Χωρίς λεφτά;
Αν γράφω αυτές τις γραμμές και ουσιαστικά σας ανοίγω την όρεξη «κατόπιν εορτής» είναι για να επισημάνω μια σημαντική διάσταση αυτής της προσπάθειας: Όλο το φεστιβάλ ζωντάνεψε χάρη στην εθελοντική προσπάθεια ανθρώπων που ζουν και δημιουργούν στην Κόρινθο. Χωρίς επιχορηγήσεις και «γκλαμουριές». Ακόμη και η αφίσα του φεστιβάλ επιλέχθηκε ανάμεσα σε έργα Κορίνθιων καλλιτεχνών και σπουδαστών, ενώ η έκθεσή τους στο πρόγραμμα και στο χώρο των εκδηλώσεων στάθηκε ένα ακόμη καλλιτεχνικό γεγονός. Περισσότερα, όμως, θα έχουμε στο επόμενο φύλλο του Δρόμου.
Δηλητηρίασαν τον Πάμπλο Νερούντα;
Από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις ανθρώπων που αγωνίστηκαν για «ψωμί και τριαντάφυλλα» είναι ο ποιητής Πάμπλο Νερούντα. Η είδηση που αφορά στα αίτια του θανάτου του έκανε το γύρο του κόσμου, όταν πριν από λίγες μέρες το Κομμουνιστικό Κόμμα της Χιλής ζήτησε την εκταφή της σορού του ποιητή, προκειμένου να διερευνηθεί η καταγγελία του δικηγόρου και βοηθού του Νερούντα, Εδουάρδο Κοντρεράς. Σύμφωνα με την καταγγελία αυτή ο ποιητής δεν πέθανε από καρκίνο του προστάτη όπως είναι η επίσημη εκδοχή, αλλά από θανατηφόρα ένεση που του έγινε -κατ’ εντολήν του Πινοσέτ- ενώ νοσηλευόταν στο νοσοκομείο, δώδεκα μόλις μέρες μετά το πραξικόπημα τον Σεπτέμβριο του 1973. Σύμφωνα, μάλιστα, με τον Κοντρέρας, ο ποιητής περπατούσε και μιλούσε κανονικά λίγες ώρες πριν από τον θάνατό του. Αναμένεται η απόφαση της Δικαιοσύνης για το θέμα… Την κηδεία του είχαν παρακολουθήσει -παρά το καθεστώς τρόμου και τις απαγορεύσεις- χιλιάδες άνθρωποι. Και οι στίχοι βέβαια ζουν πάντοτε για να υμνούν τον Έρωτα και την Επανάσταση… Αντιγράφω από τη Νύχτα στο Νησί:
Όλη τη νύχτα κοιμήθηκα μαζί σου
κοντά στη θάλασσα, στο νησί.
Ήσουν άγρια και γλυκιά ανάμεσα στην ηδονή και τον ύπνο
ανάμεσα στη φωτιά και το νερό.
Ίσως πολύ αργά
ενώθηκαν τα όνειρά μας,
στα ψηλά ή στα βαθιά,
στα ψηλά σαν κλαδιά που κουνάει ο ίδιος άνεμος,
στα χαμηλά σαν κόκκινες ρίζες που αγγίζονται.
…Κι άλλη Χιλιανή ποίηση
Ο 94χρονος Χιλιανός ποιητής Νικανόρ Πάρα τιμήθηκε με το Βραβείο Θερβάντες για το 2011 και θεωρείται από τους σημαντικότερους της ισπανόφωνης λογοτεχνίας. Η συλλογή του Ποιήματα και αντιποιήματα υπήρξε όχι μόνο δημοφιλέστατη, αλλά άσκησε καθοριστική επιρροή και στη γενιά των «μπίτνικς», όπως ο Άλεν Γκίνσμπεργκ. Υπήρξε καθηγητής Θεωρητικής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Σαντιάγο. Αξίζει, δε, να πούμε πως αδελφή του ήταν η Βιολέτα Πάρα, από τις πιο συγκλονιστικές φωνές της Χιλής. Μια πολύπλευρη καλλιτέχνης και αγωνίστρια (δικό της είναι το περίφημο Gracias a la Vida). Η Βιολέτα Πάρα έχει άξια συνεχίστρια την κόρη της Ιζαμπέλα Πάρα η οποία, μάλιστα, είχε βρεθεί στην Αθήνα τον περασμένο Φεβρουάριο, συμμετέχοντας σε αφιέρωμα για το πολιτικό και κοινωνικό τραγούδι στο Θέατρο Κάππα. Σε συνέντευξή της, τότε, είχε πει: «…Καταλαβαίνω ότι υπάρχουν μουσικοί οι οποίοι αισθάνονται ότι το πολιτικό τραγούδι δεν έχει θέση στη ζωή μας, ωστόσο, εγώ πάντα πίστευα ότι η τέχνη πρέπει να έχει ρόλο παρεμβατικό». Και η οικογένεια Πάρα αυτό το έκανε πράξη στη ζωή της.
