Το δούλεμα του Φώτη συνεχίζεται…
Στην επιστράτευση των απεργών του Μετρό ο Φώτης δεν συμφώνησε, αλλά… ‘ντάξ’ μωρέ… Στη βίαιη επίθεση και συλλήψεις των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ πάλι δεν συμφώνησε αλλά… ‘ντάξ’ και πάλι… Είναι πια τέτοια η χοντροκοπιά της διπλότητας της ΔΗΜΑΡ να διαφωνεί με κυβερνητικές ενέργειες, μέτρα, ρυθμίσεις αλλά από την άλλη να στηρίζει και με τα δυο χέρια, όπου είναι αναγκαίο, που… δεν μπορεί, το παρατήρησε κι ο ίδιος ο Φώτης: «Κάποιοι προσπαθούν να αποδώσουν στη ΔΗΜΑΡ ότι πατάει σε δύο βάρκες». Σώπα καλέ! Η συνέχεια του Φώτη ήταν σουρεαλιστική: «Στην ίδια βάρκα είμαστε με την κυβέρνηση, αλλά επιλέγουμε να τη συνοδηγούμε έτσι ώστε να μην πέσουμε στα βράχια»! Το ερώτημα, αγαπητέ Φώτη, είναι ποιο λόγο έχει η ΔΗΜΑΡ να «συνοδηγεί» μια βάρκα που χωρίς τη ΔΗΜΑΡ, όπως λες κι εσύ, θα έπεφτε στα βράχια;
Απο(Σ)καΐδια…
«Προσδοκούμε τη λυτρωτική για εμάς και τη μνήμη των ανθρώπων μας καταδίκη, τόσο των εμπρηστών, φυσικών αυτουργών, όσο και των υπευθύνων της εργοδότριας τράπεζας Μarfin, που με τις εγκληματικές παραλείψεις τους εξανάγκασαν τους εργαζόμενους να υποστούν αυτό το μαρτυρικό θάνατο». Αυτή τη δεύτερη από τις δύο προτάσεις, όλες κι όλες, της λιτής ανακοίνωσης της οικογένειας της Αγγελικής Παπαθανασοπούλου που σκοτώθηκε στον εμπρησμό της Marfin, ο Ευαγγελάτος επέλεξε να μην διαβαστεί στην εκπομπή του Σκάι… Του αρκούσε η πρώτη πρόταση που μιλούσε για υπομονετική παρακολούθηση των εξελίξεων «στο θέμα της απόδοσης ευθυνών και απονομής δικαιοσύνης» που δεν δημιουργούσε πρόβλημα στις επιθυμίες της αστυνομίας, του Βγενόπουλου και του Σκάι. Τόσο πολύ κόπτονται και τόσο σέβονται τα θύματα της Marfin…
Συγχωνεύσεις ΑΕΙ-ΤΕΙ και μικροπολιτικά παζάρια
Στη λογική των συγχωνεύσεων και τα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα με ένα σαρωτικό σχέδιο που οι ευφάνταστοι μνημονιοφύλακες ονόμασαν «Αθηνά». Κατάργηση τμημάτων και Ιδρυμάτων, μεταφορά άλλων σε άλλες πόλεις και ίδρυση ομοσπονδιακών υπερ-ιδρυμάτων στην Αθήνα είναι ο καρπός της στερούμενης κάθε λογικής και επιστημονικής άποψης πολιτικής του υπουργείου Παιδείας. Με το ίδιο ρουσφετολογικό-πελατειακό σκεπτικό με το οποίο ιδρύθηκαν πολλά από τα σημερινά ιδρύματα σε άλλες εποχές, οι ίδιοι κυβερνώντες αποφάσισαν να τα… εξαφανίσουν. Τα περισσότερα ΤΕΙ, αφού επί σειρά ετών απαξιώθηκαν, καταργούνται. Περιφερειακά πανεπιστήμια «μεταφέρονται» στην κυριολεξία. Το πολιτικό παζάρι και οι κομματικές ισορροπίες οργιάζουν. Βουλευτές όμορων νομών βγάζουν μαχαίρια υπερασπιζόμενοι τα Ιδρύματα στις εκλογικές τους περιφέρειες. Ένα κράμα λογιστικής και μικροπολιτικής σκοπιμότητας που υπηρετεί ένα υπέρτατο σκοπό: την απαξίωση του δημόσιου πανεπιστήμιου.
Το προφητικό άρθρο 99
Διαβάζοντας τα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα από τα Πρωτοδικεία της χώρας σχετικά με τις επιχειρήσεις που προσέφυγαν στο άρθρο 99, κάνει εντύπωση η παταγώδης «αποτυχία» των περισσότερων εταιριών να έχουν θετική έκβαση, σε αυτή τη «δεύτερη ευκαιρία» που τους έδωσε ο πτωχευτικός νόμος. Το γεγονός αυτό και μόνο αρκεί για να αποδειχτεί ο πραγματικός σκοπός αυτού του νομοθετήματος, που πέρασε το καλοκαίρι του 2007 από την Βουλή ψηφισμένο από τους βουλευτές Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ. Σε μια… προφητική κίνηση η τότε κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, προσέφερε έναν τρόπο διαφυγής σε εκατοντάδες επιχειρήσεις (548 αναφέρουν τα, μάλλον ελλιπή, στοιχεία), οι οποίες άφησαν πίσω τους χιλιάδες εγκλωβισμένους εργαζόμενους σε αέναες δικαστικές διαδικασίες, χωρίς αποζημιώσεις, με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ χρωστούμενα δεδουλευμένα και κυρίως χωρίς προοπτική να μπορέσουν να τα διεκδικήσουν. Κι ακόμα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ οφειλές στα ασφαλιστικά ταμεία και το Δημόσιο. Σαν να ήξεραν τι θα επακολουθήσει με το Μνημόνιο…
