατομμυριούχος ποτέ δεν έκρυψε πως όλα όσα κάνει έχουν απώτερο στόχο τη δημιουργία μιας αποικίας που θα σώσει την ανθρωπότητα σε περίπτωση που η Γη καταστραφεί από πτώση αστεροειδή ή άλλο πλήγμα πλανητικών διαστάσεων.
Όπως φαίνεται το όραμα του αφεντικού της SpaceX και της Tesla γίνεται όλο πιο φιλόδοξο. Το 2016 προέβλεπε ότι θα περάσουν 40 με 100 χρόνια πριν χτιστεί μια αυτάρκης αποικία στον Άρη. Τον Απρίλιο όμως είπε σε εργαζομένους της SpaceX ότι σε 20 χρόνια θα ζουν στον πλανήτη ένα εκατομμύριο άνθρωποι.
«Είναι εξαιρετικά επείγον να γίνει η ζωή πολυπλανητική» εμφανίζεται να λέει σε δημόσια διαθέσιμο βίντεο.
Σύμφωνα με τις πηγές της εφημερίδας, ο Μασκ έχει δηλώσει ότι ίδρυσε την εταιρεία διάνοιξης σηράγγων Boring Company με απώτερο στόχο να ανοίξει τούνελ στον Άρη προκειμένου να προστατεύσει τους αποίκους από την ισχυρή ακτινοβολία της επιφάνειας.
Αποκάλυψε επίσης στον κύκλο του ότι ένας λόγος που αγόρασε το Twitter, πλέον Χ, ήταν να εξετάσει πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει στον Άρη μια κυβέρνηση πολιτών που αποφασίζει με πλειοψηφία.
Οι δικαστές πρέπει να εξεπλάγησαν το 2022 όταν εξέταζαν το πακέτο αμοιβής των 47 δισ. δολαρίων που σχεδίαζε η Tesla για τον Μασκ, όταν ο επιχειρηματίας είπε ουσιαστικά ότι χρειάζεται τα χρήματα για το διαπλανητικό του σχέδιο.
Όπως φαίνεται, ο Μασκ έχει εξετάσει ακόμα και τις λεπτομέρειες του σχεδίου, όπως το πώς θα κρατά τους αποίκους ζεστούς.
Σε podcast του 2022, είπε ότι θα χρησιμοποιούσε θερμοπυρηνικές βόμβες για να θερμάνει τον παγωμένο πλανήτη.
Όσον αφορά την ενέργεια που θα χρειάζεται η αποικία, και εδώ υπάρχει έτοιμη λύση: τα ηλιακά κεραμίδια που έχει αναπτύξει η Tesla.
Κανόνες για εξορύξεις ανοιχτής θάλασσας
Διαπραγματευτές από όλο τον κόσμο συμμετέχουν σε σύνοδο του ΟΗΕ που ξεκινά τη Δευτέρα προκειμένου να εξετάσει κανόνες για τις εξορύξεις ανοιχτής θάλασσας, παρά τις εντεινόμενες ανησυχίες για το περιβαλλοντικό κόστος.
Ορισμένες κυβερνήσεις και μεταλλευτικές εταιρείες επιμένουν ότι τα ορυχεία στον βυθό είναι απαραίτητο βήμα προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες για μέταλλα που θα τροφοδοτήσουν την πράσινη μετάβαση, όπως μέταλλα που χρησιμοποιούνται σε μπαταρίες ή ανεμογεννήτριες.
Από την άλλη πλευρά, επιστήμονες και οργανώσεις προειδοποιούν για περιβαλλοντικές βλάβες και καταστροφή ωκεάνιων συστημάτων που δεν έχουν ακόμα εξερευνηθεί.
Όπως αναφέρει το Reuters, περίπου 27 χώρες ζητούν να επιβληθεί μορατόριουμ στην εξόρυξη ανοιχτής θάλασσας, ενώ την περασμένη εβδομάδα η Χαβάη έγινε η τέταρτη αμερικανική πολιτεία που απαγόρευσε πλήρως την πρακτική.
Το ζήτημα εξετάζεται τώρα στη σύνοδο που πραγματοποιείται μέχρι τις 26 Ιουλίου στο Κίνγκστον της Τζαμάικα, όπου οι 36 χώρες-μέλη που απαρτίζουν το συμβούλιο της Διεθνούς Αρχής Θαλάσσιου Βυθού (ISA) θα διαπραγματευτούν έναν «κώδικα εξόρυξης».
Εδώ και δεκαετίες είναι γνωστό ότι μεγάλες εκτάσεις των ωκεάνιων βυθών είναι καλυμμένες με διάσπαρτους «πολυμεταλλικούς κονδύλους», οι οποίοι περιέχουν μέταλλα όπως μαγγάνιο, σίδηρο, νικέλιο και κοβάλτιο.
Παραμένει ακόμα ασαφές αν η τεχνολογία έχει προχωρήσει αρκετά για να αποτρέψει περιβαλλοντικές βλάβες, με την Διεθνή Ένωση για την Διατήρηση της Φύσης (IUCN) να προειδοποιεί ότι τα θαλάσσια ορυχεία θα κατέστρεφαν οργανισμούς που εξαρτώνται από τους κονδύλους, θα σήκωναν μεγάλα σύννεφα σκόνης και θα προκαλούσαν ηχορύπανση και φωτορύπανση.
Η βιασύνη για οριστικοποίηση του κώδικα οφείλεται στην πρόθεση του μικρού νησιωτικού κράτους του Ναουρί να υποβάλλει αίτημα για άδεια εξόρυξης για λογαριασμό της καναδικής μεταλλευτικής εταιρείας The Metals Company, η οποία υποστηρίζει ότι τα θαλάσσια ορυχεία θα είχαν μικρότερες περιβαλλοντικές επιπτώσεις από τα χερσαία.
Μετά τη συνεδρίαση του συμβουλίου, οι 168 χώρες-μέλη της ISA θα προσέλθουν για γενική συνέλευση, κατά την οποία εννέα χώρες – ανάμεσά τους η Γαλλία και η Χιλή-, θα ζητήσουν συγκεκριμένες πολιτικές για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος σε περίπτωση που αρχίσουν εξορύξεις.
Στην περυσινή σύνοδο η Κίνα μπλόκαρε μια ανάλογη πρόταση.
Ο χρόνος στο φεγγάρι
Εν μέσω διεθνούς προσπάθειας για την καθιέρωση ειδικής ζώνης ώρας για τη Σελήνη, ερευνητές της NASA υπολόγισαν με νέα ακρίβεια πώς η σχετικότητα του Αϊνστάιν κάνει τον χρόνο να κυλά πιο γρήγορα στο φεγγάρι.
Η καθιέρωση ενός γενικά αποδεκτού χρόνου αναφοράς στη Σελήνη αποκτά σημασία καθώς η NASA ετοιμάζεται για την επιστροφή των Αμερικανών στη Σελήνη έπειτα από απουσία 50 ετών και η Κίνα προγραμματίζει την αντίστοιχη δική της αποστολή για το τέλος της δεκαετίας.
Για την ώρα, κάθε αποστολή στη Σελήνη χρησιμοποιεί την ώρα της χώρας που εκτόξευσε το σκάφος, μια πρακτική που δυνητικά θα δυσχέραινε την οργάνωση κοινών αποστολών ή τις συνεννοήσεις μεταξύ αποστολών διαφορετικής προέλευσης.
Το πρόβλημα είναι ότι ο χρόνος τρέχει ταχύτερα στη Σελήνη από ό,τι στη Γη. Σύμφωνα με τη γενική θεωρία της σχετικότητας, η βαρύτητα διαστέλλει τον χρόνο.
Δεδομένου ότι το βαρυτικό πεδίο της Σελήνης είναι 6 φορές πιο ασθενές από ό,τι το γήινο, ένας παρατηρητής στη Γη θα έβλεπε ένα ρολόι στο φεγγάρι να τρέχει ταχύτερα από ό,τι το δικό του.
Για τον ίδιο λόγο, ο χρόνος κυλά πιο γρήγορα για ένα σκάφος που κινείται σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη, συγκριτικά με ένα ρολόι στην επιφάνειά της, κάτι που δυνητικά θα δημιουργούσε αποκλίσεις.
Η νέα μελέτη του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) της NASA, η οποία ακόμα δεν έχει ακόμα υποβληθεί σε ανεξάρτητο έλεγχο και παρουσιάζεται ως προδημοσίευση στο αποθετήριο arXiv, υπολογίζει ότι, συγκριτικά με τη Γη, ένα ρολόι στη Σελήνη θα πήγαινε μπροστά κατά 0,0000575 δευτερόλεπτα ανά ημέρα.
Αυτό σημαίνει ότι ένας άνθρωπος που περνά 80 χρόνια στο φεγγάρι θα ήταν 1,68 δευτερόλεπτα πιο ηλικιωμένος από ό,τι αν είχε ζήσει στη Γη.
Ανάλογοι υπολογισμοί απαιτούνται και για τον υπολογισμό της ώρας σε άλλα σώματα του Ηλιακού Συστήματος.
Μείωση των υδάτων
Η κλιματική κρίση δείχνει τα δόντια της με τα «καμπανάκια» να είναι πολλά και να χτυπούν επανειλημμένα. Η ανησυχητική πτώση στη στάθμη του νερού προκαλεί έντονη ανησυχία με τα δορυφορικά δεδομένα που επεξεργάστηκε το climatebook, από τον ευρωπαϊκό δορυφόρο Sentinel-2, να δείχνουν την έκταση του ταμιευτήρα που καλύπτεται από νερό, σε τρεις διαδοχικές χρονιές (πρώτο δεκαήμερο Ιουλίου 2022, 2023 και 2024).
Το 2022, η έκταση που κάλυπτε το νερό ήταν περίπου 1.4 τετραγωνικά χιλιόμετρα (σημειώνεται ότι η κανονική έκταση επιφάνειας είναι 1.9 τετραγωνικά χιλιόμετρα).
Στις αρχές Ιουλίου 2023, η επιφάνεια ήταν 0.8 τετραγωνικά χιλιόμετρα και πριν λίγες ημέρες (10 Ιουλίου 2024) ήταν μόνο 0.6 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Η σημερινή επιφάνεια είναι επομένως στο 31% της κανονικής επιφάνειας του ταμιευτήρα.
Η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Κρήτης (Διεύθυνση Υδάτων) σε συνεργασία με την Περιφέρεια Κρήτης και τον Ελληνικό Γεωργικό Οργανισμό (ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ), με σκοπό το συντονισμό και την επικαιροποίηση των ενεργειών για την κλιμακούμενη ανομβρία των τελευταίων υδρολογικών ετών και τις επιπτώσεις στα διαθέσιμα αποθέματα νερού σε όλη την Κρήτη, διοργάνωσε σύσκεψη εργασίας στις αρχές του μήνα στα Χανιά.
Η λειψυδρία έχει κάνει την εμφάνισή της σε πολλές περιοχές της χώρας αλλά και στην Αττική. Στη μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας τα αποθέματα νερού στους ταμιευτήρες του Μόρνου, αν οι συνθήκες δεν αλλάξουν δραματικά, αρκούν για τα επόμενα τρία χρόνια με τους υπευθύνους να εκπονούν μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα σχέδια για την αντιμετώπιση της κατάστασης.
Στη Λέρο υπολειτουργούν οι μονάδες αφαλάτωσης, ενώ και οι γεωτρήσεις φαίνεται να στερεύουν. Στη Λευκάδα παρατηρείται μείωση της στάθμης της κεντρικής γεώτρησης, σε επίπεδα συναγερμού, λόγω της παρατεταμένης ξηρασίας, ενώ διακοπές υδροδότησης, λόγω λειψυδρίας, ανακοινώθηκαν και στο Μεγανήσι.
Οξύ πρόβλημα αντιμετωπίζει και η Χίος, όπου στερεύει το φράγμα του Κατράρη στον νότο, ενώ ραγδαία είναι μείωση στο νερό των γεωτρήσεων.
