Παιχνίδια και με το λαϊκό αίτημα για συμμετοχή.
Το αίτημα της Δημοκρατίας ξεπηδάει από τον πυρήνα της ενεργοποίησης της κοινωνίας. Είναι θεμελιώδες στοιχείο του δημιουργικού πλούτου της κίνησης της μεγάλης μάζας των πολιτών, πολύ περισσότερο βιώνεται, δοκιμάζεται, εξασκείται, τροποποιείται καθημερινά στις πλατείες των πόλεων. Τα δημοψηφίσματα, ως μέσο και πεδίο λαϊκής έκφρασης, αποτελούν ένα στοιχείο της απαίτησης να σαρωθεί το γερασμένο πολιτικό κατεστημένο και να ανοίξει ο δρόμος για ουσιαστική, άμεση δημοκρατία. Περί αυτού πρόκειται.
Είναι προφανής ο άθλιος χειρισμός της κυβέρνησης. Άλλωστε το ΠΑΣΟΚ είναι «μανούλα» στο να διαστρέφει μέσω της «θεσμικής» κατοχύρωσης γνήσια αιτήματα δημοκρατίας. Είναι λαμπρή η πασοκική ιστορία: η «λαϊκή συμμετοχή» στην Αυτοδιοίκηση, το Δημόσιο, τις επιχειρήσεις, τα πανεπιστήμια κατάντησε γραφειοκρατικός μηχανισμός και πεδίο εξαγοράς συνειδήσεων και στάσης ζωής
Στη νέα παράσταση πρωταγωνίστησε ο ίδιος ο πρωθυπουργός, αλλά και οι χορηγοί-εντολοδόχοι του. Πρώτος ο πρόεδρος του ΣΕΒ έθεσε το θέμα: «Και δημοψήφισμα θα κάνουμε», με το ερώτημα βέβαια «ή ευρώ και Μνημόνιο ή δραχμή και χάος». Σωστός, αμεσοδημοκρατικός! Ο Παπανδρέου, αφού τοποθετήθηκε αόριστα υπέρ των δημοψηφισμάτων, άφησε το εκβιαστικό δίλημμα να «δουλεύει» και ανεβάζει σήμερα ψηλά στην ατζέντα το θεσμικό ενδεχόμενο δημοψηφισμάτων… γενικώς. Ο υπουργός Εσωτερικών παρουσίασε το θεσμικό πλαίσιο στη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου που επικύρωσε το Μεσοπρόθεσμο. Η επιδίωξη να κουκουλωθεί, να διαστραφεί και να εξατμιστεί η πηγαία λαϊκή απαίτηση πραγματικής δημοκρατίας είναι εξόφθαλμη και χοντροκομμένη. Το ενδεχόμενο εκβιαστικής πρωτοβουλίας δημοψηφισματικού χαρακτήρα, ως εργαλείο παγίδευσης και εκτόνωσης του λαϊκού ξεσηκωμού δεν μπορεί να αποκλειστεί. Φυσικά και δεν πρόκειται να τεθεί καν ως ενδεχόμενο η διενέργεια δημοψηφίσματος για τη νέα ευρω-συνθήκη, που αυτή κάθ’ εαυτή καταργεί οριστικά οποιαδήποτε έννοια συνταγματικής υπόστασης της χώρας. Δεν είναι τυχαίο πως τα κυβερνητικά παπαγαλάκια διαρρέουν ως πιθανή εφαρμογή της νέας έμπνευσης του «αντιεξουσιαστή» πρωθυπουργού, τη διενέργεια δημοψηφίσματος το… φθινόπωρο, με αντικείμενο τον εκλογικό νόμο και αλλαγές στον αριθμό και τη θητεία των βουλευτών. Στόχος, η δημιουργία της εντύπωσης ότι το πολιτικό σύστημα ανταποκρίνεται στα μηνύματα της κοινωνίας.
Αναρωτιέται κανείς δικαίως: Σε αυτή τη συγκυρία τι σκαρφίζονται οι άνθρωποι; Εδώ καταρρέουν τα πάντα κι αυτοί κάνουν με απίστευτο κυνισμό τους γνωστούς επικοινωνιακούς χειρισμούς, ακόμα και με τη λαϊκή απίτηση για συμμετοχή και δημοψηφίσματα.
Το σημαντικό, όμως, είναι ότι ένας ολόκληρος λαός πλέον ενεργοποιείται και προβληματίζεται, κρίνει και συμπεραίνει, έχοντας υποστεί δεκαετίες το «θεσμικό» δούλεμα και την απάτη της «συμμετοχής». Στον πανικό τους ή στον… κόσμο τους ο πρωθυπουργός και οι φίλοι του πειραματίζονται με άλλο ένα πυροτέχνημα που θα σκάσει στα χέρια τους.
Δ.Υ.
