Ημερίδα του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής
Τρία ήταν τα χαρακτηριστικά του πρώτου κύκλου συζητήσεων του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής με γενικό θέμα «Σχέδιο Β΄, Η Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης», με τον πιο συγκεκριμένο τίτλο «Η Ελλάδα εντός και εκτός Ευρωζώνης: Απόπειρα συγκρίσεων»:
Πρώτον, το εύρος των θεμάτων, το πρακτικό πνεύμα, το ενδιαφέρον που προκάλεσε και η συμμετοχή 11 διανοητών, ακαδημαϊκών και πολιτικών αγωνιστών που ο καθένας στον τομέα του επιχείρησε μια πιο συγκεκριμένη επεξεργασία στο υπό εξέταση θέμα ως έναυσμα για συζήτηση. Οι Λ. Βατικιώτης, Χ. Κατσούλας, Χ. Αρχοντής και Δ. Σαραφιανός άνοιξαν τη συζήτηση στο θέμα «Αποχώρηση από την Ευρωζώνη: στροφή προς το καλό ή προς το κακό;» ασχολούμενοι αντίστοιχα με τα εξής: «Έξοδος από το ευρώ και ανατροπή της επίθεσης, το δέντρο και το δάσος», «Γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ είναι κομβικά πολιτικά ζητήματα», «Ευρωπαϊκή Ένωση και Γεωργία», «Το ευρώ ως “πυκνωτής” του συνασπισμού εξουσίας, η έξοδος από το ευρώ ως “πυκνωτής” μιας κοινωνικής συμμαχίας ανατροπής».
Οι ακαδημαϊκοί Θ. Μανιάτης, Θ. Μαριόλης και Λ. Τσουλφίδης άνοιξαν τη συζήτηση στο θέμα «Η ελληνική οικονομία εντός και εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης», με αιχμές, αντίστοιχα, «Δημοσιονομική κρίση, κοινωνικός μισθός και φτώχεια στην Ελλάδα», «Δυναμική της ανεργίας, χρηματοδότηση του εξωτερικού τομέα, και αναδιάρθρωση της ελληνικής οικονομίας», «Οι χρεοκοπίες της ελληνικής οικονομίας: ιστορική αναδρομή και θεωρητική ανάλυση».
Ο Π. Παπακωνσταντίνου και ο Κ. Παπουλής, στο θέμα «Έξοδος από την Ευρωζώνη, γεωπολιτική πτυχή και εξάρτηση», ασχολήθηκαν ο πρώτος με τη γεωπολιτική διάσταση σε μια Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης, τα προβλήματα που θα προκύψουν και ποιες οι πιθανές συμμαχίες, ανάλογα με τις ανάγκες. Ο δεύτερος με τη διαμόρφωση μιας «ζώνης τύπου Λ. Αμερικής» στο Νότο της Ευρώπης και τις πιθανές εκβάσεις από τη σύγκρουση των λαϊκών κινημάτων με την Ε.Ε. στην προσπάθειά τους να αποκτήσουν οικονομική και πολιτική ανεξαρτησία.
Οι Α. Αλαβάνος και Π. Σωτήρης στο θέμα «Συζητούμε όλοι μαζί για το Σχέδιο Β΄» επιχείρησαν ένα εισηγητικό περίγραμμα των καθηκόντων που έχουν μπροστά τους οι δυνάμεις που θεωρούν κομβικά ζητήματα την έξοδο από το ευρώ και τη ρήξη με την Ε.Ε., προκειμένου να υπάρξει διέξοδος από την τρέχουσα κρίση, αναχαίτιση των άμεσων προβλημάτων του εργαζόμενου κόσμου και δημιουργία πολιτικών και κοινωνικών συσχετισμών για πιο ριζικές αλλαγές.
Δεύτερον, η διαπίστωση ότι πρέπει να ξεπεραστεί μια μεγάλη υστέρηση σε χρόνο ρεκόρ, λύνοντας ταυτόχρονα μακροχρόνια προβλήματα της ίδιας της ριζοσπαστικής και κομμουνιστικής Αριστεράς. Ή, όπως το έθεσε ο Α. Αλαβάνος: «Σήμερα που τα πράγματα ήρθαν έτσι που κεντρικές αντιφάσεις και συγκρούσεις του παγκόσμιου καπιταλισμού έρχονται σε πρώτο επίπεδο στην Ελλάδα, οι (αριστερές) πολιτικές δυνάμεις καλούνται να δώσουν απάντηση σε πρωτότυπα ζητήματα… Αυτή είναι μια μεγάλη πρόκληση μπροστά μας».
Τρίτον, η επισήμανση της ανάγκης να διδαχθεί η σημερινή συζήτηση και αγωνιστική πράξη από μια φωτισμένη στιγμή του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος σε μια εποχή πολύ δύσκολη. Όπως ανέφερε ο Θ. Μαριόλης: «Πριν από επτά δεκαετίες, ο Δημήτρης Μπάτσης, στο έργο του: Η Βαριά Βιομηχανία την Ελλάδα (1947), τόνιζε, ευθύς εξαρχής, το εξής: “Από τη λύση που δίνει ο καθένας στο πρόβλημα της εξουσίας φαίνεται αν καταλαβαίνει τον πρώτο κοινωνιολογικό νόμο. Το νόμο της αξεδιάλυτης και αμοιβαίας σχέσης ανάμεσα στην πολιτική και την οικονομία”. Αλλά ο Μπάτσης δεν αρκέστηκε σε αυτήν ή σε άλλες γενικολογίες: Έγραψε πάνω από 500 πυκνότατες σελίδες συγκεκριμένης ανάλυσης, σύνθεσης, υπολογισμών και προτάσεων, εξαιρουμένων όσων αντιστοίχων έγραψε αυτός και μία όχι μικρή ομάδα κοινωνικών επιστημόνων και μηχανικών, “πρώτης γραμμής”, στο περιοδικό Ανταίος (1945-1951), που διεύθυνε ο ίδιος. Αυτό ναι, πράγματι λείπει από την εποχή μας…».
Τέλος, ο κύκλος συζητήσεων θα συνεχιστεί τους δύο επόμενους μήνες με αντικείμενο τα εξής θέματα, σε γενικές γραμμές: «Ευρωπαϊκή Ένωση και μετανάστευση -η έξοδος από το ευρώ και η μείωση του μεταναστευτικού κύματος» και «Εναλλακτικές μορφές ισότιμης περιφερειακής συνεργασίας, διδάγματα από την ALBA», με συμμετοχή και ξένων αγωνιστών και διανοητών.
Πρώτον, το εύρος των θεμάτων, το πρακτικό πνεύμα, το ενδιαφέρον που προκάλεσε και η συμμετοχή 11 διανοητών, ακαδημαϊκών και πολιτικών αγωνιστών που ο καθένας στον τομέα του επιχείρησε μια πιο συγκεκριμένη επεξεργασία στο υπό εξέταση θέμα ως έναυσμα για συζήτηση. Οι Λ. Βατικιώτης, Χ. Κατσούλας, Χ. Αρχοντής και Δ. Σαραφιανός άνοιξαν τη συζήτηση στο θέμα «Αποχώρηση από την Ευρωζώνη: στροφή προς το καλό ή προς το κακό;» ασχολούμενοι αντίστοιχα με τα εξής: «Έξοδος από το ευρώ και ανατροπή της επίθεσης, το δέντρο και το δάσος», «Γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ είναι κομβικά πολιτικά ζητήματα», «Ευρωπαϊκή Ένωση και Γεωργία», «Το ευρώ ως “πυκνωτής” του συνασπισμού εξουσίας, η έξοδος από το ευρώ ως “πυκνωτής” μιας κοινωνικής συμμαχίας ανατροπής».
Οι ακαδημαϊκοί Θ. Μανιάτης, Θ. Μαριόλης και Λ. Τσουλφίδης άνοιξαν τη συζήτηση στο θέμα «Η ελληνική οικονομία εντός και εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης», με αιχμές, αντίστοιχα, «Δημοσιονομική κρίση, κοινωνικός μισθός και φτώχεια στην Ελλάδα», «Δυναμική της ανεργίας, χρηματοδότηση του εξωτερικού τομέα, και αναδιάρθρωση της ελληνικής οικονομίας», «Οι χρεοκοπίες της ελληνικής οικονομίας: ιστορική αναδρομή και θεωρητική ανάλυση».
Ο Π. Παπακωνσταντίνου και ο Κ. Παπουλής, στο θέμα «Έξοδος από την Ευρωζώνη, γεωπολιτική πτυχή και εξάρτηση», ασχολήθηκαν ο πρώτος με τη γεωπολιτική διάσταση σε μια Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης, τα προβλήματα που θα προκύψουν και ποιες οι πιθανές συμμαχίες, ανάλογα με τις ανάγκες. Ο δεύτερος με τη διαμόρφωση μιας «ζώνης τύπου Λ. Αμερικής» στο Νότο της Ευρώπης και τις πιθανές εκβάσεις από τη σύγκρουση των λαϊκών κινημάτων με την Ε.Ε. στην προσπάθειά τους να αποκτήσουν οικονομική και πολιτική ανεξαρτησία.
Οι Α. Αλαβάνος και Π. Σωτήρης στο θέμα «Συζητούμε όλοι μαζί για το Σχέδιο Β΄» επιχείρησαν ένα εισηγητικό περίγραμμα των καθηκόντων που έχουν μπροστά τους οι δυνάμεις που θεωρούν κομβικά ζητήματα την έξοδο από το ευρώ και τη ρήξη με την Ε.Ε., προκειμένου να υπάρξει διέξοδος από την τρέχουσα κρίση, αναχαίτιση των άμεσων προβλημάτων του εργαζόμενου κόσμου και δημιουργία πολιτικών και κοινωνικών συσχετισμών για πιο ριζικές αλλαγές.
Δεύτερον, η διαπίστωση ότι πρέπει να ξεπεραστεί μια μεγάλη υστέρηση σε χρόνο ρεκόρ, λύνοντας ταυτόχρονα μακροχρόνια προβλήματα της ίδιας της ριζοσπαστικής και κομμουνιστικής Αριστεράς. Ή, όπως το έθεσε ο Α. Αλαβάνος: «Σήμερα που τα πράγματα ήρθαν έτσι που κεντρικές αντιφάσεις και συγκρούσεις του παγκόσμιου καπιταλισμού έρχονται σε πρώτο επίπεδο στην Ελλάδα, οι (αριστερές) πολιτικές δυνάμεις καλούνται να δώσουν απάντηση σε πρωτότυπα ζητήματα… Αυτή είναι μια μεγάλη πρόκληση μπροστά μας».
Τρίτον, η επισήμανση της ανάγκης να διδαχθεί η σημερινή συζήτηση και αγωνιστική πράξη από μια φωτισμένη στιγμή του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος σε μια εποχή πολύ δύσκολη. Όπως ανέφερε ο Θ. Μαριόλης: «Πριν από επτά δεκαετίες, ο Δημήτρης Μπάτσης, στο έργο του: Η Βαριά Βιομηχανία την Ελλάδα (1947), τόνιζε, ευθύς εξαρχής, το εξής: “Από τη λύση που δίνει ο καθένας στο πρόβλημα της εξουσίας φαίνεται αν καταλαβαίνει τον πρώτο κοινωνιολογικό νόμο. Το νόμο της αξεδιάλυτης και αμοιβαίας σχέσης ανάμεσα στην πολιτική και την οικονομία”. Αλλά ο Μπάτσης δεν αρκέστηκε σε αυτήν ή σε άλλες γενικολογίες: Έγραψε πάνω από 500 πυκνότατες σελίδες συγκεκριμένης ανάλυσης, σύνθεσης, υπολογισμών και προτάσεων, εξαιρουμένων όσων αντιστοίχων έγραψε αυτός και μία όχι μικρή ομάδα κοινωνικών επιστημόνων και μηχανικών, “πρώτης γραμμής”, στο περιοδικό Ανταίος (1945-1951), που διεύθυνε ο ίδιος. Αυτό ναι, πράγματι λείπει από την εποχή μας…».
Τέλος, ο κύκλος συζητήσεων θα συνεχιστεί τους δύο επόμενους μήνες με αντικείμενο τα εξής θέματα, σε γενικές γραμμές: «Ευρωπαϊκή Ένωση και μετανάστευση -η έξοδος από το ευρώ και η μείωση του μεταναστευτικού κύματος» και «Εναλλακτικές μορφές ισότιμης περιφερειακής συνεργασίας, διδάγματα από την ALBA», με συμμετοχή και ξένων αγωνιστών και διανοητών.
Αρ.Α.
Σχόλια
