Σε έναν κόσμο γεμάτο ανισότητες, οι αδικίες και οι κοινωνικές ανατροπές μοιάζουν μας έχουν περικυκλώσει περισσότερο από ποτέ. Ωστόσο, η πραγματική δράση δεν προκύπτει από αόριστες καταδίκες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή από εύκολες διαμαρτυρίες μέσα στην άνεση του σπιτιού μας. Ο Γκράμσι, με την έντονη κριτική του στην αδιαφορία, μας καλεί να αντιληφθούμε ότι η παθητικότητα είναι αυτή που αφήνει την εξουσία αλώβητη και αναπαράγει τις συνθήκες αδικίας. Έτσι, το πρόβλημα δεν περιορίζεται μόνο στις κυβερνήσεις που ασκούν καταπίεση, αλλά και στη σιωπηλή συναίνεση όσων, από φόβο ή αδιαφορία, αποφεύγουν τη δράση.
Η Αριστερά δεν μπορεί να λειτουργεί ως απλή συλλογή καταγγελιών χωρίς ουσιαστική κινητοποίηση. Οι εποχές απαιτούν ενεργό αγώνα, συμμετοχή και αφοσίωση. Όπως επισημαίνει ο Γκράμσι, η Ιστορία δεν είναι κάτι που μας συμβαίνει παθητικά, αλλά κάτι που συνδιαμορφώνουμε με τις πράξεις μας. Η αδιαφορία γεννά τη μοιρολατρία, ενώ η ενεργή αντίσταση έχει τη δύναμη να προκαλέσει ουσιαστική αλλαγή. Το πρώτο βήμα για έναν κόσμο δικαιοσύνης και ισότητας είναι η συνειδητοποίηση της ανάγκης για αγώνα και η απόφαση για δράση.
Η δράση, όμως, προϋποθέτει θυσίες. Ποιες είναι οι ευθύνες μας πέρα από τα likes και τα σχόλια στο Διαδίκτυο; Πόσο πρόθυμοι είμαστε να εγκαταλείψουμε την άνεσή μας, να συμμετάσχουμε στις κοινωνικές διεκδικήσεις και να αναλάβουμε τον ρόλο του ενεργού πολίτη; Οι κοινωνικές ανατροπές δεν έρχονται από την αδράνεια, αλλά από τη συλλογική προσπάθεια των ανθρώπων που επιλέγουν να αντισταθούν στην αδιαφορία και να παλέψουν για το κοινό καλό.
Η συμμετοχή στον κοινωνικό στίβο απαιτεί συνεχές ενδιαφέρον, εγρήγορση και αλληλεγγύη. Η αλλαγή ξεκινά από την αναγνώριση πως κανένα δικαίωμα δεν είναι δεδομένο. Επιμονή, οργάνωση και οραματισμός είναι το τρίπτυχο για να χτιστεί ένας δίκαιος κόσμος που δεν θα βασίζεται στη σιωπή, αλλά στην ενωμένη δύναμη όλων μας.
