Μπορεί η κοινωνία να υφίσταται το σοκ της παραπληροφόρησης από τα τηλεοπτικά κανάλια των εργολάβων που έχει πια γίνει τεράστιο, αλλά στην Ευρώπη και τον κόσμο όλο, πολλαπλασιάστηκαν οι έγκυρες φωνές που υπερασπίζονται την Ελλάδα και καταγγέλλουν την βαρβαρότητα των «θεσμών» και του ευρωπαϊκού πολιτικο-οικονομικού κατεστημένου. Είναι εκατοντάδες τα άρθρα που έπεσαν στην αντίληψή μου ψάχνοντας για μερικές ώρες στο διαδίκτυο, που αποκαλύπτουν και χαρακτηρίζουν τις πολιτικές που εφαρμόζονται σε βάρος της Ελλάδας, επισημαίνοντας το μέγεθος της επιβαλλόμενης καταστροφής. Εάν ο ελληνικό λαός γνώριζε και αυτή την πλευρά, τις ενστάσεις, τις διαμαρτυρίες, τις αποκαλύψεις, τις καταγγελίες και τις προτάσεις τόσων πολλών διακεκριμένων οικονομολόγων, πολιτικών, ιστορικών, δημοσιογράφων και αναλυτών, σίγουρα θα είχε πολύ περισσότερους λόγους και μεγαλύτερο σθένος για το ΟΧΙ που τόσο θαρραλέα υποστήριξε, βασιζόμενος κυρίως, αν όχι αποκλειστικά, στη βιωματική εμπειρία του.
Από τους αξιοσέβαστους προέδρους των χωρών της Λατινικής Αμερικής, τους νομπελίστες οικονομολόγους, τους δημοσιογράφους που γράφουν σε έγκυρες εφημερίδες, τις δεξαμενές σκέψεις που επηρεάζουν ηγέτες και κυβερνήσεις, τους πανεπιστημιακούς μεγάλων ιδρυμάτων, τους στοχαστές με κύρος αλλά και τους καθημερινούς σχολιαστές στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, εκδηλώθηκε ένα κίνημα αποστροφής για τις πολιτικές των ελίτ της Ευρώπης εναντίον της Ελλάδας. Και οι χαρακτηρισμοί τους είναι πολύ σκληροί. Κι αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία επειδή προέρχεται από ανθρώπους με μεγάλο ειδικό βάρος στην παγκόσμια κοινή γνώμη.
Ο ένας μιλάει για «διπλωματία των κανονιοφόρων», που παραπέμπει στις στρατιωτικές επεμβάσεις και τους αποκλεισμούς σε περιπτώσεις απειθαρχίας περιφερειακών κρατών, ο άλλος για carpet-bombing που αναφέρεται στους συστηματικούς μέχρι αφανισμού βομβαρδισμούς των εχθρών, ο τρίτος για σταύρωση της Ελλάδας, κάτι φρικτό τόσο από χριστιανική άποψη όσο και από την εποχή της βαρβαρότητας που αποτελούσε μέσο μαρτυρικού θανάτου, και ο τέταρτος, με πιο σύγχρονους όρους, για τεχνητό πνιγμό της ελληνικής κυβέρνησης και του πρωθυπουργού, το γνωστό waterboarding, που εφάρμοσαν κατά κόρον οι Αμερικάνοι στις παράνομες φυλακές τους σε βάρος υπόπτων εναντίον των οποίων δεν είχαν καν απαγγελθεί κατηγορίες.
Η συμφωνία δε, το επονομαζόμενο 3ο Μνημόνιο, περιγράφεται με τους πιο μελανούς όρους.Παρανοϊκή συμφωνία, πραξικόπημα, μη εφαρμόσιμη συμφωνία, εξοντωτική συμφωνία, καταστροφική συμφωνία, ταπεινωτική συμφωνία, συμφωνία πλήρους υποταγήςκ.ά, ενώη χώρα αναφέρεται ως κατεχόμενη χώρα και η επιλογή των Ευρωπαίων ως ιστορική προδοσία.
Μερικοί τίτλοι άρθρων
Η Ελλάδα σπρώχνεται βαθύτερα στον κίνδυνο, του Λάρι Έλιοτ (The Guardian)
Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι μόνο μία τραγωδία, είναι ένα ψέμα, του Τζον Πίλτζερ (The Independent)
Ευρώπη προς Ελλάδα: Η κυβέρνησή σας μας ανήκει, του TimWorstall (Forbes)
Το γερμανικό σχέδιο για να σωθεί η Ελλάδα: Έχουν ξεκινήσει πόλεμοι για μικρότερα ζητήματα, του TimWorstall (Forbes). Και εξηγεί: θέλουν να διευθύνει η Ευρωπαϊκή Ένωση, άμεσα, την ελληνική οικονομία. Να ρίξουν την εκλεγμένη κυβέρνηση ενός κυρίαρχου κράτους και να μετατρέψουν τη χώρα σε σατραπεία των τεχνοκρατών των Βρυξελλών.
Μεταχειρίζονται την Ελλάδα σαν κατεχόμενη χώρα, του Ambrose Evans-Pritchard (TheTelegraph)
Μια αυτοκρατορία ξαναχτυπά: H Γερμανία και η ελληνική κρίση, του Τζορτζ Φρίντμαν (Stratfor)
Το πακέτο σωτηρίας της Ελλάδας: ολοσχερής ταπείνωση ή αποτροπή καταστροφής; (The Guardian)
Η Ελλάδα πρέπει να υποταχθεί σε ένα είδος κατοχής, του JosefJoffe, εκδότη της γερμανικής εφημερίδας Die Zeit.
Η σταύρωση της Ελλάδας σκοτώνει το ευρωπαϊκό σχέδιο, τουSeumasMilne (The Guardian)
Η Ελλάδα είναι το τελευταίο πεδίο μάχης στον πόλεμο που κάνει η οικονομική ελίτ εναντίον της δημοκρατίας, γράφει ο George Monbiot (The Guardian)
Η Ελλάδα ίσως πουλήσει νησιά και μνημεία για να σωθεί, του ΣάιμονΣάστερ (Fortune)
Η επίθεση της Ευρώπης στην ελληνική δημοκρατία, του Joseph Stiglitz (Project Syndicate)
Η λιτότητα απέτυχε: ένα ανοιχτό γράμμα του Thomas Pickety, του Jeffrey Sachs κ.ά. στην Άνγκελα Μέρκελ (The Nation)
Οικονομικό carpet-bombing, Paul Mason (The Guardian)
Δεν είναι αυτό το τέλος του κόσμου: τα νομίσματα έρχονται και φεύγουν. Του Joseph Stiglitz (περιοδικό Time)
Η Τρόικα έκανε οικονομική τρομοκρατία. Αυτό αποτελεί οικονομικό τεχνητό πνιγμό (waterboarding), του Peter Koenig (Global Research)
Σταματήστε την αιμορραγία της Ελλάδας, του Paul Krugman (New York Times)
Το τίμημα που θα πληρώσουν οι Έλληνες είναι πείνα, του PaulCraigRoberts, πρώην υφυπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ.
Η αγριότητα της Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ένωσης έναντι της Ελλάδας κατέστρεψε την εμπιστοσύνη της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, του Ambrose Evans-Pritchard (The Telegraph)
Δηλώσεις, μηνύματα και σχόλια
Αυτό είναι πραξικόπημα (social media). Ένα twit που σάρωσε στο διαδίκτυο!
Μια σάπια συμφωνία, έγραψε ο δημοσιογράφος Τζον Πίλτζερ στο twitter.
Κάνουν ό,τι και σε εμάς. Έδιναν μίζες σε πολιτικούς και μετά ερχόταν το ΔΝΤ, δήλωσε ο Πρόεδρος του Ισημερινού Ραφαέλ Κορέα.
Η Ελληνική Συμφωνία είναι απάνθρωπη και αποικιακή, δήλωσε ο πρώην πρόεδρος της Ουρουγουάης Jose Mujica (TeleSur)
HΜέρκελ έπαιξε στον τζόγο την προσπάθεια των μεταπολεμικών γενεών να ξανακερδίσουν την υπόληψη της Γερμανίας με τη σκληρή στάση της πάνω στην Ελλάδα, δήλωσε ο αρχιτέκτονας της ευρωπαϊκής ενοποίησης φιλόσοφος ΓιούργκενΧάμπερμας. Το Ταμείο ιδιωτικοποιήσεων αποτελεί μια πράξη τιμωρίας εναντίον μιας αριστερής κυβέρνησης (The Guardian)
Οι όροι της συμφωνίας είναι προσβλητικοί και γεμάτοι από την αλαζονεία που συνήθως έχουν οι πλούσιοι και οι ισχυροί απέναντι στους φτωχότερους, έγραψε ο Γάλλος Pierre Haski στο Rue89.
Τριτοκοσμική «βοήθεια», τη χαρακτήρισε ο Michael Roberts.
Οι Ευρωπαίοι σοσιαλδημοκράτες θρυμματίστηκαν μπροστά στην βαρβαρότητα, είπε ο επικεφαλής των Podemos Πάμπλο Ιγκλέσιας.
Ας ελπίσουμε ότι τουλάχιστον ένας Έλληνας πρωθυπουργός θα έχει την ιστορική γνώση να αναφερθεί στη δρακόντεια συμφωνία των Βερσαλιών που επιβλήθηκε στους Γερμανούς το 1919, έγραψε η Jane Caplan, καθηγήτρια σύγχρονης ευρωπαϊκής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
Αυτή η Ευρώπη δεν είναι για όλους, έγραψε ο Manuel Barcia, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Leeds. (Huffingtonpost)
Στέλιος Ελληνιάδης
