Είμαστε πια ξέφραγο αμπέλι. Παντού έχει δημιουργηθεί η αίσθηση ότι είμαστε για πούλημα. Κι ότι η χώρα έχει υπαχθεί σε ένα ειδικό καθεστώς όπου όλα επιτρέπονται. Κι αυτή η αίσθηση δημιουργείται από πάνω μέχρι κάτω. Από τα ολιγοπώλια που αρπάζουν τα μεγάλα «φιλέτα», τα αεροδρόμια και τα λιμάνια, μέχρι το τελευταίο τουρίστα που μαζί με άλλους δυο, τρεις ή πέντε χιλιάδες όμοιους του βγαίνει από το κρουαζιερόπλοιο και «κατακτάει» για λίγες ώρες τη Σαντορίνη ή το Ναύπλιο. Η χώρα γίνεται ραγδαία κτήμα των άλλων, μόνιμων ή πρόσκαιρων, που συγκροτούν ένα απροσδιόριστο σώμα που κατακάθεται πάνω στη χώρα και την αρμέγει χωρίς καμιά έγνοια για την τύχη των κατοίκων της, του φυσικού της πλούτου, της ιστορίας και του πολιτισμού της. Από την Ήπειρο που τις τρυπάνε ήδη τις φλέβες της για να βγάλουν πετρέλαιο στις πιο παρθένες της περιοχές οι πολυεθνικές, είδαμε και τις φωτογραφίες των Ιταλών που έρχονται για να κυνηγήσουνε στα βουνά της, όχι για να εξασφαλίσουν το φαγητό τους, αλλά για να δείχνουνε στα σπίτια και τις παρέες τους, τα λάφυρά τους. Με υπερσύγχρονα αυτοκίνητα, όπλα και σύνεργα, διακτινίζονται στην ύπαιθρο και θερίζουν τη φύση από κάθε τι που πετάει, μικρό ή μεγάλο για να ποστάρουν τις φωτογραφίες με τα κατορθώματά τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Όπως έκαναν παλιότερα οι νεόπλουτοι Εγγλέζοι, Γάλλοι, Βέλγοι και Ολλανδοί που πόζαραν δίπλα στα λιοντάρια και τους ελέφαντες που είχαν σκοτώσει. Κατακλύζεται πλέον οι χώρα από τους νεοβαρβάρους, απροστάτευτη. Ούτε μυρμήγκι δεν θα αφήσουν ζωντανό!
Σάββας Δάλλας
