Σημειώνουμε, εξαρχής, τις πολιτικές κατευθύνσεις:
1. Πρέπει να σταματήσει η αυθαίρετη και ανεξέλεγκτη απόθεση των σκουπιδιών σε παράνομες ή μη χωματερές, χωρίς κανόνες περιβαλλοντικής και υγειονομικής προστασίας. Κατεύθυνση απολύτως σωστή. Για το λόγο αυτόν, άρχισε η κατασκευή χώρων υγειονομικής ταφής. Τονίζουμε ιδιαίτερα τη δυσκολία επίλυσης του προβλήματος εξεύρεσης των χώρων. Έχουμε ζήσει στην πόλη και την περιοχή μας τέτοιες δυσκολίες και κοινωνικές αντιδράσεις. Το γεγονός αυτό πιστοποιεί την ανάγκη γενικότερης πολιτικής στη διαχείριση, τουλάχιστον σε περιφερειακό επίπεδο. Αντιλαμβάνεται εύκολα ο καθένας ότι στα μεγάλα αστικά κέντρα υπάρχει δυσκολία εξεύρεσης χώρων μικρής όχλησης και κοινωνικής αποδοχής.
2. Από τα τέλη της δεκαετίας του ’90 άρχισε και στη χώρα μας να κερδίζει έδαφος η αντίληψη ότι η επεξεργασία των απορριμμάτων μπορεί να αποφέρει κέρδος. Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι και αυτό είναι μία κατεύθυνση. Το ερώτημα είναι: κέρδος για ποιον; Για το δήμο; Το δημότη; Ή τα ιδιωτικά συμφέροντα; Δεδομένης της συνολικής κατεύθυνσης και του προσανατολισμού των δήμων και των δημάρχων, δημιουργήθηκε η βουλιμία του ιδιωτικού, κυρίως του κατασκευαστικού, εγχώριου και ξένου μεγάλου κεφαλαίου. Αυτό επέβαλε τα πολιτικά μέτρα που ήταν αναγκαία: Τις «κοινοτικές οδηγίες», που κάνουν την κατασκευή εργοστασίων επεξεργασίας υποχρεωτική, με πρόβλεψη εξοντωτικών προστίμων για όσους δεν συμμορφωθούν και όπως ήταν απολύτως φυσικό, αντίστοιχες κυβερνητικές αποφάσεις για την υλοποίηση των οδηγιών.
Έχει μεγάλη σημασία να εντοπίσουμε τι λένε ακριβώς οι αποφάσεις αυτές:
α) Η κατασκευή των εργοστασίων είναι υποχρεωτική.
β) Παραχωρείται στον ιδιώτη κατασκευαστή η μακροχρόνια εκμετάλλευση και μόνο υπό τον όρο αυτό χρηματοδοτείται, εν όλω ή εν μέρει, το κόστος κατασκευής. Απαγορεύεται, δηλαδή, στους δήμους οποιαδήποτε άλλη λύση. Αυτό από μόνο του συνιστά, τουλάχιστον, ιδιωτικοποίηση της επεξεργασίας.
γ) Η δημιουργία κερδών για τον κατασκευαστή δεν στηρίζεται στην αξιοποίηση του προϊόντος επεξεργασίας, αλλά στην πληρωμή από τους δήμους τιμήματος ανά τόνο ανεπεξέργαστου προϊόντος. Και μάλιστα με προκαθορισμένες τιμές, πολύ υψηλές, που θα ξεκινούν από τα 80 ευρώ ανά τόνο.
Οι συνέπειες
Πρώτη: Το σημερινό κόστος εξακοντίζεται στα ύψη. Γίνεται 4 έως 6 φορές μεγαλύτερο, σε βάρος των δημοτών φυσικά.
Δεύτερη: Τα εργοστάσια αυτά παρουσιάζονται σαν ιδιαίτερα υψηλής τεχνογνωσίας. Με το σύστημα δημοπράτησης που έχει επιλεγεί (μελέτη-κατασκευή-εκμετάλλευση), δίνεται η δυνατότητα στον κατασκευαστή, πιθανότατα διόγκωσης του κόστους κατασκευής. Έτσι, η μεγάλη ιδέα της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα στη χρηματοδότηση, πάει περίπατο. Και τα δικά σας δικά μας και τα δικά μας δικά μας! Θυμίζει αυτό τις αποικιακού τύπου συμβάσεις παραχώρησης των αυτοκινητοδρόμων.
Τρίτη: Στο στόχο της εξυπηρέτησης των ιδιωτικών συμφερόντων, γίνεται εντελώς μηχανιστική μεταφορά και εξομοίωση των συνθηκών, ιδιαίτερα με τις χώρες της Κεντρικής Ευρώπης. Η γεωφυσική διαμόρφωση της χώρας μας, έστω πλην Λεκανοπεδίου, μας επιτρέπει να εξασφαλίζουμε χώρους ταφής. Δηλαδή, με πολύ απλά λόγια, δεν έχουμε μία ανάγκη και κάνουμε κάποιο έργο για να τη θεραπεύσουμε, αλλά για να κάνουμε ένα έργο που εξυπηρετεί τα ιδιωτικά συμφέροντα, δημιουργούμε την ανάγκη!
Πολύ σημαντική παρατήρηση: Την επιλογή αυτή της Ε.Ε. και των κυβερνήσεων την αποδέχτηκαν, την ψήφισαν και την στηρίζουν τα όργανα της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Αυτοδιοίκησης και η συντριπτική πλειοψηφία των δημάρχων σε όλη τη χώρα! Αυτές οι Δημοτικές Αρχές, πλήρως υποταγμένες στο κεντρικό αντιλαϊκό σύστημα εξουσίας, πλήρως εναρμονισμένες με την εξυπηρέτηση των ιδιωτικών συμφερόντων, είναι μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης του.
Τι πρέπει να κάνουμε στην Αχαΐα
1. Μείωση του όγκου των απορριμμάτων. Με τη συμμετοχή των δημοτών και με πολύ μικρότερου κόστους δραστηριότητες. Όπως:
– Διαλογή στην πηγή και ανάκτηση όλων των ανακυκλώσιμων υλικών. Το ποσοστό των ανακυκλώσιμων υλικών υπερβαίνει το 35%. Σήμερα τα προϊόντα της ανακύκλωσης είναι κάτω από το 5%.
– Πλήρης διαχωρισμός των νοσοκομειακών αποβλήτων και διάθεσή τους σε ειδικούς χώρους, με ευθύνη του κράτους.
– Ανάκτηση των οργανικών. Το ποσοστό τους ανέρχεται σε 20% και κομποστοποίηση-λιπασματοποίησή τους, σε μονάδα κομποστοποίησης που θα κατασκευαστεί στο χώρο του ΧΥΤΑ του Φλόκα. Το προϊόν μπορεί να διατεθεί ως βελτιωτικό εδάφους, καλύπτοντας της ανάγκες της Αχαΐας αλλά και της Ηλείας. Η μονάδα αυτή πληροί τις προϋποθέσεις εργοστασίου, μαζί με τελικό διαλογητήριο, για την ικανοποίηση και της κοινοτικής οδηγίας.
2. Το υπόλοιπο του συνολικού όγκου (περίπου 50%) να θάβεται με όλους τους κανόνες υγειονομικής ταφής στο ΧΥΤΑ του Φλόκα.
3. Κατασκευή σταθμού μεταφόρτωσης κλειστού τύπου και ελάχιστης όχλησης.
4. Επέκταση του υπάρχοντος ΧΥΤΑ στον Φλόκα και αύξηση του χρόνου ζωής του.
5. Κλείσιμο και αποκατάσταση του υπερκορεσμένου ΧΥΤΑ της Ξερόλακκας.
Αυτό είναι ένα πλήρες σχέδιο διαχείρισης που πρέπει να υποβληθεί ολοκληρωμένο στην κυβέρνηση και να απαιτήσουμε την άμεση χρηματοδότησή του. Χωρίς μονοσήμαντες επιλογές ιδιωτικών συμφερόντων, χωρίς ιδιώτες επιχειρηματίες στη λειτουργία και την εκμετάλλευση, χωρίς εκβιασμούς, χωρίς την άγρια εκμετάλλευση των δημοτών.
Οι κινητοποιήσεις και οι αντιδράσεις
Είναι αλήθεια ότι οι εργαζόμενοι του δήμου αντέδρασαν με καθυστέρηση και με παρέλευση 5ετίας. Σημειώνουμε, ωστόσο, ότι το ίδιο καθυστέρησαν και πολιτικές δυνάμεις. Αλλά η αντίδρασή τους είναι στη σωστή κατεύθυνση. Διαβλέπουν σωστά τον κίνδυνο της πλήρους ιδιωτικοποίησης του τομέα καθαριότητας και άλλων σημαντικών τομέων δημοτικού έργου. Συγκρούονται, όχι με τη δημοκρατία όπως τους κατηγορούν, αλλά με την αντιδημοκρατική και αντιλαϊκή πολιτική που ισοπεδώνει τη χώρα και το λαό της, πάντα εξυπηρετώντας τα ιδιωτικά συμφέροντα. Εξαιτίας αυτού, λοιπόν, η αντίδραση της Δημοτικής μας Αρχής δείχνει πανικό και τρικυμία, που μόνο στην αδυναμία της να εφαρμόσει τον αντιλαϊκό σχεδιασμό μπορεί να αποδοθεί. Όχι στην δημοκρατική της ευαισθησία!
Το ίδιο ισχύει και για άλλες «αντιπολιτευόμενες» δημοτικές και πολιτικές παρατάξεις.
Αυτό που όλοι πρέπει να αντιληφθούν είναι ότι η χειμαζόμενη κοινωνία βγαίνει στο προσκήνιο, ότι οι ανατροπές που είναι αναγκαίες περιλαμβάνουν και το χώρο της Αυτοδιοίκησης. Σε αυτό το πεδίο όλοι μας θα κριθούμε. Και, μάλιστα, στο άμεσο μέλλον.
επικεφαλής της δημοτικής παράταξης Ανυπότακτη Πολιτεία
