ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στις Κατερίνα Βουζουνεράκη και Ισμήνη Αναγνωστάκι
Οι δύο εταιρίες ΕΛΙΚΑ και ΤΕΡΝΑ θέλουν να εγκαταστήσουν στην Κρήτη 56 αιολικούς σταθμούς. Πρόκειται για θηριώδη έργα (τα περισσότερα μέσα σε προστατευόμενες περιοχές Natura και ΖΕΠ) που καταλαμβάνουν, με 647 ανεμογεννήτριες, περισσότερες από 70 βουνοκορφές, σε όλους σχεδόν τους νομούς της Κρήτης. Στην Περιφερειακή Ενότητα Ρεθύμνου πρόκειται να εγκατασταθούν από τις δύο εταιρίες 18 αιολικοί σταθμοί με συνολικά 180 ανεμογεννήτριες. Σε ολόκληρο τον Νομό οι τοπικές κοινωνίες βρίσκονται σε αναβρασμό και χαρακτηριστική της κατάστασης ήταν η εκδίωξη των μηχανημάτων της ΔΕΗ Ανανεώσιμες από τους ίδιους τους κατοίκους του Δήμου Αγ. Βασιλείου, προ 15ημέρου. Οι κάτοικοι αντιλήφθηκαν τα μηχανήματα που ανέβαιναν στη περιοχή του Αρδάκτου, για την εγκατάσταση τριών ανεμογεννητριών, σε απόσταση 200 μέτρων από την κατοικημένη περιοχή, και η αντίδραση ήταν άμεση. Απαίτησαν όχι μόνο να φύγουν από το χωριό τους αλλά και από την Κρήτη και τους ακολούθησαν με 20 αμάξια στο Λιμάνι του Ηρακλείου.
Ο Δρόμος ζήτησε από κατοίκους να μοιραστούν την εμπειρία τους αυτή. Τις ερωτήσεις θέσαμε στους Ειρήνη Μιχαλάκη, Ειρήνη Βρυλάκη, Δάφνη Παπαδάκη, Αλέξανδρο Παπαδάκη, μέλη της ομάδας Αρδάκτου ενάντια στις ΒΑΠΕ, και στην Κατερίνα Κορρέ, μέλος της συντονιστικής ομάδας κατά των ΒΑΠΕ στο Ρέθυμνο.
Μιλήστε μας για την εμπειρία σας όταν ήρθαν τα μηχανήματα στις 3 Οκτωβρίου.
Α.Π.: Ήταν θετικό ότι ήταν Σάββατο πρωί. Αν ήταν Δευτέρα δεν ξέρω αν θα μαζεύονταν τόσο πολλοί στην κινητοποίηση. Το ότι ήταν Σάββατο πρωί βοήθησε πολύ, όπως και οι δύο συνελεύσεις των κατοίκων για το συγκεκριμένο θέμα. Στην ουσία, εκεί εξηγήσαμε τι συμβαίνει, δηλαδή πως έρχονται για την τοποθέτηση των ανεμογεννητριών και πρέπει να είμαστε επί ποδός. Υπήρξε συνεννόηση ώστε να ειδοποιηθούμε όταν καταφθάσουν τα μηχανήματα.
Ε.Μ.: Η αλήθεια είναι πως γνωρίζαμε ότι θα ξεκινήσουν πάλι οι εργασίες μέσα στον Οκτώβρη για την εγκατάσταση των τριών ανεμογεννητριών, τις οποίες είχαμε σταματήσει με τα ασφαλιστικά μέτρα. Κάναμε συνελεύσεις και αποφασίσαμε, ομόφωνα, ότι πρέπει πάση θυσία να τους εμποδίσουμε. Ο δήμαρχος Δήμου Λάμπης ενημέρωσε άμεσα τον Αλέξανδρο Παπαδάκη για την έλευση γερανών και φορτηγών και εκείνος με τη σειρά του τους υπόλοιπους. Πήγαμε στο μπλόκο, όπου σιγά-σιγά άρχισαν να καταφθάνουν όλο και περισσότεροι άνθρωποι. Σε αυτές τις περιπτώσεις το πλήθος έχει τη δύναμη. Όλοι μαζί εμποδίσαμε τη διέλευση των οχημάτων, τα ακινητοποιήσαμε και αναγκάσαμε τους οδηγούς να φύγουν. Αφού οργανώθηκε ένα κομβόι αυτοκινήτων, τους οδηγήσαμε στο Λιμάνι του Ηρακλείου για να βεβαιωθούμε ότι θα έμπαιναν στο πλοίο της γραμμής με προορισμό τον Πειραιά, όπως και έγινε.
Όσο προετοιμαζόταν όλη αυτή η κινητοποιήση, ποια ήταν η ανταπόκριση των κατοίκων της περιοχής; Πόσο τους ενδιέφερε;
Α.Π.: Τους ενδιέφερε πολύ περισσότερο από όσο περίμενα. Η αλήθεια είναι ότι όταν ξεκινήσαμε τις νομικές διαδικασίες, δεν υπήρχε τόσο ενδιαφέρον. Η κινητοποίηση είχε πολύ μεγαλύτερη ανταπόκριση. Άνθρωποι που έχουν μηχανήματα, τρακτέρ μεγάλα, εκφορτωτές, έλεγαν «Φώναξέ μας να έρθουμε να τα παρκάρουμε εδώ», με σκοπό να εμποδιστεί η διέλευση των μηχανημάτων.
Και μετά το περιστατικό υπάρχει διάθεση να συνεχίσει η αντίδραση;
Α.Π.: Υπάρχει διάθεση. Αυτό ήταν μια πρώτη νίκη, και δεν σας κρύβω ότι με φοβίζει η μέθη της νίκης γιατί μπορεί να μας ζαλίσει και να μας αποπροσανατολίσει. Αυτή τη στιγμή δεν έκαναν τίποτα. Πώς ήταν οι Πέρσες που πέψανε τον αγγελιοφόρο για γη και ύδωρ και οι Σπαρτιάτες τους πετάξανε στο πηγάδι; Αυτό έγινε, δεν έγινε καμιά νίκη ουσιαστική. Ήρθαν απλώς και έφυγαν. Ούτε βία υπήρχε, ούτε αστυνομία ήρθε.
Ε.Β.: Ήταν μια μικρή δικαίωση στους αγώνες μας. Η συμμετοχή του κόσμου ολοένα αυξάνεται και αυτό μας γεμίζει ελπίδα. Γνωρίζουμε ότι αυτό ήταν μόνο η αρχή, αλλά δεν παύει να είναι μία νίκη που μας γεμίζει με θάρρος για να συνεχίσουμε.
Θεωρείτε ότι είναι τυχαίο που όλες αυτές οι fast track μεγάλες επενδύσεις γίνονται αυτή την περίοδο, τα τελευταία 3-4 χρόνια;
Α.Π.: Δεν είναι τυχαίο. Φυσικά και εντάσσεται στο γενικότερο ξεπούλημα. Αυτά τα πράγματα είναι άχρηστα στη Γερμανία, πού θα τα βάλουν; Στην Ουγκάντα, στην Ελλάδα, δηλαδή στις τριτοκοσμικές χώρες. Για να μην κλείσουν τα εργοστάσια που απασχολούν τόσο κόσμο έχουν βγει οδηγίες από την Ευρώπη ότι αυτά τα πράγματα είναι άχρηστα, δηλαδή δεν παράγουν το ρεύμα που διατείνονται ότι παράγουν. Σκεφτείτε πόσος κόσμος θα μείνει άνεργος στη Γαλλία, στη Γερμανία αν κλείσει όλη αυτή η βιομηχανία. Είναι τεράστιες οι απώλειες ενέργειας. Θέλουν να κάνουν σκουπιδόλακκο την Κρήτη.
Επίσης θα υπάρχουν επιπτώσεις και στον τουρισμό. Η επαρχία μας και γενικότερα η Κρήτη είναι ένας τόπος που γενικά ζει από τον τουρισμό. Δηλαδή έρχεται ο τουρίστας, θέλει να κάνει το μπάνιο του, να πατήσει άγρια παρθένα βουνά και ξαφνικά του βάζεις ανεμογεννήτριες εκεί πέρα. Γιατί να έρθει; Γιατί να φύγει από ένα βιομηχανικό περιβάλλον και να έρθει σε ένα ημι-βιομηχανικό; Θα πάει κάπου αλλού. Ο κόσμος έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει, γιατί πολύς κόσμος ζει από τον τουρισμό. Και στο κάτω-κάτω της γραφής, ο τουρίστας έρχεται να δει αυτό τον τόπο, να γνωρίσει την κουλτούρα αυτών των ανθρώπων που έχουν και μια διάθεση επαναστατική. Δεν έρχεται ο τουρίστας να δει ανθρώπους που δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον κατεστραμμένο τόπο τους.
Είναι δηλαδή και θέμα τιμής για τους κατοίκους…
Α.Π.: Φυσικά, και πολύ μάλιστα. Αυτά τα βουνά ήτανε κάστρα μια περίοδο στον προηγούμενο πόλεμο και εμείς αυτή τη στιγμή έτσι τους φερόμαστε.
Πόσο σημαντικό είναι να εμπλέκεται η νεολαία σε τέτοια κινήματα υπεράσπισης του τόπου;
Δ.Π.: Η συμμετοχή της νεολαίας είναι ζωτικής σημασίας καθώς αποτελεί το μέλλον του τόπου. Είναι το πιο ενεργό κύτταρο της κοινωνίας. Κουβαλάει την ορμή, τη ζωντάνια, τη ρήξη με το κατεστημένο και χωρίς αυτήν τα κινήματα δεν μπορούν να μακροημερεύσουν. Ως νέοι είμαστε πιο ενεργοί και εστιάζουμε στη δράση. Παρ’ όλα αυτά, όλοι στηρίζουν τον αγώνα! Μπορεί στα χωριά μας οι μόνιμοι κάτοικοι να μην είναι στην πλειοψηφία τους νέοι, αλλά λειτουργούμε σαν σύνολο και ο καθένας έχει το ρόλο του. Στηρίζουμε όλοι τον αγώνα αυτό, ανεξαρτήτως ηλικίας. Δρούμε σαν μία ομάδα.
Κατερίνα Κορρέ: Ο λαός έχει τη δική του διέξοδο
Το Δίκτυο κατά των βΑΠΕ στο Ρέθυμνο αναφέρει σε πολλά δημοσιεύματά του ότι τα έργα των εταιριών ΤΕΡΝΑ και ΕΛΙΚΑ «συνιστούν ξεπούλημα του τόπου, απειλή για τους ανθρώπους, την κοινωνία, το περιβάλλον». Τι απαντάτε, λοιπόν, σε όσους μιλούν για πράσινη ανάπτυξη;
Δύο λέξεις με αντικρουόμενο μεταξύ τους νόημα, ένα πολιτικό ιδεολόγημα στην προσπάθεια να ξεπεραστεί άλλη μια οικονομική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος. Στόχος του είναι η ακόμα μεγαλύτερη οικονομική μεγέθυνση με ό,τι αυτή συνεπάγεται, καμουφλαρισμένη με χρώμα πράσινο. Η πράσινη ανάπτυξη, όπως και το άλλο ιδεολόγημα, η «κλιματική αλλαγή», δίνουν τη δυνατότητα εφαρμογής παγκοσμίως ενιαίων νομοθετικών ρυθμίσεων που στο όνομα της «προστασίας του πλανήτη» εξυπηρετούν τις πολυεθνικές.
Το κίνημα κατά των βΑΠΕ στην Κρήτη, δίπλα στις Σκουριές και την Κερατέα, δείχνει το δρόμο της κινηματικής δουλειάς από τα κάτω και τον αγώνα των κατοίκων για την υπεράσπιση του τόπου τους. Πόσο σημαντική είναι η ύπαρξη τέτοιων κινημάτων σε μια περίοδο προβολής της λογικής Τhere Ιs Νo Αlternative!
Είναι ακριβώς η έμπρακτη απάντηση στον απολυταρχισμό, στην καταστολή, στην προσπάθεια να πεισθούν οι κοινωνίες και οι λαοί ότι δεν έχουν άλλη διέξοδο, ότι «δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική» από την υποταγή. Εναλλακτική είναι οι αγώνες μας, η αλληλεγγύη ανάμεσα σε κινήματα και αγωνιζόμενους λαούς. Και δεν είναι η μόνη εναλλακτική…
