Μικρού κόστους αλλά μεγάλης πολιτικής και ηθικής αξίας είναι η νομοθετική κατάργηση του 5ευρου για την είσοδο στα δημόσια νοσοκομεία της χώρας. Έγινε την Πρωταπριλιά αλλά δεν είναι ψέμα και όπως σημειώνει σε ανακοίνωσή της η Ομοσπονδία των νοσοκομειακών γιατρών, «Χαιρόμαστε ειλικρινά όταν οι αγώνες και οι προσδοκίες μας δικαιώνονται».
Για την ιστορία, να πούμε ότι τον Ιούνιο 1991 επί πρωθυπουργίας Κ. Μητσοτάκη, δημοσιεύτηκε σε ΦΕΚ η πρώτη υπουργική Απόφαση που επέβαλε εισιτήριο 1.000 δραχμών για την είσοδο των ασθενών στα Νοσοκομεία. Η απόφαση εφαρμόστηκε ελάχιστα, μέχρι τον καιρό που, εν μέσω μνημονίων και ανθρωπιστικής κρίσης, άρχισε πογκρόμ καταδίωξης των ασθενών για να εισπραχθεί το 5ευρω. «Μάλιστα ορισμένοι Διοικητές το αύξησαν αυθαίρετα ακόμη και στα 20 ευρώ» σημειώνει η ΟΕΝΓΕ.
Έκτοτε έγιναν δεκάδες κινητοποιήσεις από τους νοσοκομειακούς γιατρούς, αποκλείοντας τα Ταμεία των Νοσοκομείων και ενημερώνοντας τους ασθενείς πως δεν έχουν καμία υποχρέωση να πληρώνουν για τρίτη φορά υπηρεσίες που έχουν ήδη πληρώσει μέσω των ασφαλιστικών τους εισφορών και της γενικής φορολογίας.
Η τωρινή εξέλιξη είναι μια μικρή δικαίωση, πρέπει να ακολουθήσουν πολλές ακόμη μέχρι να μπορεί να μιλήσει κανείς για αξιοπρεπή δημόσια υγεία. Ήδη η κυβέρνηση διά στόματος πρωθυπουργού ανακοίνωσε την Πέμπτη ότι προχωρά άμεσα σε ρύθμιση για τη δωρεάν πρόσβαση στο δημόσιο σύστημα υγείας για όλους τους πολίτες, ασφαλισμένους και ανασφάλιστους, για προσλήψεις προσωπικού, αλλά και για αναβάθμιση της Πρωτοβάθμιας Υγείας, μεταξύ πολλών άλλων. Μικρά και μεγάλα βήματα αποκατάστασης του θεμελιώδους δικαιώματος όλων στην Υγεία, όμως, δεν μπορούν να έχουν μακροπρόθεσμα αποτέλεσμα αν δεν παταχθεί οριστικά η διαφθορά στο χώρο, το πάρτι προμηθειών εταιριών και μεσαζόντων-στελεχών της δημόσιας Υγείας. Κάτι που ασφαλώς έχει υπόψη της η κυβέρνηση, που διακηρύσσει ότι με την ανάπτυξη του ηλεκτρονικού συστήματος σε όλες τις πράξεις στον χώρο της Υγείας θα καταπολεμηθεί η διαφθορά και θα εξοικονομηθούν τεράστιοι πόροι. Σε αυτά τα βήματα ασφαλώς η κυβέρνηση θα έχει στο πλάι της την κοινωνία, αφού η Υγεία ήταν ένα εκ των βασικών θυμάτων της μνημονιακής πολιτικής. Το ερώτημα είναι αν σε μια τέτοια προσπάθεια θα σταθεί πραγματικός αρωγός και το συνδικαλιστικό κίνημα των υγειονομικών, που εκτός από έναν «μακρύ κατάλογο δίκαιων αιτημάτων» έχει και άλλον σπουδαίο ρόλο να διαδραματίσει…
