του Ντάντε Μπαροντίνι*

Πραγματοποιείται ένα αποφασιστικό βήμα προς τον παγκόσμιο πόλεμο, αλλά με πολλή συζήτηση για «ειρήνη». Η συνάντηση Μακρόν-Στάρμερ γέννησε το τέρας που εκκολάπτονταν εδώ και πολλούς μήνες, αλλά δεν είχε βγει στο φως της δημοσιότητας. Διότι, χωρίς την κυρίαρχη συνεργασία των ΗΠΑ, φαινόταν να μην έχει καμία βιώσιμη πιθανότητα. Η βασική ιδέα είναι πάντα η ίδια, σε όλη της τη γυμνή τρέλα: η αποστολή «ευρωπαϊκών στρατευμάτων» στην Ουκρανία**. Και δεδομένου ότι αυτό δεν θεωρείται εφικτό όσο υπάρχουν μάχες και βομβαρδισμοί, το λένε ανοιχτά: μόλις υπάρξει κατάπαυση του πυρός.

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ένας νέος Ρόμελ για να καταλάβει ότι, αν απαιτείς κατάπαυση του πυρός για να «εισαγάγεις» νέες Δυτικές δυνάμεις προκειμένου να υποστηρίξουν/αντικαταστήσουν τις ουκρανικές (οι οποίες αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρά προβλήματα στρατολόγησης), μπορείς να είσαι σίγουρος ότι η κατάπαυση του πυρός θα αναβάλλεται συνεχώς. Διότι τι λόγο έχει η Ρωσία να διευκολύνει μια «λύση» τόσο αρνητική για τα δικά της συμφέροντα; Άλλωστε, από την αρχή είχε δηλωθεί ότι η εισβολή στην Ουκρανία είχε ως στόχο ακριβώς να αποτρέψει την ντε φάκτο ένταξή της στο ΝΑΤΟ…

Ο διάβολος, όμως, κρύβεται στις λεπτομέρειες. Όσο οι ΗΠΑ παραμένουν σιωπηλές, ή ακόμη και επιδιώκουν «ειρήνη» με τη Μόσχα, δεν υπάρχει καμία πιθανότητα αυτή η αποστολή στρατευμάτων να εμπλέξει ολόκληρη την Ατλαντική Συμμαχία (σύμφωνα με το περίφημο Άρθρο 5) στον πόλεμο κατά της Ρωσίας. Ωστόσο, το Λονδίνο και το Παρίσι έχουν αποφασίσει να προχωρήσουν βάσει αυτού του σχεδίου, στοιχηματίζοντας σε κάποιο απρόβλεπτο γεγονός που θα μπορούσε να προσφέρει το κατάλληλο πρόσχημα για να κινητοποιήσει τον Τραμπ και την κλίκα του.

Το αγγλογαλλικό σχέδιο

Το σχέδιο που παρουσιάστηκε είναι αρκετά λεπτομερές ώστε να φαίνεται «σοβαρό», αν και δεν είναι πειστικό. Εν ολίγοις, υπογραμμίζει την «αποφασιστικότητα» των Αγγλογάλλων, παρά την προφανή αδυναμία τους να επιτύχουν οποιοδήποτε θετικό αποτέλεσμα από μόνοι τους. Το σχέδιο βασίζεται σε τρεις πυλώνες:

– Πρώτος, η «αναγέννηση» του στρατού του Κιέβου, με την αποστολή εκπαιδευτών, στρατιωτικών συμβούλων, όπλων και υλικοτεχνικής υποστήριξης. Υπάρχει μια διαβόητη έλλειψη «πρώτης ύλης», δηλαδή τμημάτων του πληθυσμού προς στρατολόγηση, αλλά αυτή η λεπτομέρεια δεν φαίνεται να ανησυχεί ιδιαίτερα τους Αγγλογάλλους…

– Ο δεύτερος πυλώνας αφορά τον έλεγχο του εναέριου χώρου, τον οποίο θα ήθελαν να εξασφαλίσουν στέλνοντας μαχητικά αεροσκάφη από «πρόθυμες χώρες» σε γειτονικά κράτη (πιθανόν Πολωνία και Ρουμανία, αλλά σίγουρα όχι στην Ουγγαρία και τη Σλοβακία, που είναι κατηγορηματικά αντίθετες).

– Τέλος, ο ναυτικός έλεγχος της Μαύρης Θάλασσας, όπου η Τουρκία, η Ρουμανία και η Βουλγαρία θα πρέπει να αναλάβουν δράση για να καθαρίσουν τα ύδατα από νάρκες και να εξασφαλίσουν τη διέλευση των εμπορικών πλοίων.

Είναι προφανές πως ένα μικρό «περιστατικό» σε οποιοδήποτε από αυτά τα τρία περιβάλλοντα αρκεί για να προκαλέσει άμεση σύγκρουση μεταξύ των δυνάμεων των χωρών του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας.

Υπάρχουν και χειρότερα

Το Παρίσι και το Λονδίνο αποφάσισαν να συντονίσουν τα πυρηνικά τους οπλοστάσια, αναδιατάσσοντάς τα ως «κοινό αποτρεπτικό μέσο» κατά της Μόσχας. Τα αγγλογαλικά πυρηνικά όπλα είναι γελοιωδώς κατώτερα –σε ποσότητα και ποιότητα– των ρωσικών. Παρ’ όλα αυτά, το να εξακολουθούν να απειλούν τη Ρωσία με πυρηνικές κεφαλές δεν φαίνεται να είναι ο καλύτερος τρόπος για να επιτευχθεί «ειρήνη». Μάλλον το αντίθετο…

Δεν είναι η πρώτη φορά που προετοιμάζεται ένας πόλεμος μέσω αναγκαστικών ελιγμών, μονομερών κινήσεων, υποτίμησης του εχθρού, υπερτίμησης της δικής μας δύναμης κ.λπ. Ποτέ, όμως, οι υποστηρικτές της «κλιμάκωσης» δεν φάνηκαν τόσο παράλογοι, παραβιάζοντας ακόμη και τα όρια του γελοίου. Αν έτσι μετράμε τη σοβαρότητα της κρίσης του δυτικού καπιταλισμού, βρισκόμαστε σε πολύ κακή κατάσταση.

«Και σε περίπτωση που δεν ξαναϊδωθούμε, καλό απόγευμα, καλό βράδυ και καληνύχτα!»

* Ελαφρά συντετμημένη απόδοση άρθρου στην ιταλική ηλεκτρονική εφημερίδα Contropiano (www.contropiano.org, 11/7/2025).

** Αναφέρεται στη δήλωση του Μακρόν, ότι Γαλλία και Βρετανία θα στείλουν «έως και 50.000 στρατιώτες» στην Ουκρανία…

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!