Έδωσαν Γη και ύδωρ στη νέα Ιερά Συμμαχία, του Μιχάλη Σιάχου – 1,5 εκατ. ευρώ την ημέρα πληρώνει ο ελληνικός λαός τη συμμετοχή της χώρας στον πόλεμο, της Αριάδνης Αλαβάνου.
Η ελληνική εμπλοκή στον πόλεμο κατά της Λιβύης, που κήρυξε η νέα Ιερά Συμμαχία (ΗΠΑ, Αγγλία, Γαλλία) και οι σύμμαχοί τους, αποδεικνύει για άλλη μια φορά τους δεσμούς εξάρτησης και συμπόρευσης του αστισμού της Ελλάδας με τους κάθε φορά ισχυρούς της Γης.
Η ελληνική κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου έσπευσε να δώσει (για άλλη μια φορά) όλες τις διευκολύνσεις και την υποδομή (βάσεις, αεροδρόμια, συμμετοχή σε εναέριες περιπολίες, ναυτικό αποκλεισμό κ.λπ.) σε μια ασαφή και χωρίς προσδιορισμούς νέα συμμαχία (στα στρατιωτικά αεροδρόμια της Ελλάδας κατέφθασαν από Βελγικά αεροπλάνα μέχρι μαχητικά από το Κατάρ).
Η ευκολία και η ταχύτητα με τις οποίες πήρε αμέσως θέση η ελληνική κυβέρνηση, αποδεικνύει τεράστια προθυμία και εθελοδουλία προς τις ΗΠΑ κυρίως και ίσως προς τη Γαλλία –τη στιγμή που αυτή εμφανίζεται ως η κύρια ηγέτιδα δύναμη της νέας σταυροφορίας στη ζώνη του Μαγκρέμπ. Η Γαλλία επιχειρεί με αυτό τον τρόπο να πετύχει μια αναβάθμισή της ως ισχυρού παίκτη στην παγκόσμια αστάθεια – ανταγωνισμό. Αυτό το κάνει προσπαθώντας να ορίσει ξανά ως ζωτικό της χώρο τη Βόρεια Αφρική και να παρουσιαστεί ως πολιτική και στρατιωτική δύναμη πρώτης γραμμής απέναντι στην οικονομική επικυριαρχία της Γερμανίας στην Ευρώπη.
Η ευκολία και η ταχύτητα που έδειξε τον προσανατολισμό της η κυβέρνηση Παπανδρέου είναι προκλητική και γίνεται ακόμη προκλητικότερη, καθώς δεν έχει διευκρινιστεί υπό ποια μορφή και υπό τις διαταγές ποιου γίνεται η επέμβαση και ο πόλεμος. Δεν είναι το ΝΑΤΟ, και δεν γίνεται στο πλαίσιό του. Ποιος ή ποιοι κήρυξαν τον πόλεμο στη Λιβύη και γιατί συμμετέχει σε αυτόν και η Ελλάδα; Η γειτονική Τουρκία αρνήθηκε να πάρει μέρος στον πόλεμο αυτό. Η Γερμανία απέσυρε 550 μάχιμους από επιτελεία και χώρους που εμπλέκονται στις πολεμικές επιχειρήσεις κατά της Λιβύης σε ένδειξη αποστάσεων που παίρνει από όλη την επιχείρηση.
Η ευκολία και η ταχύτητα που έδειξε η κυβέρνηση Παπανδρέου δείχνει πως η επιλογή του άξονα ΗΠΑ – Ισραήλ είναι βαθιά και στρατηγική, και φέρει σε ευθεία αντίθεση την Ελλάδα με ολόκληρο τον αραβικό κόσμο, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που τον διαπερνούν ανακατατάξεις και διεργασίες σε όλες σχεδόν τις αραβικές χώρες. Η Ελλάδα συντάσσεται με την νέα Ιερά Συμμαχία στην περιοχή, που στην παρούσα φάση απαρτίζεται από ΗΠΑ – Γαλλία – Αγγλία και στόχος της είναι η συντριβή του μετώπου των εξεγερμένων λαών της περιοχής και η εξασφάλιση των συμφερόντων των πολυεθνικών τους με παράλληλη εκδίωξη των νέων δυνάμεων που είχαν εισχωρήσει στην περιοχή (κυρίως Κινέζων).
Ο ρόλος του κολαούζου των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, εκ μέρους της μεγαλοαστικής τάξης της χώρας μας στη νέα σταυροφορία, συμβαδίζει μια χαρά με το ξεπούλημα και τη εκποίηση της χώρας με τα μνημόνια και την πρωτοφανή στην ιστορία δανειακή σύμβαση που υποθηκεύει και προσημειώνει όλο τον εθνικό πλούτο στους δανειστές της. Συμβαδίζει μια χαρά με την εξαργύρωση της εθελοδουλίας της με τα δισ. που καρπώνεται από τις «προσφορές» της και το έργο της, που κι αυτά τα μεταφέρει στις ελβετικές τράπεζες ή στο Σίτυ του Λονδίνου.
Η επιδίωξη μιας προοδευτικής διεξόδου για το λαό και τη χώρα θα οδηγούσε αναγκαστικά στην επιδίωξη ενός νέου ρόλου και μιας νέας θέσης της Ελλάδας στο σύγχρονο κόσμο. Αυτό δεν μπορεί να το προωθήσει ούτε κατ’ ελάχιστο η αστική τάξη της Ελλάδας, που έχει ταυτίσει την ύπαρξή της και τα συμφέροντά της με αυτά της Δύσης και των ισχυρών της.
Με τα 1,5 εκατομμύριο ευρώ την ημέρα που εκτιμάται -μετριοπαθώς- ότι θα κοστίσει η μέχρι στιγμής εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο της Λιβύης θα μπορούσαν να δοθούν επιδόματα ανεργίας σε 3.300 άνεργους κάθε ημέρα που περνά, να δοθούν σε νοσοκομεία ή σχολεία 45.000.000 ευρώ το μήνα, να αυξηθούν οι χαμηλότερες συντάξεις, να ενισχυθούν τα ασφαλιστικά ταμεία. Αν υπολογιστεί ότι η στρατιωτική επιχείρηση προβλέπεται να διαρκέσει 6 μήνες το ποσό αυτό αυξάνεται κατακόρυφα. Η εθελόδουλη κυβέρνηση αποδεικνύει για άλλη μια φορά ποια συμφέροντα εξυπηρετεί.
«Η Ελλάδα δεν μετέχει στις στρατιωτικές επιχειρήσεις, αλλά παρέχει διευκολύνσεις υποστηρικτικού χαρακτήρα σε φίλες ή σύμμαχες χώρες», δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών, Δ. Δρούτσας, στις Βρυξέλλες μετά τη λήξη του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων της Ε.Ε. (21/3), βασικό θέμα συζήτησης του οποίου ήταν οι εξελίξεις στη Λιβύη, και στις 22/3 είπε: «Υπάρχουν υποχρεώσεις που απορρέουν από το ψήφισμα του Σ.Α. του ΟΗΕ, σεβόμαστε αυτές τις υποχρεώσεις, αλλά η Ελλάδα δεν συμμετέχει με δικές της δυνάμεις στις στρατιωτικές επιχειρήσεις που διεξάγονται αυτή τη στιγμή».
Στο ερώτημα περί της αξιοπιστίας του που έθεσε ο κ. Παπανδρέου στη Βουλή η απάντηση είναι προφανής. Σε κάθε τομέα πολιτικής ο λαός έρχεται αντιμέτωπος με αβυσσαλέα ψεύδη. Η κυβέρνηση δηλώνει ότι δεν συμμετέχει στις στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Λιβύη, την ίδια στιγμή που μεταβάλλει την Ελλάδα σε μια κρίσιμη βάση επιχειρήσεων των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων με δυσβάστακτο κόστος, παρά τη συντριπτική αντίθεση του ελληνικού λαού –σχεδόν 60% “κατά” σύμφωνα με δημοσκοπήσεις. Η εμπλοκή της θα κοστίσει 1,5 εκατ. ευρώ την ημέρα (στοιχεία σε ποικίλα σάιτ του Ίντερνετ που επικαλούνται πηγές του υπ. Άμυνας), με βάση τις σημερινές υποχρεώσεις που αναλαμβάνει ο Παπανδρέου λες και τα βάζει από την τσέπη του, υποχρεώσεις που θα πολλαπλασιαστούν εάν το συντονισμό της επίθεσης αναλάβει το ΝΑΤΟ.
Συμμετοχή δεν σημαίνει μόνο ότι οι πιλότοι μιας χώρας ή τα πλοία της ρίχνουν βόμβες και πυραύλους. Η παρακολούθηση, οι επικοινωνίες, η λογιστική υποστήριξη και όσα άλλα απαιτούν οι μετακινήσεις και η συντήρηση προσωπικού και πολεμικών μέσων αποτελούν οργανικούς τομείς χωρίς τους οποίους δεν μπορεί να διεξαχθεί μια στρατιωτική επιχείρηση και μάλιστα της κλίμακας της εισβολής σε ξένη χώρα από δυνάμεις που βρίσκονται μακριά. Κρίσιμο ρόλο παίζουν οι χώρες που γειτνιάζουν, όπως η Ελλάδα στην περίπτωση της Λιβύης.
Από τις πρώτες στιγμές των επιχειρήσεων η Ελλάδα διέθεσε τη βάση της Σούδας και τα αεροδρόμια του Ακτίου και της Ανδραβίδας. Εκεί θα σταθμεύουν αεροπλάνα που θα σηκώνονται για να πραγματοποιούν βομβαρδισμούς στη Λιβύη. Ήδη έχουν υποβάλει αιτήσεις μεταστάθμευσης αεροσκαφών 7 χώρες (ΗΠΑ, Γαλλία, Βέλγιο, Νορβηγία, Δανία, Κατάρ και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα) (Έθνος 24/3).
Βάσει της ανακοίνωσης του υπουργείου Εθνικής Αμυνας, η φρεγάτα «Υδρα» βρίσκεται στη θαλάσσια περιοχή όπου εξελίσσονται οι πολεμικές επιχειρήσεις, υποτίθεται για την εφαρμογή του εμπάργκο όπλων. Επίσης έχουν διατεθεί: Τέσσερα μαχητικά αεροσκάφη τύπου F-16, ένα ιπτάμενο ραντάρ τύπου ERIEYE, το οποίο θα πετά σε πολύ μεγάλο ύψος δίνοντας εικόνα του θεάτρου των επιχειρήσεων στα μαχητικά αεροσκάφη και στην επιχειρησιακή διοίκηση . Έχει «δυνατότητα υποστήριξης αεροπορικών και ναυτικών επιχειρήσεων» και «έλεγχο αεροσκαφών αεράμυνας και υποστήριξη επιθετικών επιχειρήσεων», (ιστοσελίδα του ΓΕΑ). Ένα ελικόπτερο τύπου “Σούπερ Πούμα”, το οποίο βρίσκεται σε ετοιμότητα στην Κρήτη, για να επέμβει σε επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης επί λιβυκού εδάφους και στη θάλασσα.
Τα F-16, αν αναλάβει το ΝΑΤΟ, θα καλύπτουν και θα υποστηρίζουν βομβαρδιστικά, που σημαίνει άμεση εμπλοκή.
Εμπλοκή συνεπάγεται και αυτό που ομολόγησε ο υφ. Εξωτερικών Μπεγλίτης, ότι οπλισμένα αεροπλάνα άλλων χωρών θα επιχειρούν από τη Σούδα , καθώς και το αεροπλανοφόρο Σαρλ Ντε Γκολ που θα επιχειρήσει με ορμητήριο τα ελληνικά ύδατα. Ο ελληνικός εναέριος χώρος διατίθεται για τα νατοϊκά ραντάρ τύπου AWAKS τα οποία έχουν ελληνικά πληρώματα.
Επίσης η αμερικανική βάση στο Μαράθι χρησιμοποιήθηκε για ανεφοδιασμό από το ελικοπτεροφόρο «Kearsarge» και το πλοίο αμφίβιων επιχειρήσεων «Ponce», με 500 Αμερικανούς πεζοναύτες. Ένα αμερικανικό πυρηνοκίνητο υποβρύχιο, ένα αμερικανικό αντιτορπιλικό στο οποίο μπορούν να μεταφορτωθούν πύραυλοι «Κρουζ», και πετρελαιοφόρα του 6ου στόλου των ΗΠΑ ελλιμενίστηκαν τις προηγούμενες ημέρες, έχουμε δε κάθε λόγο να υποθέσουμε ότι αυτό θα ισχύει στο εξής στο πολλαπλάσιο.
Τα έξοδα για τη φρεγάτα, τα καύσιμα, οι υπερωρίες των Ελλήνων αξιωματικών που με εντολή του υπουργείου Εθνικής Άμυνας μεταφέρονται στη Σούδα, η συντήρηση, τα ανταλλακτικά γαλλικών και ιταλικών αεροσκαφών που θα σταθμεύσουν στις αεροπορικές βάσεις, τα έξοδα κίνησης, στέγασης, σίτισης ξένων αξιωματικών που θα φιλοξενηθούν ξεπερνούν τα 800.000 ευρώ την ημέρα, σύμφωνα με εκτιμήσεις. Αν σηκωθούν δε ελληνικά μαχητικά αεροσκάφη για αναχαίτιση ή υποστήριξη το κόστος θα εκτοξευτεί σε πολλές δεκάδες εκατομμύρια.
Αριάδνη Αλαβάνου
