Λίγες μόλις μέρες πριν τις κάλπες της 14ης Μαΐου στην Τουρκία οι προβλέψεις για μαζική συμμετοχή και η πόλωση αποτελούν τα κεντρικά χαρακτηριστικά της εκλογικής αναμέτρησης στη γείτονα. Ήδη από τις ψήφους των Τούρκων του εξωτερικού (οι κάλπες στις πρεσβείες έκλεισαν στις 10/5), που ξεπέρασαν τα 1,7 εκατομμύρια, γίνεται φανερό πως οι Τούρκοι αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα των εκλογών αυτών και η πόλωση αποτελεί κίνητρο συμμετοχής για πολλούς. Το αποτέλεσμα προβλέπεται αμφίρροπο, ενώ δεν αποκλείονται οι εκπλήξεις ακόμη και την τελευταία στιγμή, ειδικά αν λάβουμε υπ’ όψιν τις κατηγορίες για νοθεία, για τη δράση παρακρατικών ομάδων, αλλά και το έντονο διεθνές ενδιαφέρον για το αποτέλεσμα των εκλογών και το μέλλον του καθεστώτος Ερντογάν που ενεργοποιεί διάφορα κέντρα.
Χαρακτηριστικό είναι πως το μεσημέρι της Πέμπτης 11/5, τρεις μόλις μέρες πριν τις εκλογές, αποσύρθηκε από την κούρσα της διεκδίκησης της προεδρίας ο Μουχαρέμ Ιντσέ (προερχόμενος από τους κεμαλιστές), ενώ υπήρξαν και δημοσιεύματα για ενδεχόμενη παραίτηση και του τέταρτου υποψηφίου, Σινάν Ογκάν. Οι πιέσεις που ασκούνται προς τους μικρότερους υποψηφίους είναι μεγάλες. Το κόμμα του Μουχαρέμ Ιντσέ ουσιαστικά εξαϋλώθηκε, μετά την παραίτηση στελεχών υπέρ της υποψηφιότητας του κεμαλιστή Κ. Κιλιντσάρογλου, ενώ ο ίδιος έπεσε θύμα επικοινωνιακής σπίλωσης με προσωπικές στιγμές του (πιθανόν προϊόν μοντάζ) να κυκλοφορούν στο διαδίκτυο. Ο ίδιος μιλάει για «πρωτοφανή συκοφαντία», ενώ ο εκπρόσωπος του Ερντογάν, Ιμπραήμ Καλίν, έκανε λόγο για ευθύνες των γκιουλενιστών που «προσπαθούν να σπείρουν χάος στις τουρκικές εκλογές», ενώ δημοσιεύματα κάνουν λόγο για κίνηση που αντικειμενικά ευνοεί την αντιπολίτευση από την οποία έκοβε ψήφους ο Ιντσέ (δημοσκοπικά καταγραφόταν στο 2-4%).
Οι έντονες αντιθέσεις που διαπερνούν το τουρκικό κράτος που αυξάνονται στην προσπάθεια του να αναδειχθεί σε μεγάλη περιφερειακή δύναμη παίζοντας τόσο με την Δύση όσο και με την αναδυόμενη Ευρασία. Η ικανότητα τιθάσευσης αυτών των αντιθέσεων θα είναι μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για τη γειτονική χώρα την αμέσως επόμενη μέρα των εκλογών και ανεξαρτήτως αποτελέσματος
Οι έξωθεν παρεμβάσεις αποτελούν ένα εκ των κεντρικών θεμάτων στην τελευταία στροφή της προεκλογικής κούρσας. Ο Ερντογάν μιλά για εμπλοκή τόσο της Δύσης όσο και των «τρομοκρατών» (όπως τους αποκαλεί) του PKK και του δικτύου Γκιουλέν που συνασπίζονται με την υποψηφιότητα της αντιπολίτευσης. «Δεν θα αφήσουμε τα πρωτοσέλιδα ξένων ΜΜΕ, να ελέγχουν την εσωτερική μας πολιτική», ανέφερε χαρακτηριστικά, βάζοντας στο στόχαστρο το πρωτοσέλιδο του Economist που την προηγούμενη εβδομάδα κυκλοφόρησε με τίτλο «Ο Ερντογάν πρέπει να φύγει». Στον αντίποδα η αντιπολίτευση κάνει λόγω για έντονη εμπλοκή της Ρωσίας στον προεκλογικό αγώνα, με τον Κεμάλ Κιλιντσάρογλου να δηλώνει χαρακτηριστικά «Αγαπητοί Ρώσοι φίλοι, είστε πίσω από τα μοντάζ, τις συνωμοσίες, το περιεχόμενο Deep Fake και τις κασέτες που αποκαλύφθηκαν χθες σε αυτήν τη χώρα. Εάν επιθυμείτε να συνεχιστεί η φιλία μας μετά τις 15 Μαΐου, κρατήστε τα χέρια σας μακριά από το τουρκικό κράτος». Αν κάτι δείχνουν τα παραπάνω είναι οι έντονες αντιθέσεις που διαπερνούν το τουρκικό κράτος που αυξάνονται στην προσπάθεια του να αναδειχθεί σε μεγάλη περιφερειακή δύναμη παίζοντας τόσο με την Δύση όσο και με την αναδυόμενη Ευρασία. Η ικανότητα τιθάσευσης αυτών των αντιθέσεων θα είναι μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για τη γειτονική χώρα την αμέσως επόμενη μέρα των εκλογών και ανεξαρτήτως αποτελέσματος.
Γι’ αυτό ο Ερντογάν προσπαθεί να παρουσιάσει τον εαυτό του ως τον μοναδικό εγγυητή της σταθερότητας και της εξέλιξης της Τουρκίας σε μεγάλη περιφερειακή δύναμη. Στην προεκλογική του καμπάνια προβάλει μια σειρά από κυβερνητικές αποφάσεις και εξαγγελίες καλώντας τους πολίτες με την ψήφο τους να επιτρέψουν την παραμονή του στην εξουσία. Κάπως έτσι μόνο τον τελευταίο μήνα είχαμε τα εγκαίνια του πυρηνικού σταθμού στο Ακουγιού, την παρουσίαση του προγράμματος παραγωγής του εθνικού μαχητικού αεροσκάφους KAAN, την παραλαβή του αεροπλανοφόρου Αναντολού, την ανακάλυψη κοιτάσματος υδρογονανθράκων εκτιμώμενης αξίας 3 δισ. δολαρίων στην περιοχή Γκαμπάρ της επαρχίας Σιρνάκ στα νότια της χώρας, την εξομάλυνση διπλωματικών σχέσεων με τη Συρία και την Αίγυπτο αλλά και μια σειρά προεκλογικά δώρα ή υποσχέσεις προς τους πολίτες (επιδόματα, αύξηση μισθών δημοσίων υπαλλήλων) σε μια προσπάθεια εξαγοράς ψήφων.
