Του Λεωνίδα Σακλαμπάνη.
Αποκαλυπτική των προθέσεων της σημερινής κυβέρνησης ήταν η πορεία αλληλεγγύης που διοργανώθηκε για τους μετανάστες που στοιβάζονται -όμηροι- κάτω από απάνθρωπες συνθήκες στο χωριό Φυλάκιο Έβρου και ενάντια στην παρουσία της Frontex.
Οι περίπου 200 αλληλέγγυοι από τον ΣΥΡΙΖΑ, την Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση και την Αντιεξουσιαστική Κίνηση που ταξίδεψαν μέχρι το Σουφλί, για να δώσουν θάρρος και έμπρακτη βοήθεια στους πρόσφυγες, είχαν να αντιμετωπίσουν, εκτός από τα πάνοπλα ΜΑΤ με τις κρότου λάμψης και τα δακρυγόνα σε εγρήγορση, ακόμη και το στρατό!
Πιο συγκεκριμένα, «στο Σουφλί, η 50ή Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία μπήκε σε κατάσταση επιφυλακής, δόθηκαν διαταγές που έκαναν λόγο για αυξημένη επαγρύπνηση και οι αξιωματικοί επέστησαν την προσοχή στους σκοπούς, καλώντας τους να έχουν κουμπωμένη τελαμώνα στην σκοπιά!», καταγγέλλει το Δίκτυο Αλληλεγγύης Στρατευμένων Σπάρτακος και η Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, φαίνεται πως μετά τις εντολές για ανελέητο ξύλο στους πολίτες που βρίσκονται στους δρόμους από τα ΜΑΤ, τη διοχέτευση μέσα στους διαδηλωτές δεκάδων ασφαλιτών-κουκουλοφόρων, δεν διστάζει να ενεργοποιήσει ακόμη και το στρατό, αρκεί να καταστείλει οτιδήποτε κινείται εκτός της γραμμής του Μνημονίου και της πολιτικής της κατεδάφισης της κοινωνίας. Με οποιοδήποτε τίμημα.
Τελικά και μετά από διαβουλεύσεις μια 15μελης ομάδα αποτελούμενη από δικηγόρους και γιατρούς, που είχε μαζί της αρκετές σακούλες με ρούχα, κουβέρτες, φάρμακα, τηλεκάρτες και άλλα πολλά, κατόρθωσαν να μπουν στα «κέντρα κράτησης» αντικρίζοντας συνανθρώπους μας που ζουν σ’ ένα κελί με λερωμένες κουβέρτες και λερωμένα σεντόνια, που τρώνε μια φορά την ημέρα ξηρά τροφή (όπως σάντουιτς) και που ποτέ δεν προαυλίζονται.
Χαρακτηριστικό της κατάστασης είναι πως για 400 άτομα υπάρχει ένας γιατρός και αυτός μονάχα για 8 ώρες τη μέρα, ενώ δεν υπάρχει προμήθεια για τα βασικά φάρμακα ή είδη καθαριότητας.
Παράλληλα, οι δικηγόροι κατήγγειλαν πως «οι αστυνομικοί προσπαθούν να τιμωρήσουν όσους κάνουν αίτηση για άσυλο, κρατώντας τους μέχρι και 3 μήνες χωρίς να τους δώσουν καμία εξήγηση γι’ αυτήν την ενέργειά τους και όσους δεν κάνουν αίτηση τους αφήνουν ελεύθερους μετά από 4-5 μέρες με το χαρτί των 30 ημερών. Είναι, δηλαδή, ένας τρόπος τιμωρίας για να αποθαρρύνουν τους μετανάστες να μην κάνουν αίτηση ασύλου. Ακόμα, αλλάζουν τον τόπο καταγωγής πολλών μεταναστών από μέρη όπως η Παλαιστίνη, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν σε χώρες που συνορεύουν με την Τουρκία όπως Συρία, Ιράκ ώστε να μπορούν να τους απελάσουν άμεσα προς την Τουρκία, αφού με το σύμφωνο Ελλάδας-Τουρκίας, η τουρκική πλευρά συναινεί για επανεισδοχή μεταναστών που βγαίνουν στα ελληνικά χωρικά ύδατα και εδάφη».
Η συγκέντρωση αλληλεγγύης ολοκληρώθηκε σε συνέλευση στο Πανεπιστήμιο της Ορεστιάδας, με βασικό συμπέρασμα τη συνέχεια στον αγώνα για την κατάργηση των στρατοπέδων συγκέντρωσης των μεταναστών και με το στιγμιότυπο στο μυαλό όλων από τα δεκάδες μικρά παιδιά να φωνάζουν «we want freedom» και «λευτεριά» και να σφίγγουν την γροθιά τους, κρεμασμένα από το μοναδικό παράθυρο που βλέπει στο δρόμο…
Πιο συγκεκριμένα, «στο Σουφλί, η 50ή Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία μπήκε σε κατάσταση επιφυλακής, δόθηκαν διαταγές που έκαναν λόγο για αυξημένη επαγρύπνηση και οι αξιωματικοί επέστησαν την προσοχή στους σκοπούς, καλώντας τους να έχουν κουμπωμένη τελαμώνα στην σκοπιά!», καταγγέλλει το Δίκτυο Αλληλεγγύης Στρατευμένων Σπάρτακος και η Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, φαίνεται πως μετά τις εντολές για ανελέητο ξύλο στους πολίτες που βρίσκονται στους δρόμους από τα ΜΑΤ, τη διοχέτευση μέσα στους διαδηλωτές δεκάδων ασφαλιτών-κουκουλοφόρων, δεν διστάζει να ενεργοποιήσει ακόμη και το στρατό, αρκεί να καταστείλει οτιδήποτε κινείται εκτός της γραμμής του Μνημονίου και της πολιτικής της κατεδάφισης της κοινωνίας. Με οποιοδήποτε τίμημα.
Τελικά και μετά από διαβουλεύσεις μια 15μελης ομάδα αποτελούμενη από δικηγόρους και γιατρούς, που είχε μαζί της αρκετές σακούλες με ρούχα, κουβέρτες, φάρμακα, τηλεκάρτες και άλλα πολλά, κατόρθωσαν να μπουν στα «κέντρα κράτησης» αντικρίζοντας συνανθρώπους μας που ζουν σ’ ένα κελί με λερωμένες κουβέρτες και λερωμένα σεντόνια, που τρώνε μια φορά την ημέρα ξηρά τροφή (όπως σάντουιτς) και που ποτέ δεν προαυλίζονται.
Χαρακτηριστικό της κατάστασης είναι πως για 400 άτομα υπάρχει ένας γιατρός και αυτός μονάχα για 8 ώρες τη μέρα, ενώ δεν υπάρχει προμήθεια για τα βασικά φάρμακα ή είδη καθαριότητας.
Παράλληλα, οι δικηγόροι κατήγγειλαν πως «οι αστυνομικοί προσπαθούν να τιμωρήσουν όσους κάνουν αίτηση για άσυλο, κρατώντας τους μέχρι και 3 μήνες χωρίς να τους δώσουν καμία εξήγηση γι’ αυτήν την ενέργειά τους και όσους δεν κάνουν αίτηση τους αφήνουν ελεύθερους μετά από 4-5 μέρες με το χαρτί των 30 ημερών. Είναι, δηλαδή, ένας τρόπος τιμωρίας για να αποθαρρύνουν τους μετανάστες να μην κάνουν αίτηση ασύλου. Ακόμα, αλλάζουν τον τόπο καταγωγής πολλών μεταναστών από μέρη όπως η Παλαιστίνη, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν σε χώρες που συνορεύουν με την Τουρκία όπως Συρία, Ιράκ ώστε να μπορούν να τους απελάσουν άμεσα προς την Τουρκία, αφού με το σύμφωνο Ελλάδας-Τουρκίας, η τουρκική πλευρά συναινεί για επανεισδοχή μεταναστών που βγαίνουν στα ελληνικά χωρικά ύδατα και εδάφη».
Η συγκέντρωση αλληλεγγύης ολοκληρώθηκε σε συνέλευση στο Πανεπιστήμιο της Ορεστιάδας, με βασικό συμπέρασμα τη συνέχεια στον αγώνα για την κατάργηση των στρατοπέδων συγκέντρωσης των μεταναστών και με το στιγμιότυπο στο μυαλό όλων από τα δεκάδες μικρά παιδιά να φωνάζουν «we want freedom» και «λευτεριά» και να σφίγγουν την γροθιά τους, κρεμασμένα από το μοναδικό παράθυρο που βλέπει στο δρόμο…
Σχόλια
