Το «δημόσιο συμφέρον» επικαλέστηκε το Ε΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) για να εγκρίνει τη μετεγκατάσταση του καζίνου της Πάρνηθας, εντός του αστικού ιστού. Απέρριψε έτσι τις προσφυγές των κατοίκων κατά του αντίστοιχου προεδρικού διατάγματος, δημιουργώντας ένα σημαντικό τετελεσμένο υπέρ της επένδυσης και σε βάρος της τοπικής κοινωνίας. Όλα «νόμιμα» τα βλέπει η «τυφλή», κατά τα άλλα, δικαιοσύνη, παραβλέποντας τις, εκ των υστέρων, νομοθετήσεις της κυβέρνησης στα όρια της συνταγματικής νομιμότητας, τα κενά στις μελέτες περιβαλλοντικών όρων και τις παρεκκλίσεις στους όρους δόμησης, δίνοντας έτσι το πράσινο φως στην έναρξη υλοποίησης του έργου.
Το Project Voria, στο οποίο εντάσσεται η μεταφορά του καζίνο, προβλέπει την υλοποίηση ενός συγκροτήματος εγκαταστάσεων αναψυχής που περιλαμβάνουν, καζίνο έκτασης 8.500 τ.μ., ξενοδοχείο πέντε αστέρων με 150 δωμάτια, αμφιθέατρο χωρητικότητας 1.400 θέσεων, 636 υπόγειες θέσεις στάθμευσης και αρκετά στρέμματα πρασίνου, στην περιοχή του κτήματος Δηλαβέρη στο Μαρούσι. Παρά τις αντιδράσεις των κατοίκων της περιοχής, παρά τις εύλογες ενστάσεις τους, η κυβέρνηση, οι επενδυτές, τώρα και η δικαιοσύνη προχωρούν ακάθεκτοι στα σχέδια τους.
Τζογάρετε παντού!
Μιλούν για «δημόσιο συμφέρον» που είναι ανώτερο από το περιβάλλον, τον ορθό πολεοδομικό σχεδιασμό, τη δημοκρατία. Ποιο είναι το «δημόσιο συμφέρον»; Τα προβλεπόμενα κέρδη από μια επένδυση με μηδενικό θετικό αποτύπωμα για την τοπική κοινωνία και συνολικά για την Αθήνα. Άλλωστε, πέραν του Αμαρουσίου, προβλέπεται ‒αναμένεται να κριθεί κι αυτό στο ΣτΕ‒ να κατασκευαστεί καζίνο (το μεγαλύτερο της Ν.Α. Ευρώπης) και στην περιοχή του Ελληνικού ‒ από το σχήμα της Hard Rock Hotel & Casino Athens. Έτσι από εκεί που στην Αθήνα υπήρχε το Mont Parnes εκτός του αστικού ιστού, θα βρεθούμε σε μια συνθήκη όπου θα λειτουργούν δύο μεγαλύτερα καζίνο και μάλιστα εντός των ορίων της πόλης. Αυτά είναι τα project που βαφτίζουν ανάπτυξη οι κυβερνόντες και οι υποστηρικτές τους, κλείνοντας τα μάτια στις κοινωνικές συνέπειες που θα έχει εξ’ αντικειμένου η μετατροπή περιοχών της πρωτεύουσας σε Las Vegas (ή καλύτερα Γευγελή).
Ποια δικαιοσύνη;
Όπως αναφέρουν οι κάτοικοι και οι φορείς που αντιτάσσονται στη δημιουργία του καζίνο, ο αγώνας δεν τέλειωσε, καθώς εκκρεμεί ήδη η εκδίκαση της αίτησης ακύρωσης που έχουν καταθέσει και για την Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ) που αφορά τη συγκεκριμένη υπόθεση. Σε κάθε περίπτωση όπως αναφέρει η επιτροπή αγώνα κατά της μετεγκατάστασης «από την περίληψη αυτής της απόφασης που διαβάσαμε, βλέπουμε με μελαγχολία ότι το ΣτΕ από δικαστήριο πρωτοπόρο στην προστασία του οικιστικού και φυσικού περιβάλλοντος ξέχασε το πολεοδομικό κεκτημένο και μετετράπη σε άβουλο και θλιβερό θεατή νομοθετικών και διοικητικών επιλογών, παραιτούμενο από κάθε ουσιαστικό δικαστικό έλεγχο των τοπικών και ειδικών πολεοδομικών σχεδίων». Ενισχύει μάλιστα την άποψη αυτή των κατοίκων και η επίμονη άρνηση να συζητηθεί ένα τόσο σοβαρό θέμα, με τόσο σημαντικές πολιτικές, οικονομικές, περιβαλλοντικές και κοινωνικές προεκτάσεις και στην Ολομέλεια του ΣτΕ, αλλά μόνο στο «θετικά διακείμενο στην ανάπτυξη» Ε’ Τμήμα, με τη σημερινή μάλιστα σύνθεσή του.
Σε κάθε περίπτωση. είμαστε ακόμη μια φορά αντιμέτωποι με τη στρεβλή λειτουργία του ελληνικού κράτους. Ένα καθεστώς όπου τα οικονομικά συμφέροντα, το πολιτικό σύστημα, οι θεσμοί της δικαιοσύνης και των ΜΜΕ έχουν συνενωθεί σε ένα ενιαίο πλέγμα διαπλοκής που νομιμοποιεί την αρπακτική πολιτική του ξεπουλήματος, των τσιμεντωμάτων, των επενδύσεων. Η ανάγκη για εκδημοκρατισμό σε όλους τους τομείς, για αναπροσανατολισμό των αξιών και των στόχων που διέπουν τη δημόσια διοίκηση, η ενίσχυση του ρόλου της κοινωνίας στη διαμόρφωση και στη λήψη αποφάσεων είναι όρος επιβίωσης, αν δεν θέλουμε να δούμε τις γειτονιές μας, τις πόλεις μας, τη χώρα μας, να γίνονται τόποι άγνωστοι, και εμάς και τα παιδιά μας να μετατρεπόμαστε και με τη βούλα σε υπηρέτες ή απορριπτόμενους.
Γιατί αντιδρούν οι κάτοικοι;
Δεκάδες σύλλογοι και φορείς της περιοχής, κάτοικοι του Αμαρουσίου και των βορείων προαστίων, όμοροι δήμοι, έχουν εκφράσει εύλογες ανησυχίες για τη μεταφορά του καζίνο από την Πάρνηθα, σε περιοχή εντός του αστικού ιστού, έχοντας μάλιστα εδώ και χρόνια προχωρήσει σε δράσεις ενημέρωσης, διαμαρτυρίες και νομικές ενέργειες. Οι ενστάσεις της τοπικής κοινωνίας, βασίζονται κατά βάση σε τέσσερις πυλώνες που δεν έχουν επαρκώς απαντηθεί από τους αρμόδιους:
Κυκλοφοριακή επιβάρυνση: Οι κάτοικοι εκφράζουν έντονη ανησυχία για την ήδη επιβαρυμένη κυκλοφορία στις βασικές οδικές αρτηρίες της περιοχής (όπως η Λεωφόρος Κηφισίας και η οδός Σπύρου Λούη. Η λειτουργία ενός μεγάλου συγκροτήματος, που περιλαμβάνει καζίνο, ξενοδοχείο και αμφιθέατρο, αναμένεται να αυξήσει σημαντικά τον κυκλοφοριακό φόρτο, επιδεινώνοντας την καθημερινή μετακίνηση των κατοίκων και συνεπαγόμενα την ποιότητα ζωής τους. Τα όσα προβλέπουν οι μελέτες του έργου, φαντάζουν σχέδια επί χάρτου που σε καμιά περίπτωση δεν απαντούν στο πρόβλημα.
Περιβαλλοντικές επιπτώσεις: Κυβέρνηση και ανάδοχος εταιρεία διαφημίζουν τα 25 στρέμματα που αποδίδουν για κοινόχρηστους χώρους ‒ και μένει να φανεί πόσο κοινόχρηστοι και πόσο πράσινοι θα είναι. Όλα αυτά σε μια περιοχή πολλαπλά επιβαρυμένη από υπερτοπικές δραστηριότητες (Mall, ΟΑΚΑ) όπου είναι δύσκολο να βρεθούν οι ελεύθεροι χώροι για τη δημιουργία πάρκων και χώρων πραγματικής αναψυχής για τους ίδιους τους κατοίκους. Στα παραπάνω να προστεθεί και η επιβάρυνση που θα υπάρξει κατά τη διάρκεια των έργων κατασκευής της επένδυσης.
Κοινωνικές «παρενέργειες»: Η περιοχή Δηλαβέρη, όπου προβλέπεται η μετεγκατάσταση του καζίνο, βρίσκεται κοντά σε σχολεία και νοσοκομεία. Οι κάτοικοι και οι φορείς εκφράζουν φόβους ότι η παρουσία ενός καζίνο σε τόσο κοντινή απόσταση από ευαίσθητες κοινωνικές δομές μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την τοπική κοινωνία, ενισχύοντας φαινόμενα εξοικείωσης με τον τζόγο και ενδεχομένως αυξάνοντας τα κοινωνικά προβλήματα. Όλα αυτά σε μια χώρα που μόνο το 2024, ο αναμορφωμένος τζίρος της αγοράς παιγνίων έφτασε τα 15,6 δισ. ευρώ (!) σημειώνοντας αύξηση της τάξης του 8.5% σε σχέση με το 2023.
Ελλιπής δημοκρατική νομιμοποίηση: Από την πρώτη στιγμή η επένδυση αυτή επιβλήθηκε ως μονόδρομος. Κυβέρνηση, μεγάλα συμφέροντα, τοπικά δίκτυα εξουσίας έπεσαν με τα μούτρα για να καταπνίξουν κάθε αντίθετη φωνή. Δύο φορές χρειάστηκε να περάσουν τροπολογίες νύχτα (σε άσχετα νομοσχέδια) για να ρυθμίσουν τις παρανομίες της επένδυσης. Χωρίς ουσιαστική δημοκρατική νομιμοποίηση, χωρίς ουσιαστική διαβούλευση, με πλήρη αδιαφάνεια κατά την προσφιλή πρακτική των υποστηρικτών της «ανάπτυξης».
Ο Κόκκαλης, ο Λασκαρίδης και η σιωπή
Είναι πολλά τα λεφτά και μεγάλα τα συμφέροντα. Τα 300 εκατ. ευρώ αναμένεται να αγγίξει συνολικά η επένδυση του Project Voria. Και ήδη οι ιδιώτες που εμπλέκονται έχουν καταβάλει περισσότερα από 13 εκατ. ευρώ, από τα συνολικά 15 εκατ. ευρώ της πρώτης δόσης για την άδεια μετεγκατάστασης. Πέραν του ομίλου Λάμψα της εφοπλιστικής οικογένειας Λασκαρίδη, στη Regency Hellenic Investments που διαχειρίζεται το καζίνο συμμετέχει ήδη από τον Δεκέμβρη του 2023 η Intracom Ventures Α.Ε. του Σωκράτη Κόκκαλη μετά την είσοδο της με ποσοστό 25% στη θυγατρική του ομίλου Λάμψα με έδρα την Κύπρο, Selene Enterprises Company LTD.
Ποιος μπορεί να τα βάλει με τον Κόκκαλη και τον Λασκαρίδη, που έχουν αποφασίσει να βάλουν πλάτη (και να βγάλουν κέρδη) από τη μπίζνα της μεταφοράς του καζίνο. Κυβέρνηση και τοπικοί άρχοντες, υπηρεσίες και δικαστές, υπηρέτες των συμφερόντων, στρώνουν με αποφάσεις και τροπολογίες το χαλί, νομιμοποιώντας κάθε αυθαιρεσία, εφευρίσκοντας θεσμικό πλαίσιο για κάθε παρανομία. Από κοντά και τα ΜΜΕ και οι πολιτικοί, να σιγοντάρουν και να διαφημίζουν τα οφέλη. Και μαζί και μια περίεργη σιωπή, στα αντιπολιτευόμενα μέσα και στα κοινωνικά δίκτυα σαν να έχει γίνει αποδεκτό το «δημόσιο συμφέρον» του Κόκκαλη και του Λασκαρίδη.
