Από τις 5 Αυγούστου βρίσκονται,κυριολεκτικά, θαμμένοι σε βάθος 700 μέτρων στο μεταλλωρυχείο Σαν Χοσέ στην έρημο Ατακάμα στη Χιλή, 32 Χιλιανοί μεταλλωρύχοι και ένας Βολιβιανός.
Από την πρώτη στιγμή του τραγικού δυστυχήματος, γυναίκες, μανάδες και παιδιά των εγκλωβισμένων μεταλλωρύχων μαζί με συναδέλφους μεταλλωρύχους, έστησαν έναν αυτοσχέδιο καταυλισμό πάνω από το ορυχείο-κάτεργο, φτάνοντας εκεί από τις πιο απομακρυσμένες περιοχές της χώρας. Και ξαφνικά γέμισε ο τόπος δορυφορικά δίκτυα, τοπικές τηλεοράσεις, ειδικούς της ΝΑΣΑ, διαιτολόγους και διασώστες, μέχρι και παπάδες και από κοντά οι ιδιοκτήτες της εταιρείας «Σαν-Εστεμπάν», υπουργοί και ο ίδιος ο πρόεδρος Πινιέρα, να δακρύζουν, να απειλούν, να τάζουν… Γύρω από την τραγική ιστορία των εγκλωβισμένων εργατών, εξελίσσεται μια τεράστια προσπάθεια εντυπωσιοθηρίας από την κυβέρνηση και τα ΜΜΕ.
Όμως, κυβέρνηση και ΜΜΕ αποσιωπούν ορισμένες «λεπτομέρειες»:
Μόνο μεταξύ του 2000 και 2004 έγιναν, για το ορυχείο, δέκα καταγγελίες των εργαζομένων, στην Εθνική Υπηρεσία Μεταλλουργίας και Γεωλογίας (Sernageomin), σε υγειονομικές υπηρεσίες, καθώς και στην περιφερειακή κυβέρνηση και όλοι αυτοί που σήμερα δήθεν ολοφύρονται τότε ούτε καν μπήκαν στον κόπο να απαντήσουν. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια έγιναν στο ορυχείο, τέσσερα μοιραία ατυχήματα, με αποτέλεσμα τον αναγκαστικό ακρωτηριασμό αρκετών μεταλλωρύχων. Σύμφωνα με τον Αντον Ράστε, πρώην περιφερειακό υπεύθυνο της Sernageomin, αυτό το ορυχείο δεν θα έπρεπε να επαναλειτουργήσει ποτέ, αφού ο ίδιος είχε αποφασίσει το προσωρινό κλείσιμό του το 2006 και το οριστικό το 2007. Ωστόσο, στις 30 του Μάη 2008 η κυβέρνηση εγκρίνει την επαναλειτουργία του. Η απόφαση αυτή προκάλεσε την αγανάκτηση και κινητοποίηση των εργαζομένων, με αποτέλεσμα να ληφθούν κάποια μέτρα «για τα μάτια».
Όμως, «παραλείφθηκε» η κατασκευή σκάλας σε αγωγό διαφυγής, γεγονός που αχρήστευσε τον αγωγό μπροστά σε ένα ατύχημα, όπως το τελευταίο.
Η ιδιωτική εταιρεία όχι μόνο έκανε οικονομία στα έξοδα ασφάλειας, αποκομίζοντας ακόμα περισσότερα κέρδη, αλλά εκμεταλλευόταν και τις συνταξιοδοτικές εισφορές των εργαζομένων τα οποία δεν τις απέδιδε.
Ο αντιπρόεδρος της Μεταλλευτικής Συνομοσπονδίας της Χιλής, δήλωσε στον Τύπο ότι το ορυχείο δεν έπρεπε ποτέ να επαναλειτουργήσει, καθώς υπάρχουν σημαντικές δομικές ελλείψεις που αφορούν την αποφυγή κατάρρευσης του ορυχείου, όπως έξοδος κινδύνου, ούτε αγωγός για την ανανέωση του αέρα. Αυτές όλες οι καταγγελίες έφτασαν στα δικαστήρια, αλλά ποτέ δεν άνοιξε η υπόθεση. Την τελευταία δεκαετία στη Χιλή, έχασαν τη ζωή τους 373 άτομα μέσα στα ορυχεία και μόνο το 2010 χάθηκαν 31 ψυχές μέσα στα ορυχεία-κάτεργα…
Όμως, κυβέρνηση και ΜΜΕ αποσιωπούν ορισμένες «λεπτομέρειες»:
Μόνο μεταξύ του 2000 και 2004 έγιναν, για το ορυχείο, δέκα καταγγελίες των εργαζομένων, στην Εθνική Υπηρεσία Μεταλλουργίας και Γεωλογίας (Sernageomin), σε υγειονομικές υπηρεσίες, καθώς και στην περιφερειακή κυβέρνηση και όλοι αυτοί που σήμερα δήθεν ολοφύρονται τότε ούτε καν μπήκαν στον κόπο να απαντήσουν. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια έγιναν στο ορυχείο, τέσσερα μοιραία ατυχήματα, με αποτέλεσμα τον αναγκαστικό ακρωτηριασμό αρκετών μεταλλωρύχων. Σύμφωνα με τον Αντον Ράστε, πρώην περιφερειακό υπεύθυνο της Sernageomin, αυτό το ορυχείο δεν θα έπρεπε να επαναλειτουργήσει ποτέ, αφού ο ίδιος είχε αποφασίσει το προσωρινό κλείσιμό του το 2006 και το οριστικό το 2007. Ωστόσο, στις 30 του Μάη 2008 η κυβέρνηση εγκρίνει την επαναλειτουργία του. Η απόφαση αυτή προκάλεσε την αγανάκτηση και κινητοποίηση των εργαζομένων, με αποτέλεσμα να ληφθούν κάποια μέτρα «για τα μάτια».
Όμως, «παραλείφθηκε» η κατασκευή σκάλας σε αγωγό διαφυγής, γεγονός που αχρήστευσε τον αγωγό μπροστά σε ένα ατύχημα, όπως το τελευταίο.
Η ιδιωτική εταιρεία όχι μόνο έκανε οικονομία στα έξοδα ασφάλειας, αποκομίζοντας ακόμα περισσότερα κέρδη, αλλά εκμεταλλευόταν και τις συνταξιοδοτικές εισφορές των εργαζομένων τα οποία δεν τις απέδιδε.
Ο αντιπρόεδρος της Μεταλλευτικής Συνομοσπονδίας της Χιλής, δήλωσε στον Τύπο ότι το ορυχείο δεν έπρεπε ποτέ να επαναλειτουργήσει, καθώς υπάρχουν σημαντικές δομικές ελλείψεις που αφορούν την αποφυγή κατάρρευσης του ορυχείου, όπως έξοδος κινδύνου, ούτε αγωγός για την ανανέωση του αέρα. Αυτές όλες οι καταγγελίες έφτασαν στα δικαστήρια, αλλά ποτέ δεν άνοιξε η υπόθεση. Την τελευταία δεκαετία στη Χιλή, έχασαν τη ζωή τους 373 άτομα μέσα στα ορυχεία και μόνο το 2010 χάθηκαν 31 ψυχές μέσα στα ορυχεία-κάτεργα…
Λεπτομέρεια: Ένας από τους θαμμένους-ζωντανούς, είναι 69 ετών.
Τυμβωρυχεί ο Σωκράτης
Τυμβωρυχεί ο Σωκράτης
Σχόλια
