Μετά τη διαφαινόμενη απόσυρση της αμερικανικής χορηγίας προς την κυβέρνηση των Φιλιππίνων για την «αντιναρκωτική εκστρατεία», η κυριαρχία των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή της Νότιας Σινικής Θάλασσας εξακολουθεί να τίθεται σε αμφισβήτηση. Τα δυτικά ΜΜΕ δεν κουράζονται να «αποκαλύπτουν» την υπερβολική χρήση βίας στον πόλεμο που έχει κηρύξει ο Φιλιππινέζος πρόεδρος Ροντρίγκο Ντουτέρτε κατά των εμπόρων αλλά και των χρηστών ναρκωτικών. Βεβαίως, όπως είχαμε γράψει και σε προηγούμενο σημείωμα, στην πραγματικότητα λίγο απασχολεί την Ουάσινγκτον η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τον Ντουτέρτε – πολύ περισσότερο τη φοβίζουν οι προσεγγίσεις της Μανίλα προς την Κίνα και τη Ρωσία.
Αυτή τη βδομάδα ο Ντουτέρτε δήλωσε χαρακτηριστικά ότι… «η Κίνα πραγματικά με πιέζει για την αγορά όπλων, και θα δεχτώ», τονίζοντας ότι το Πεκίνο προσφέρει συμφέροντες όρους, όπως περίοδο αποπληρωμής 25 ετών. Δεν παρέλειψε και πάλι να αναφερθεί εμμέσως στις ΗΠΑ, αφού είπε με νόημα ότι «εφόσον υπάρχει αυτή η συμφέρουσα προσφορά, δεν υπάρχει λόγος να απευθυνθούμε σε καμία άλλη χώρα»! Συνεχίζονται όμως τα ανοίγματα και προς τη Ρωσία. Την περασμένη εβδομάδα ο υπουργός Άμυνας των Φιλιππίνων επισκέφθηκε τη Μόσχα με σκοπό να κλειστεί συμφωνία πώλησης όπλων για ελεύθερους σκοπευτές. Κάτι τέτοιο είχε να γίνει 40 χρόνια, αφού η κυριαρχία των ΗΠΑ στις προηγούμενες κυβερνήσεις των Φιλιππίνων ήταν απόλυτη.
Στο εσωτερικό της χώρας, ωστόσο, οι μαοϊκοί αντάρτες του εκτός νόμου Κ.Κ. Φιλιππίνων (που τον Αύγουστο είχαν υπογράψει συμφωνία κατάπαυσης του πυρός) απειλούν τώρα τον Ντουτέρτε με επανέναρξη των εχθροπραξιών αν η κυβέρνησή του δεν σταματήσει την ανάπτυξη στρατευμάτων στις περιοχές που ελέγχουν. Η κυβέρνηση των Φιλιππίνων φαίνεται όμως ανένδοτη, αφού δια στόματος του υπουργού Άμυνας Ντελφίν Λορενζάνα διεμήνυσε στους αντάρτες ότι δεν αναγνωρίζει καμία επαρχία της νησιωτικής χώρας ως «περιοχή των ανταρτών». Έτσι, από πλευράς Ντουτέρτε (που στη φωτό εικονίζεται με άνδρες των ειδικών δυνάμεων) δεν διαφαίνεται, στο άμεσο τουλάχιστον μέλλον, να επιβεβαιώνονται οι αρχικές ελπίδες πολλών πλευρών για γρήγορη και ουσιαστική ειρήνευση.
