40 χρόνια από τη δολοφονία του Γάλλου αγωνιστή
Τέτοια μέρα σαράντα χρόνια πριν, στις 25 Φεβρουαρίου 1972, έξω από το εργοστάσιο της Ρενό-Μπιγιανκούρ ένας ένοπλος μπράβος της εργοδοσίας δολοφονούσε τον 24χρονο αγωνιστή Πιερ Οβερνέ. Ο Πιερό, όπως τον αποκαλούσαν οι σύντροφοί του, ήταν απολυμένος από τη Ρενό λόγω της επαναστατικής δράσης του και εκείνη τη μέρα μοίραζε προκηρύξεις στην αλλαγή βάρδιας. Γιος φτωχών αγροτών, οργανώθηκε σε νεαρή ηλικία και μέσα από τις γραμμές της μαοϊκής οργάνωσης «Προλεταριακή Αριστερά» δόθηκε ολόψυχα στον αγώνα. Όντας εκλεγμένος στην εργοστασιακή επιτροπή της Ρενό, αντιμετώπισε την ανοιχτή έχθρα όχι μόνο των αφεντικών αλλά και των «συνδικαλιστών» του Γαλλικού Κ.Κ., που με τις καταγγελίες τους για «παράνομες ενέργειες της εργοστασιακής επιτροπής» διευκόλυναν την απόλυσή του… Στο μεταξύ η Προλεταριακή Αριστερά είχε ήδη τεθεί εκτός νόμου το 1970, αλλά συνέχιζε τη δράση της μέσα από την καθημερινή εφημερίδα «Η Υπόθεση του Λαού». Παρόλο που λίγο αργότερα απαγορεύτηκε από τις γαλλικές αρχές και η κυκλοφορία της εφημερίδας, αυτή συνέχισε να κυκλοφορεί χάρη και στην ανοιχτή υποστήριξη του Ζαν-Πολ Σαρτρ και της Σιμόν ντε Μποβουάρ.
Η εν ψυχρώ δολοφονία του Πιερ Οβερνέ από τον επικεφαλής της ιδιωτικής ασφάλειας της Ρενό στην πύλη του εργοστασίου προκάλεσε τεράστια αναταραχή, που εγγράφεται στον απόηχο του Μάη του ’68 αλλά και στην καταστολή του επαναστατικού κινήματος από το γαλλικό κράτος και τις συστημικές δυνάμεις. Μέσα σε λίγες ώρες 50.000 αγωνιστές και εργάτες συγκεντρώθηκαν και συγκρούστηκαν με την αστυνομία στο Παρίσι, ενώ η κηδεία του στις 4 Μάρτη μετατράπηκε σε μια τεράστια διαδήλωση 200.000 ανθρώπων. Μέσα σε μια θάλασσα από κόκκινες σημαίες, το φέρετρο του δολοφονημένου επαναστάτη συνόδευαν μεταξύ άλλων ο Ζαν-Πολ Σαρτρ, ο Μισέλ Φουκό, η Σιμόν Σινιορέ, η Μαργκερίτ Ντιράς, ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ, η Τζέιν Φόντα…
Χαρακτηριστικό του κλίματος που επικρατούσε ήταν το γεγονός ότι λίγες μέρες αργότερα, όταν αγωνιστές της «Προλεταριακής Αριστεράς» απήγαγαν για δύο μέρες τον Ρομπέρ Νογκρέ, υπεύθυνο δημοσίων σχέσεων της Ρενό, ο Ζαν-Πολ Σαρτρ όχι μόνο αρνήθηκε να καταδικάσει την απαγωγή, αλλά δήλωσε: «Μετά τη δολοφονία του Πιερ Οβερνέ το εργοστάσιο της Ρενό βρίσκεται σε κατάσταση πολιορκίας, ασφυκτικά περικυκλωμένο από τα CRS (ΜΑΤ). Έντεκα εργάτες απολύθηκαν και πέντε από αυτούς έχουν συλληφθεί. Γεγονότα όπως η απαγωγή του Ρομπέρ Νογκρέ ήταν αναμενόμενα, και οι αυτουργοί τους οπωσδήποτε αντιλαμβάνονται την ενέργειά τους ως νόμιμη άμυνα στην καταστολή που βασιλεύει στη Ρενό.»
Εδώ και λίγα χρόνια, στην επέτειο της δολοφονίας του Πιερ Οβερνέ, παλιοί σύντροφοί του και νέοι αγωνιστές συγκεντρώνονται ξανά στο νεκροταφείο Περ-Λασέζ. Εκεί, κοντά στον τοίχο όπου εκτελέστηκαν κατά χιλιάδες οι εξεγερμένοι του 1871, βρίσκεται και ο τάφος του Πιερ Οβερνέ – ενός ακόμη από τους πολλούς «άγνωστους» που ύφαναν το νήμα της συνέχειας του επαναστατικού κινήματος από την Παρισινή Κομμούνα μέχρι τις μέρες μας, πληρώνοντας κι αυτός με τη ζωή του την αφοσίωσή του στην υπόθεση του λαού.
Η εν ψυχρώ δολοφονία του Πιερ Οβερνέ από τον επικεφαλής της ιδιωτικής ασφάλειας της Ρενό στην πύλη του εργοστασίου προκάλεσε τεράστια αναταραχή, που εγγράφεται στον απόηχο του Μάη του ’68 αλλά και στην καταστολή του επαναστατικού κινήματος από το γαλλικό κράτος και τις συστημικές δυνάμεις. Μέσα σε λίγες ώρες 50.000 αγωνιστές και εργάτες συγκεντρώθηκαν και συγκρούστηκαν με την αστυνομία στο Παρίσι, ενώ η κηδεία του στις 4 Μάρτη μετατράπηκε σε μια τεράστια διαδήλωση 200.000 ανθρώπων. Μέσα σε μια θάλασσα από κόκκινες σημαίες, το φέρετρο του δολοφονημένου επαναστάτη συνόδευαν μεταξύ άλλων ο Ζαν-Πολ Σαρτρ, ο Μισέλ Φουκό, η Σιμόν Σινιορέ, η Μαργκερίτ Ντιράς, ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ, η Τζέιν Φόντα…
Χαρακτηριστικό του κλίματος που επικρατούσε ήταν το γεγονός ότι λίγες μέρες αργότερα, όταν αγωνιστές της «Προλεταριακής Αριστεράς» απήγαγαν για δύο μέρες τον Ρομπέρ Νογκρέ, υπεύθυνο δημοσίων σχέσεων της Ρενό, ο Ζαν-Πολ Σαρτρ όχι μόνο αρνήθηκε να καταδικάσει την απαγωγή, αλλά δήλωσε: «Μετά τη δολοφονία του Πιερ Οβερνέ το εργοστάσιο της Ρενό βρίσκεται σε κατάσταση πολιορκίας, ασφυκτικά περικυκλωμένο από τα CRS (ΜΑΤ). Έντεκα εργάτες απολύθηκαν και πέντε από αυτούς έχουν συλληφθεί. Γεγονότα όπως η απαγωγή του Ρομπέρ Νογκρέ ήταν αναμενόμενα, και οι αυτουργοί τους οπωσδήποτε αντιλαμβάνονται την ενέργειά τους ως νόμιμη άμυνα στην καταστολή που βασιλεύει στη Ρενό.»
Εδώ και λίγα χρόνια, στην επέτειο της δολοφονίας του Πιερ Οβερνέ, παλιοί σύντροφοί του και νέοι αγωνιστές συγκεντρώνονται ξανά στο νεκροταφείο Περ-Λασέζ. Εκεί, κοντά στον τοίχο όπου εκτελέστηκαν κατά χιλιάδες οι εξεγερμένοι του 1871, βρίσκεται και ο τάφος του Πιερ Οβερνέ – ενός ακόμη από τους πολλούς «άγνωστους» που ύφαναν το νήμα της συνέχειας του επαναστατικού κινήματος από την Παρισινή Κομμούνα μέχρι τις μέρες μας, πληρώνοντας κι αυτός με τη ζωή του την αφοσίωσή του στην υπόθεση του λαού.
Ε.Φ.
Σχόλια
