Μια διαρκής ασφαλιστική δικλείδα κόντρα στα παιχνίδια των παραγόντων
Τη Δευτέρα που μας πέρασε, στα χέρια του Διοικητικού Συμβουλίου του FC Barcelona έφτασε μια πρόταση μομφής κατατεθειμένη από τους Τζοάν Αρνές και Τζόρντι Κασές, μέλη της κίνησης Go Barça, εναντίον του προέδρου του συλλόγου Sandro Rosell και των αντιπροέδρων Javier Faus, Carles Vilarrubí, Jordi Cardoner και Josep María Bartomeu. Η κίνηση αυτή που δημιουργήθηκε από μέλη που αντιδρούσαν στη συμφωνία της Διοίκησης με την Qatar Sports Investment, ερχόταν τώρα να κάνει χρήση του άρθρου 51 του καταστατικού του συλλόγου, ζητώντας να εκπέσουν του αξιώματός τους τα παραπάνω μέλη επειδή τυπικά δεν διοικούν με βάση την κείμενη νομοθεσία.
Ο ισχυρισμός που προέβαλαν στην πρόταση μομφής ήταν πως ο πρόεδρος Σάντρο Ροσέλ δεν απάντησε ικανοποιητικά στις κατηγορίες που του απευθύνθηκαν σχετικά με το αν πήρε «μίζες» στη Βραζιλία για τη διενέργεια φιλικού αγώνα και ουσιαστικά το αποδέχθηκε λέγοντας, απλώς, πως δεν ήταν «μίζες» αλλά νόμιμη προμήθεια.
Αυτό ήταν, σε γενικές γραμμές, το πλαίσιο του «κατηγορητηρίου», όπως τουλάχιστον το παρουσίασε η καταλανική εφημερίδα Ara, αφού τα μέλη που προσέφυγαν επρόκειτο να μιλήσουν αναλυτικά σε συνέντευξη τύπου την Τετάρτη που μας πέρασε, κάτι που όμως τελικά δεν συνέβη, αφού απέσυραν την πρότασή τους. Την απέσυραν καθώς εκτίμησαν πως δεν θα μπορούσαν να συγκεντρώσουν τον απαιτούμενο αριθμό υπογραφών για να προχωρήσουν στα επόμενα στάδια όπως προβλέπει το καταστατικό.
Παράδειγμα δημοκρατικής διοίκησης
Όπως και να έχει το θέμα, η είδηση αποτελεί μια καλή αφορμή για να δούμε πιο αναλυτικά πώς διοικούνται δημοκρατικά οι αθλητικοί σύλλογοι και πώς εκτός από τις εκλογές για την ανάδειξη των διοικήσεων έχουν προνοήσει να υπάρχουν και άλλες θεσμικές ασφαλιστικές δικλείδες, έτσι ώστε καμία διοίκηση να μην θεωρεί πως μπορεί να δρα ανεξέλεγκτη. Είναι αρκετά εντυπωσιακό να σκεφτείς πως ένα απλό μέλος του FC Barcelona μπορεί να «ρίξει» τη διοίκηση του μεγαλύτερου συλλόγου στο κόσμο ανά πάσα στιγμή κατά τη διάρκεια της θητείας της, εφόσον βέβαια κατορθώσει να πείσει τον απαραίτητο αριθμό μελών.
Μετά από ένα απαραίτητο μικρό ιστορικό, θα δούμε, λοιπόν, τα βήματα που πρέπει να «τρέξει» μια πρόταση μομφής μέχρι να φτάσει στην τελική της έγκριση ή απόρριψη.
Κατ’ αρχήν να σημειώσω πως η πρόταση μομφής δεν είναι κάτι νέο στη θεσμική ιστορία του FC Barcelona. Για πρώτη φορά υποβλήθηκε πρόταση μομφής από τον Τζουάν Λαπόρτα και την ομάδα Μπλε Ελέφαντα εναντίον της Διοίκησης Νούνιες, το 1998, χωρίς ευτυχή κατάληξη. Δεύτερη πρόταση μομφής υποβλήθηκε κατά της διοίκησης του Τζουάν Λαπόρτα το 2008 από τον δικηγόρο Οριόλ Τζιράλντ που και αυτή -έστω και για λίγο- απέτυχε του σκοπού της αν και προκάλεσε πολλές και σημαντικές παραιτήσεις μελών του Δ.Σ., μεταξύ των οποίων και του πανίσχυρου τότε οικονομικού αντιπροέδρου και σημερινού οικονομικού διευθυντή της Μάντσεστερ Σίτι Φεράν Σοριάνο.
Η τρίτη είναι αυτή που κατατέθηκε τη Δευτέρα από μέλη του συλλόγου που ανήκουν στην ομάδα Go Barça και πως, όπως έγραψα παραπάνω, τελικά αποσύρθηκε.
Η διαδικασία
Με βάση το καταστατικό του FC Barcelona, από τη στιγμή που κατατίθεται πρόταση μομφής, το Δ.Σ. εφόσον αποδεχθεί πως το κατηγορητήριο είναι τυπικά αποδεκτό και η πρόταση γίνεται από ταμειακώς εντάξει μέλη του συλλόγου, υποχρεούται εντός 5 εργάσιμων ημερών να διαθέσει στους προσφεύγοντες έντυπα για συλλογή υπογραφών διπλάσια του αριθμού υπογραφών που απαιτείται να συγκεντρωθούν. Με βάση την τωρινή καταλανική αθλητική νομοθεσία, απαιτείται το 15% των ενήλικων, ταμειακώς εντάξει κανονικών μελών του συλλόγου, δηλαδή με τα σημερινά δεδομένα απαιτούνται περίπου 20.000 υπογραφές. Αφού οι προσφεύγοντες παραλάβουν τα έντυπα, έχουν 14 εργάσιμες ημέρες προθεσμία για να συγκεντρώσουν τον απαραίτητο αριθμό υπογραφών από τα μέλη και να τις καταθέσουν στο Δ.Σ. Το οποίο έχει προθεσμία 10 εργάσιμες ημέρες για να συγκροτήσει μια επιτροπή που θα αποτελείται από δύο εκπροσώπους της πρότασης, δύο μέλη του Δ.Σ. κι έναν εκπρόσωπο της καταλανικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, προκειμένου να ελέγξουν την εγκυρότητα των υπογραφών που και αυτή θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί εντός 10 εργάσιμων ημερών.
Αφού, λοιπόν, καταμετρηθούν οι υπογραφές και θεωρηθεί έγκυρος ο απαιτούμενος αριθμός, τότε περνάμε στο τελευταίο στάδιο που αφορά εκλογική διαδικασία.
Εντός 20 εργάσιμων ημερών, ο σύλλογος υποχρεούται να διενεργήσει ένα είδος δημοψηφίσματος με κανονικές κάλπες που θα αφορούν τα ενήλικα κανονικά μέλη του FC Barcelona και εφόσον το 65% των ψηφισάντων μελών εγκρίνει την πρόταση, τότε τα μέλη του Δ.Σ. που αφορά η πρόταση ή και ολόκληρο το Δ.Σ. εκπίπτουν του αξιώματός τους.
Καταλαβαίνω πως αυτά τα πράγματα φαντάζουν πρωτόγνωρα σε μας τους Έλληνες φιλάθλους που έχουμε συνηθίσει στην παντοκρατορία του λεφτά… πρόεδρα, όμως θεωρώ πως είναι χρήσιμο να βλέπουμε πώς διοικούνται δημοκρατικά μεγάλοι αθλητικοί σύλλογοι, στους οποίους τα μέλη αισθάνονται υπεύθυνα για τις τύχες τους και δεν τις αναθέτουν στα χέρια του κάθε τυχάρπαστου μεγαλοπαράγοντα ο οποίος, συνήθως, τους χρησιμοποιεί για να εξυπηρετήσει δικούς του σκοπούς.
Ακόμα και η απόσυρση της προχθεσινής πρότασης είναι ένα δείγμα ωριμότητας από την πλευρά εκείνων των μελών που την κατέθεσαν, καθώς δεν θέλησαν να προκαλέσουν απλά θόρυβο και τελικά ζημιά στο σύλλογο. Τους ενδιέφερε να έχει αποτέλεσμα η κίνησή τους και όταν κατάλαβαν πως δεν θα είχαν πιθανότητες να συγκεντρώσουν 20.000 υπογραφές σε δύο εβδομάδες, την απέσυραν. Να σημειώσω εδώ πως όταν κατατέθηκε η πρόταση τη Δευτέρα, ήταν ασαφές αν χρειαζόταν το 5% ή το 15% των μελών, αφού θεωρείτο πως δεν έχει τροποποιηθεί ακόμα το καταστατικό του συλλόγου για να εναρμονιστεί με την καταλανική νομοθεσία.
Τελικά, όπως έγινε γνωστό την Τετάρτη, η καταλανική Αθλητική Δικαιοσύνη απεφάνθη σε ερώτηση του Δ.Σ. του συλλόγου πως αυτό που υπερισχύει είναι η νομοθεσία και όχι το καταστατικό, που θα τροποποιηθεί στην σημερινή τακτική Γενική Συνέλευση. Έτσι θα χρειαζόταν να συγκεντρώσουν 20.000 υπογραφές σε δύο εβδομάδες, πράγμα ιδιαίτερα δύσκολο σε μια περίοδο μάλιστα που η ποδοσφαιρική ομάδα πηγαίνει πολύ καλά.
Βεβαίως τις προθέσεις τους τις έκαναν γνωστές και αυτό δείχνει πως είναι διατεθειμένοι να συνεχίσουν να μιλούν για τις τουλάχιστον περίεργες δραστηριότητες του προέδρου Ροσέλ στη Βραζιλία, αλλά και την αντίθεσή τους στη συμφωνία χορηγίας που υπέγραψε ο σύλλογος με την Qatar Sports Investment. Και όταν εκτιμήσουν ότι οι συνθήκες θα είναι πιο ευνοϊκές, ίσως επανέλθουν. Και η διοίκηση ξέρει, πλέον, πως πρέπει να προσέχει διπλά και τριπλά. Όπως ακριβώς συμβαίνει και στην Ελλάδα, ε;
Νίκος Καραμάνος,
μέλος FC Barcelona
