Εκτός από το διάβολο, αρκετές φορές και η τέχνη κρύβεται (ή φανερώνεται) στις… λεπτομέρειες. Χρειάζεται, λοιπόν, μια αθώα, απροσποίητη ματιά για το πλησίασμά της, κι αν αυτή δεν υπάρχει τότε προσφεύγουμε στους κριτικούς της τέχνης. Επειδή, όμως, την κριτική ιδιότητα δεν την εμπιστευόμαστε απολύτως, προτείνουμε στους επισκέπτες της έκθεσης ζωγραφικής της Μάρης Ιπληκτσιάδου, The Art in Details, να αφεθούν στη διαίσθησή τους. Τα έργα της Μάρης φιλοξενούνται στον πολιτιστικό χώρο του Δρόμου της Αριστεράς, στη διεύθυνση Κωνσταντινουπόλεως 10 και Ανδρονίκου 18 στο Γκάζι (στάση μετρό Κεραμεικός). Περισσότερα στοιχεία θα βρείτε στη συνομιλία που ακολουθεί κι ακόμη πιο πολλές λεπτομέρειες όταν επισκεφθείτε την έκθεση, στην οποία και σας προσκαλούμε ανεπιφύλακτα…
Επειδή, σε κάθε περίπτωση, τα λόγια είναι χρήσιμα πόσο μάλλον όταν πρόκειται για πρώτη ατομική έκθεση θα ήθελα να σας ζητήσω να συνδράμετε τον θεατή αλλά και τον αναγνώστη ώστε να «περιηγηθούν» με κάποια εφόδια τα έργα σας. Τι θα του λέγατε λοιπόν;
Η έκθεση αυτή αποτελεί απόπειρα προσέγγισης της δυνατότητας δημιουργίας μόνο με μαύρο χρώμα και τις αποχρώσεις του. Είναι το τελικό αποτέλεσμα της επιθυμίας μου να συνδυάσω την τέχνη της γραφιστικής, την οποία έχω σπουδάσει, με την έλξη που νιώθω για το μαύρο μελάνι στο χαρτί και τις κενές λευκές περιοχές που αφήνει, δημιουργώντας ένα ολοκληρωμένο σύνολο. Στα έργα μου κυριαρχεί το μαύρο, αλλά χρησιμοποιούνται διακριτικά και λιγοστά άλλα χρώματα, επισκιάζοντας, συμπληρώνοντας αλλά και αναδεικνύοντας το μαύρο στη σύνθεση.
Στη δουλειά σας χρησιμοποιείτε μια τεχνική – άγνωστη στο ευρύ κοινό- η οποία συμπλέκει την τέχνη με την ενόραση και την ανατολική φιλοσοφία. Ποια ανάγκη σας ώθησε σε τέτοιες αναζητήσεις;
Η τεχνική του zentangle (σύνθετη λέξη που προέρχεται από το zen-διαλογισμός και το ρήμα tangle-εμπλέκω) είναι ιδανικό υπόβαθρο γι’ αυτά τα έργα, καθώς συνδυάζει τις εικαστικές και τεχνικές απαιτήσεις μου με ψυχικά οφέλη. Οι βασικές αρχές της, όπως η παρορμητική χρήση μοτίβων και το έντονο στοιχείο της επανάληψης εναρμονίζονται με τα μέσα σχεδίασης και δημιουργούν καθαρά γραφιστικές ασπρόμαυρες φόρμες και αυστηρές γραμμές, εξυπηρετώντας τις ανάγκες μου, αλλά και χαρίζοντάς μου παράλληλα στιγμές ηρεμίας και αυτοσυγκέντρωσης.
Το να υπάρχουν ή να εισάγονται έννοιες στο έργο των καλλιτεχνών δεν είναι παράδοξο στον αιώνα μας; Τι είναι πιο σημαντικό για τον ζωγράφο ο λόγος ή η εικαστική «έκφρασή» του;
Η ζωγραφική, σε πρώτο επίπεδο, παρέχει οπτικά ερεθίσματα στον θεατή, και τον καλεί να έρθει σε επαφή με τον εσωτερικό του κόσμο. Είναι τέχνη εικαστική, και η ανατομική ανάλυσή της με το λόγο απειλεί ενίοτε να υποβαθμίσει και να αμβλύνει το αισθητικό της αποτέλεσμα. Σε δεύτερο επίπεδο, πάντως, και αφού προηγηθεί η ακατέργαστη επικοινωνία του θεατή με το έργο, ο λόγος έρχεται να οργανώσει και να καθαρίσει τις σκέψεις και τα συναισθήματα. Θα έλεγα, λοιπόν, ότι αμφότερα έχουν την σημασία τους και πρέπει να παίζουν το ρόλο τους.
Μπορεί η τέχνη να λειτουργήσει θεραπευτικά για τον καλλιτέχνη αλλά και για το θεατή της;
Τα οφέλη της τέχνης είναι πολλαπλά και συχνά απροσδόκητα. Ο καλλιτέχνης πρωτίστως εκφράζεται και επικοινωνεί, κατά την δημιουργική διαδικασία όμως λαμβάνουν χώρα και ψυχικές διεργασίες που βοηθούν στην αυτοπραγμάτωσή του. Ο θεατής, αντίστοιχα, «δανείζεται» το όχημα του καλλιτέχνη για να κάνει ένα δικό του, προσωπικό ταξίδι στον ψυχικό κόσμο, να ξεφύγει από την καθημερινότητα και να ψυχαγωγηθεί. Το σημαντικότερο είναι να θυμόμαστε ότι ακόμα και σε δύσκολους καιρούς, η τέχνη και η πνευματική τροφή δεν αποτελούν πολυτέλεια, αλλά βασική ανθρώπινη ανάγκη.
