Η απόφαση ανάδειξης Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής, το κείμενο πολιτικής απόφασης, ο καθορισμός νέας Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης μέχρι το τέλος του χρόνου αλλά και η χαμηλή προσέλευση κόσμου, είναι τα στοιχεία που χαρακτήρισαν την 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ το περασμένο Σαββατοκύριακο.
Η εικόνα του περασμένου διημέρου, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, σε τίποτα δεν θύμιζε την μαζικότητα προηγούμενων Πανελλαδικών Συνδιασκέψεων. Ενδεικτικό είναι ότι στη συνάντηση επρόκειτο να παραστούν περίπου 800 αντιπρόσωποι και τελικά το «παρών» έδωσαν 600, ενώ σε μόνιμη βάση οι παρευρισκόμενοι δεν ξεπερνούσαν τα 200-300 άτομα, με εξαίρεση το Σάββατο το μεσημέρι στην ομιλία του προέδρου του ΣΥΝ Αλέξη Τσίπρα και την Κυριακή στις τοποθετήσεις στελεχών του Αριστερού Ρεύματος. Οι συμμετέχοντες προέρχονταν από τις οργανωμένες δυνάμεις, κυρίως από το χώρο του ΣΥΝ και της ΑΝΑΣΑ, αλλά και αντιπροσώπους από την επαρχία.
Πρόσκληση στις δυνάμεις της Αριστεράς
Αίσθηση προκάλεσε η πρόσκληση που απηύθυνε ο Αλέξης Τσίπρας σε άλλες πολιτικές δυνάμεις (ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Οικολόγους Πράσινους, Δημοκρατική Αριστερά, Άρμα Πολιτών) για τη «δημιουργία ενός νέου συνασπισμού εξουσίας, που θα αποτρέψει τη λεηλασία της χώρας». Στη συνέντευξη Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, την Τετάρτη, ο πρόεδρος του ΣΥΝ σε ερώτηση δημοσιογράφου διευκρίνισε: «Αν δείτε όλες τις δημοσκοπήσεις των τελευταίων ημερών τι μαρτυρούν; Μαρτυρούν ότι ο δικομματισμός καταρρέει και ότι αν η Αριστερά, σήμερα, μπορούσε να βρει σημεία κοινού βηματισμού, θα ήταν πρώτη δύναμη και θα έπαιρνε και τις 50 έδρες που κλέβει ο εκλογικός νόμος».
Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη έκλεισε με την ψήφιση της πολιτικής απόφασης και με την ανάδειξη της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής, τα ονόματα της οποίας μέχρι την Παρασκευή το πρωί δεν είχαν γίνει γνωστά, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι η σύνθεση του οργάνου δεν μπήκε σε ψηφοφορία, στο πλαίσιο των εργασιών του διημέρου. Πάντως, το συγκεκριμένο όργανο του ΣΥΡΙΖΑ αναμένεται να αποτελείται από 161 έως 176 άτομα, προκειμένου να εκπροσωπηθεί η επαρχία (ένα μέλος από κάθε νομό). Αυτοδικαίως στην Συντονιστική Επιτροπή θα συμμετέχουν τα μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και ο ευρωβουλευτής του σχήματος. Προβλέπεται ακόμα η εκπροσώπηση των συνιστωσών (τρία άτομα η κάθε συνιστώσα), των γυναικών, των ανένταχτων και της νεολαίας.
Αρνητικά σχόλια προκάλεσε η διαδικασία έγκρισης του κειμένου της πολιτικής απόφασης. Το κείμενο δεν μοιράστηκε στους συνέδρους πριν ψηφιστεί αλλά απλώς διαβάστηκε στο τέλος της διαδικασίας. Στην αρχή του κειμένου, μάλιστα, η φράση «η διενέργεια εκλογών, με απλή αναλογική, γίνεται πλέον ευρύτερη λαϊκή απαίτηση», δεν προέκυπτε από τις τοποθετήσεις.
Η πολιτική απόφαση
Στο κείμενο της πολιτικής απόφασης γίνεται λόγος για την «κρίση που βιώνει η χώρα μας, αλλά και ολόκληρη σχεδόν η Ευρωζώνη. Κρίση που τείνει να πάρει ευρύτερες ακόμη διαστάσεις με την εμπλοκή και άλλων ευρωπαϊκών χωρών, όπως η Ιταλία η Γαλλία, αλλά και των ΗΠΑ». Όπως επισημαίνεται στο κείμενο, η κρίση στην Ευρωζώνη και την Ενιαία Εσωτερική Αγορά «δίνει τη δυνατότητα στις δυνάμεις της Αριστεράς, σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, να παρέμβουν ακόμα πιο αποφασιστικά με δράση και αγώνες για την υπεράσπιση των λαϊκών κατακτήσεων και δικαιωμάτων».
Η κυβέρνηση Παπανδρέου χαρακτηρίζεται από το κείμενο ως η «χειρότερη και εξαιρετικά επικίνδυνη κυβέρνηση των τελευταίων δεκαετιών. Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να ανατραπεί», «η διενέργεια εκλογών, με απλή αναλογική, γίνεται πλέον ευρύτερη λαϊκή απαίτηση».
Το κείμενο υπογραμμίζει την «ανάγκη συγκρότησης μιας νέας λαϊκής πλειοψηφίας, ενός νέου συνασπισμού εξουσίας, με πυρήνα την Αριστερά και άμεσο πολιτικό στόχο έναν ανυποχώρητο αγώνα για την απομάκρυνση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, για την ήττα όλων των δυνάμεων που στηρίζουν τις νεοφιλελεύθερες και αντιδραστικές πολιτικές, για να φύγει η τρόικα του ΔΝΤ-ΕΚΤ-Ε.Ε. από την Ελλάδα, για την αποκατάσταση και υπεράσπιση της δημοκρατίας, για την αναγέννηση της ελληνικής κοινωνίας».
Οι στόχοι του Σχήματος
Στην πολιτική απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ τίθενται οι εξής στόχοι:
Η «άμεση ανατροπή και κατάργηση του Μνημονίου», του Μεσοπρόθεσμου και του εφαρμοστικού του νόμου, καθώς και η απόκρουση των ετήσιων «ευρωπαϊκών μνημονίων» που συνεπάγεται το Σύμφωνο για το Ευρώ. «Ένα προοδευτικό εναλλακτικό σχέδιο ανάπτυξης», όπως υπογραμμίζεται στο κείμενο «έρχεται, εκ των πραγμάτων, σε ρήξη με τη σημερινή δομή της Ευρωζώνης και απαιτεί την ανατροπή της».
«Η εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών (μισθοί, συντάξεις, κοινωνικά δικαιώματα κ.λπ.) είναι το πρώτο καθήκον μιας προοδευτικής διακυβέρνησης και όχι η εξυπηρέτηση των τοκογλύφων», τονίζει η πολιτική απόφαση. Ενώ για το δημόσιο Χρέος υπογραμμίζει ότι «έχει ταξικό χαρακτήρα, είναι προϊόν τοκογλυφικών πρακτικών και δεν είναι διαχειρίσιμο». Μόνη λύση η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του «αξιοποιώντας όλα τα όπλα αποφασιστικής και σκληρής διαπραγμάτευσης (λογιστικό έλεγχο, αμφισβήτηση, αθέτηση πληρωμών)».
Σχετικά με τις τράπεζες, το κείμενο προτείνει «την εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση ολόκληρου του τραπεζικού συστήματος, με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο που θα αποτελέσει βασικό μοχλό για την παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας».
Όσον αφορά τις δημόσιες επιχειρήσεις που «ξεπουλήθηκαν ή βρίσκονται στη διαδικασία να ξεπουληθούν», στόχος είναι η «άμεση επαναφορά στην ιδιοκτησία του Δημοσίου, με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο».
-Η ριζοσπαστική φορολογική μεταρρύθμιση με φορολόγηση των μεγάλων επιχειρήσεων με συντελεστή 45%. Φορολόγηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας και της εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας».
-Η στήριξη με όλα τα μέσα της Δημόσιας Υγείας, της Δημόσιας Παιδείας και της Κοινωνικής Ασφάλισης».
-Η διεκδίκηση των γερμανικών επανορθώσεων, του κατοχικού δανείου και των αποζημιώσεων των θυμάτων».
-Η αποκατάσταση, η υπεράσπιση και διεύρυνση της δημοκρατίας».
Το κίνημα των πλατειών
Η κυβέρνηση «προχωράει σε αυταρχικοποίηση της μορφής διακυβέρνησης, σε μεθόδους συκοφάντησης του κινήματος και του ΣΥΡΙΖΑ, σε ένα κρεσέντο αντιδημοκρατικών μεθοδεύσεων. Κραυγαλέο δείγμα η πρωτοφανής επίθεση στους πολίτες που διαδήλωναν ειρηνικά στο Σύνταγμα, που συνιστά μνημείο αθλιότητας», σημειώνεται με έμφαση στο κείμενο λόγω της βαθιάς κρίσης που διέπει το πολιτικό σύστημα.
Το κείμενο της πολιτικής απόφασης αναφέρεται και στο κίνημα των πλατειών, σημειώνοντας ότι «η μεγάλη συμμετοχή νέων, οι πολύ θετικές μορφές δημοκρατίας, συλλογικότητας και αλληλεγγύης, η ένταση και η επιμονή των συγκεντρωμένων-αγανακτισμένων, δημιούργησαν μεγάλα γεγονότα και αφόρητη πίεση στο σύστημα εξουσίας». «Οι πλατείες είναι ο χώρος και ο δεσμός συνάρθρωσης πολλών ετεροτήτων, πολλών επί μέρους κινημάτων που αναζητούν ένα νέο δρόμο κοινωνικοποίησης και πολιτικοποίησης και συγκροτούν μια μεγάλη δύναμη αμφισβήτησης, αντίστασης και ανατροπής», τονίζεται στο κείμενο, το οποίο προσδιορίζει ως ιδιαίτερο καθήκον «όλων των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ, αποτελεί η στήριξη και ο συντονισμός δράσης του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος από κάτω προς τα πάνω και η δημιουργική συνάντησή του με το «κίνημα των αγανακτισμένων της πλατείας».
