Αυτή δεν ήταν 8η θέση κύριοι! Ήταν θέση στο βάθρο των νικητών! Όχι μόνο γιατί ξεσηκώσαμε το Όσλο και τους κάναμε όλους να φωνάζουν «όπα». Το σημαντικότερο είναι αλλού.
Έχουμε την απτή ένδειξη κύριοι, την επιβεβαίωση, ότι η στρατηγική μας γίνεται, επιτέλους, κατανοητή. Και προσέξτε, μιλάω για κατανόηση, ενώ κάλλιστα θα μπορούσα να βγω στο μεϊντάνι και να φωνάζω για διάκριση, για επιβράβευση. «Η ελληνική στρατηγική κερδίζει τους κρυόκωλους Ευρωπαίους», αυτό θα μπορούσε να πει ένας ενθουσιόφρων. Όμως, εμείς είμαστε άνθρωποι του μέτρου. Κερδίζουμε, αλλά συνεχίζουμε, κερδίζουμε, αλλά πρέπει να ξανακερδίσουμε. Ασφαλώς, θα είδατε τις εφημερίδες. Το προηγούμενο Σάββατο η ελληνική συμμετοχή της Γιουροβίζιον βρέθηκε πρωτοσέλιδο θέμα στους Financial Times. «Μια πιθανή νίκη της Ελλάδα στον διαγωνισμό της Γιουροβίζιον, θα ήταν τρομερή ανύψωση για το ηθικό των Ελλήνων», έγραφε χαρακτηριστικά στο δημοσίευμά της η εφημερίδα η οποία, κρυφά και φανερά, στήριξε Γιώργο Αλκαίο. Σας θυμίζω, γιατί στον τόπο μας η μνήμη έχει κοντά ποδάρια, ότι η Financial Times. είναι αυτή που πριν από λίγο καιρό μας εξίσωνε με την Αργεντινή. Είναι αυτή που πρόβλεπε ως αναπόφευκτη τη χρεοκοπία μας και, υποδείκνυε την ανάγκη εξόδου της χώρας μας από την οικογένεια της Ε.Ε. Και εντούτοις, μετεβλήθη σε θερμό θιασώτη μας: το ελληνικό τραγούδι -τον Αλκαίο και τους φίλους του- επέλεξε για να εικονογραφήσει το πρωτοσέλιδο σαββατιάτικο άρθρο της! Και έκανε και κάτι ακόμη, κάτι σημαντικότερο, βρήκε την ευκαιρία μέσω της αναφοράς της στη Γιουροβίζιον, το μοναδικό πανευρωπαϊκό θεσμό που είναι πράγματι αγαπητός, να υπογραμμίσει το όραμα της ευρωπαϊκής συνοχής, της ενωτικής δύναμης του πολιτισμού. Για τι άλλο παλεύουμε εμείς, κύριοι; Αυτή δεν είναι η στρατηγική μας; Μήπως δεν σας τα ανέλυσα από πρώτης αρχής; Τι σας λέμε; Να υπερβούμε τη στενοκεφαλιά και τη μικροψυχία, να κοιτάξουμε να μη μας πνίξουν τα ελλείμματα και οι μίζερες σκέψεις. Υπάρχει ζωή πέρα απ’ αυτά, υπεράνω της συγκυρίας. Για σηκώστε λίγο το βλέμμα σας και κοιτάξτε πού δείχνουμε!
Υ.Γ.: Για το 84% που πήραμε το βράδυ του Σαββάτου, δεν σας άκουσα να πείτε τίποτε… Γεια σας και αντίο.
♠ Ο βασιλόφρων