Επιμέλεια: Γιάννης Σχίζας
Η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία ξεκινά μια νέα πανελλαδική εκστρατεία ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης με στόχο να μπει τέλος στην παράνομη παγίδευση και εμπορία άγριων πουλιών.
Η Ελλάδα φιλοξενεί εκατοντάδες είδη πουλιών και αποτελεί παγκοσμίως σημαντικό μεταναστευτικό πέρασμα. Την ίδια στιγμή, θεωρείται «μαύρο σημείο» (black spot), μια «μαύρη τρύπα» δηλαδή για τα άγρια πουλιά, κυρίως λόγω της έντασης του φαινομένου της λαθροθηρίας (που καταγράφεται σε όλη τη χώρα και ειδικά στα Ιόνια Νησιά) αλλά και της παγίδευσης «ωδικών» και μεταναστευτικών ειδών πουλιών, μια πρακτική που συνεχίζει να υφίσταται και να αντιμετωπίζεται με ανοχή από πολλές τοπικές κοινωνίες, πιο συχνά ως «τοπική παράδοση» (π.χ. σε πολλά νησιά του Αιγαίου).
Σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία, όλα τα είδη άγριων πουλιών που έχουν συλληφθεί παράνομα στο φυσικό τους περιβάλλον είναι παράνομο να βρίσκονται σε κλουβί ή/και να πωλούνται.
Δυστυχώς… κάθε χρόνο περισσότερα από 500.000 άγρια πουλιά πέφτουν κατά μέσο όρο θύματα παράνομης παγίδευσης. Το νούμερο αυτό, που αποτελεί υποεκτίμηση του πραγματικού αριθμού, κατατάσσει την Ελλάδα μεταξύ των χωρών με τη χειρότερη επίδοση στην προστασία των άγριων πουλιών, τόσο στη Μεσόγειο όσο και πανευρωπαϊκά.
Η παγίδευση άγριων πουλιών έχει αρνητικές επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, πάνω από 20 εκατομμύρια «ωδικά» και άλλα άγρια πουλιά θανατώνονται/παγιδεύονται κάθε χρόνο στη Μεσόγειο. Στην Ελλάδα, από τις εκατοντάδες χιλιάδες άγριων πουλιών που συλλαμβάνονται, μεγάλο ποσοστό πεθαίνει αργά και βασανιστικά πριν καν πωληθεί, άλλοτε πάνω στις παγίδες αλλά και κατά τη διακίνηση, λόγω των άσχημων συνθηκών αιχμαλωσίας. Υπάρχουν και οι περιπτώσεις όπου τα θηλυκά θανατώνονται επί τόπου για να μην ξαναπιαστούν στις παγίδες.
Όταν περίπου το 13% των ειδών πουλιών του πλανήτη απειλείται και 1 στα 5 είδη πουλιών στην Ευρώπη κινδυνεύει να εξαφανιστεί, κανένα πουλί δεν «περισσεύει».
Συνολικά, πάνω από 55 είδη άγριων πουλιών αποτελούν στόχο παγίδευσης στην Ελλάδα. Από τα 24 είδη που αποτελούν τα πιο συχνά θύματα παγίδευσης και πωλούνται παράνομα στη χώρα μας, η μεγάλη πλειοψηφία ανήκει στην οικογένεια των Σπιζών (όπως Καρδερίνες, Φλώροι, Σκαρθάκια κ.ά.), ευρύτερα γνωστά και ως «ωδικά πουλιά». Η διακίνησή τους γίνεται κυρίως μέσα από υπαίθριες αγορές στις παρυφές των μεγάλων αστικών κέντρων της χώρας, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το «παζάρι» του Σχιστού στην Αττική.
Τα τελευταία χρόνια, το Διαδίκτυο έχει αναδειχθεί ως δημοφιλής τόπος παροχής συμβουλών και «τεχνογνωσίας» αλλά και συναλλαγής μεταξύ λαθροκυνηγών, ατόμων που παγιδεύουν άγρια πουλιά και υποψήφιων αγοραστών. Η Ορνιθολογική έχει συγκεντρώσει και παραπέμψει δεκάδες περιστατικά στην Αρχή Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος.
Η στιβάδα του όζοντος
Η στιβάδα του όζοντος (Ο3) προστατεύει τη ζωή του πλανήτη, από τις βλάβες που προκαλούν τα αυξημένα επίπεδα υπεριώδους ακτινοβολίας – π.χ. κατάρρευση οικοσυστημάτων, καρκίνο του δέρματος, καταρράκτη και εξασθένιση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Η αλήθεια ωστόσο είναι πως το 1974 δυο επιστήμονες από το University of California, οι Mario Molina και Sherwood Rowland ανακάλυψαν την απειλή που προκαλεί μια συγκεκριμένη χημική ουσία στη στιβάδα του όζοντος. Ανακάλυψαν και ότι υπήρχε ένα όριο στο πόσο χλώριο μπορούσε να απορροφήσει η στιβάδα, όπως και ότι όταν έφτανε η ιστορία στα όριά της, δεν θα υπήρχε στιβάδα. Χρειάστηκε να περάσουν 11 χρόνια, για να επαναλάβουν τον κίνδυνο επιστήμονες του Cambridge. Αυτή τη φορά ήταν πιο άμεσος, καθώς είχαν ανακαλύψει «τρύπα».
Παρατηρήθηκε μείωση –σε πάχος– αυτού του στρώματος, με το πιο λεπτό σημείο να έχει διαμορφωθεί πάνω από τον Νότιο Πόλο – για την ιστορία, το πρόβλημα παραμένει πιο έντονο εκεί μέχρι σήμερα. Είχε εξαφανιστεί το 40% της στιβάδας και είχε αρχίσει να δημιουργείται τρύπα. Έγινε γνωστή ως «τρύπα του όζοντος».
Η ατμοσφαιρική χημικός Dr. Susan Solomon, η οποία είχε ηγηθεί του ταξιδιού επιστημόνων στην Ανταρκτική το 1986 που είχε ως στόχο να ερευνήσει την αιτία της δημιουργίας αυτής της «τρύπας», δήλωσε στο Vox ότι «ήταν κάτι πολύ μεγαλύτερο από ό,τι μπορούσαμε να φανταστούμε ποτέ».
Διαπιστώθηκε πως ο κύριος λόγος της δημιουργίας αυτής της «τρύπας» ήταν χημικές ουσίες, με το χλώριο να είναι στο Νο1. Για την ακρίβεια, στο Νο1 ήταν το συστατικό που δημιούργησε ο άνθρωπος και λέγεται χλωροφθοράνθρακες (ή ChloroFluoroCarbons – CFCs). Στο έδαφος αυτή η ουσία είναι αβλαβής. Όταν όμως, φτάνει στη στρατόσφαιρα, ο ήλιος τη διαλύει σε χλώριο. Όταν αυτό ενώνεται με το όζον, δημιουργούνται το οξυγόνο και το μονοξείδιο του χλωρίου.
Για να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο που βάσει εκτιμήσεων θα κατέστρεφε τελείως τη στιβάδα όζοντος έως το 2050, υπεγράφη στις 16/9 του 1987 (όταν τα επίπεδα όζοντος είχαν μειωθεί κατά 50%) από 46 χώρες το «πρωτόκολλο του Μόντρεαλ». Τέθηκε σε εφαρμογή την Πρωτοχρονιά του 1999.
Στόχος ήταν η σταδιακή μείωση στη χρήση των χημικών ουσιών που έκαναν τη ζημιά έως ότου να μη χρησιμοποιούνται πουθενά – όπως αποκάλυψε έρευνα που είχε γίνει δυο χρόνια νωρίτερα. Οι χώρες που είχαν συμφωνήσει να κάνουν κάτι, κατήργησαν σταδιακά έως 99% τη χρήση χλωροφθορανθράκων οικιακής χρήσης και προέκυψαν ελεγκτικοί μηχανισμοί χρήσης στη βιομηχανία.
Το καλοκαίρι του 2009 η εφαρμογή έγινε οικουμενική, με την υπογραφή και των 196 χωρών-μελών του ΟΗΕ. Σήμερα, τριάντα χρόνια μετά την εφαρμογή του Πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ, η τρύπα του όζοντος έχει σταματήσει να μεγαλώνει. Επίσης, έχει αρχίσει η αποκατάσταση και έως το 2065 εκτιμάται πως θα έχει γίνει η πλήρης αποκατάσταση.
Της Κορέας…
Το Τόκιο ανακοίνωσε ότι η Βόρεια Κορέα εκτόξευσε έναν «πιθανό βαλλιστικό πύραυλο», ενώ το Γενικό Επιτελείο Ενόπλων Δυνάμεων της Νότιας Κορέας ανέφερε την εκτόξευση ενός αγνώστου τύπου βλήματος, χωρίς να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες.
Με αυτή την τελευταία δοκιμή η Πιονγκγιάνγκ έχει κάνει μέσα στον Ιανουάριο τις περισσότερες σε αριθμό δοκιμές στο πυραυλικό της πρόγραμμα, το οποίο αναλυτές σημειώνουν ότι επεκτείνει και αναπτύσσει νέες δυνατότητες παρά τις αυστηρές κυρώσεις και τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών που απαγορεύουν στη χώρα τις δοκιμές βαλλιστικών πυραύλων.
Η Βόρεια Κορέα έχει πραγματοποιήσει μια σειρά από εκτοξεύσεις παρουσιάζοντας μια ιλιγγιώδη σειρά τύπων όπλων, τοποθεσιών εκτόξευσης και ολοένα πιο προηγμένου επιπέδου.
Από πολυηχητικούς πυραύλους και πυραύλους cruise μεγάλου βεληνεκούς έως πυραύλους που εκτοξεύονται από αυτοκινητάμαξες και αεροδρόμια, οι δοκιμές αναδεικνύουν το ταχέως αναπτυσσόμενο και ενισχυμένο οπλοστάσιο του οπλισμένου με πυρηνικά απομονωμένου κράτους εν μέσω των τελματωμένων συνομιλιών για αποπυρηνικοποίηση.
Η Βόρεια Κορέα δεν έχει δοκιμάσει τους διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους ή τα πυρηνικά της όπλα μεγαλύτερου βεληνεκούς από το 2017, αλλά οι ηγέτες της χώρας ισχυρίστηκαν αυτόν τον μήνα ότι θα μπορούσαν να ξαναρχίσουν αυτές τις δοκιμές.
Ο Κιμ επισκέφτηκε ένα εργοστάσιο πυρομαχικών την περασμένη εβδομάδα, όπου ζήτησε «μια ολοκληρωτική προσπάθεια» για την παραγωγή «ισχυρών όπλων αιχμής» και οι εργάτες του διαλαλούσαν την αφοσίωσή του στο «να συντρίψει… τις προκλήσεις των Αμερικανών ιμπεριαλιστών και των υποτελών τους δυνάμεων» που επιδιώκουν να παραβιάσουν το δικαίωμά τους στην αυτοάμυνα, μιλώντας για «τη σκληρότερη αντιξοότητα όλων των εποχών».
Ο πρόεδρος της Νότιας Κορέας Μουν Τζέι-ιν πιστεύει ότι η Βόρεια Κορέα έκανε ένα βήμα πιο κοντά στην εγκατάλειψη του αυτοεπιβεβλημένου μορατόριουμ στις δοκιμές πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς, ανακοίνωσε το γραφείο του Νοτιοκορεάτη προέδρου.
Οι ΗΠΑ καταδίκασαν την εκτόξευση και κάλεσαν την Πιονγκγιάνγκ να απέχει από περαιτέρω αποσταθεροποιητικές ενέργειες, αναφέρει σε δήλωσή της η Διοίκηση Ινδίας-Ειρηνικού των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων.
