Ένα ενδιαφέρον και κυρίως αποκαλυπτικό άρθρο του πρωθυπουργού στην ιστοσελίδα της κυβέρνησης, πέρασε σχεδόν απαρατήρητο.
Δυστυχώς και από έντυπα της Αριστεράς. «Θέλουμε κράτος και πολιτικό σύστημα στην υπηρεσία του πολίτη», είναι ο τίτλος του άρθρου. Με μια «ειλικρίνεια» που αγγίζει τον κυνισμό, ο Γ.Α.Π. δηλώνει από την αρχή ότι «οι βαθύτατες θεσμικές αλλαγές στην λειτουργία του κράτους αποτελούν την βασικότερη παράμετρο της προσπάθειας της ελληνικής κυβέρνησης».
Δυστυχώς και από έντυπα της Αριστεράς. «Θέλουμε κράτος και πολιτικό σύστημα στην υπηρεσία του πολίτη», είναι ο τίτλος του άρθρου. Με μια «ειλικρίνεια» που αγγίζει τον κυνισμό, ο Γ.Α.Π. δηλώνει από την αρχή ότι «οι βαθύτατες θεσμικές αλλαγές στην λειτουργία του κράτους αποτελούν την βασικότερη παράμετρο της προσπάθειας της ελληνικής κυβέρνησης».
Και συνεχίζει:
«Οι αναλύσεις ορισμένων διεθνών ΜΜΕ, αλλά και τεχνοκρατών, που αντιμετωπίζουν την τιτάνια προσπάθεια που κάνουμε, για να βγάλουμε μια για πάντα την Ελλάδα από την κρίση, απλά ως ζήτημα ανταπόκρισης της χώρας στις δανειακές της υποχρεώσεις, υποτιμούν τη βασική αυτή παράμετρο».
Ο κ. πρωθυπουργός θέλει να είναι όσο πιο σαφής γίνεται, σχετικά με τις προθέσεις και τους στόχους του, αλλά και τη σταθερή του απόφαση να προχωρήσει με κάθε τρόπο σε ριζικές ανατροπές, «ανεξάρτητα από το αν οι ανατροπές αυτές ενδιαφέρουν ή όχι τους συνομιλητές και τους δανειστές μας και ανεξάρτητα ακόμη και από το αν είναι κατανοητές για κάποιους».
Δεν διστάζει, δε, να δηλώσει ότι χωρίς θεσμικές αλλαγές κανένα θετικό αποτέλεσμα δεν θα έχει μόνιμο χαρακτήρα.
Με αξιοθαύμαστη μαεστρία, βαφτίζει τη προσπάθεια ενίσχυσης του συστήματος «εθνική ανάγκη» και καλεί τον ελληνικό λαό σε πανεθνική προσπάθεια, για να στηρίξει τα μέτρα εξανδραποδισμού του, που του επέβαλλαν η κυβέρνηση και η τρόικα και ονομάζει τη λαϊκή εξαθλίωση που φέρνει η πολιτική της κυβέρνησής του «αποκατάσταση της εθνικής μας κυριαρχίας».
Στο άρθρο του ο Γ.Α.Π. ξεκαθαρίζει, ότι «πίσω από τον όρο θεσμικές αλλαγές υπάρχει μια πραγματική πολιτική μάχη που διεξάγεται σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, στο επίκεντρο της οποίας βρίσκονται μια σειρά καίριας σημασίας ζητήματα όπως ποιον υπηρετούν οι πολιτικές και οι αλλαγές», τονίζοντας με απόλυτη σαφήνεια ο πρόεδρος της σοσιαλιστικής διεθνούς, ότι «χωρίς κανόνες ο καπιταλισμός γίνεται ληστρικός».
Με πολιτικό κυνισμό που δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών, ο πρωθυπουργός μας δίνει χωρίς πολιτικές αναστολές και περιστροφές την ουσία της πολιτικής του, αλλά και τον ευρύτερο πολιτικό ρόλο που αντικειμενικά έχει αναλάβει, δικαιώνοντας όλους εκείνους που τον αποκάλεσαν «ο άνθρωπος μας».
Άλλωστε και ο ίδιος φαίνεται να αποδέχεται αυτόν το χαρακτηρισμό και, μάλιστα, θέλει να τον επιβεβαιώνει με κάθε ευκαιρία: «Ποτέ άλλοτε μία κυβέρνηση δεν πήρε τόσο σημαντικές αποφάσεις, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Μόλις σε 10 μήνες κάναμε περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση στο παρελθόν».
Πέρα από αναλύσεις, επισημάνσεις και συμπεράσματα που προσφέρεται το άρθρο του πρωθυπουργού, αντικειμενικά, βάζει ένα καίριο ερώτημα σ’ όλους εκείνους τους αριστερούς που στο όνομα του «κόσμου του ΠΑΣΟΚ», φλερτάρουν πολιτικά μαζί του:
Μπορεί η πολιτική επιβίωση «να αγιάζει τα μέσα»;
Τυμβωρυχεί ο Σωκράτης
«Οι αναλύσεις ορισμένων διεθνών ΜΜΕ, αλλά και τεχνοκρατών, που αντιμετωπίζουν την τιτάνια προσπάθεια που κάνουμε, για να βγάλουμε μια για πάντα την Ελλάδα από την κρίση, απλά ως ζήτημα ανταπόκρισης της χώρας στις δανειακές της υποχρεώσεις, υποτιμούν τη βασική αυτή παράμετρο».
Ο κ. πρωθυπουργός θέλει να είναι όσο πιο σαφής γίνεται, σχετικά με τις προθέσεις και τους στόχους του, αλλά και τη σταθερή του απόφαση να προχωρήσει με κάθε τρόπο σε ριζικές ανατροπές, «ανεξάρτητα από το αν οι ανατροπές αυτές ενδιαφέρουν ή όχι τους συνομιλητές και τους δανειστές μας και ανεξάρτητα ακόμη και από το αν είναι κατανοητές για κάποιους».
Δεν διστάζει, δε, να δηλώσει ότι χωρίς θεσμικές αλλαγές κανένα θετικό αποτέλεσμα δεν θα έχει μόνιμο χαρακτήρα.
Με αξιοθαύμαστη μαεστρία, βαφτίζει τη προσπάθεια ενίσχυσης του συστήματος «εθνική ανάγκη» και καλεί τον ελληνικό λαό σε πανεθνική προσπάθεια, για να στηρίξει τα μέτρα εξανδραποδισμού του, που του επέβαλλαν η κυβέρνηση και η τρόικα και ονομάζει τη λαϊκή εξαθλίωση που φέρνει η πολιτική της κυβέρνησής του «αποκατάσταση της εθνικής μας κυριαρχίας».
Στο άρθρο του ο Γ.Α.Π. ξεκαθαρίζει, ότι «πίσω από τον όρο θεσμικές αλλαγές υπάρχει μια πραγματική πολιτική μάχη που διεξάγεται σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, στο επίκεντρο της οποίας βρίσκονται μια σειρά καίριας σημασίας ζητήματα όπως ποιον υπηρετούν οι πολιτικές και οι αλλαγές», τονίζοντας με απόλυτη σαφήνεια ο πρόεδρος της σοσιαλιστικής διεθνούς, ότι «χωρίς κανόνες ο καπιταλισμός γίνεται ληστρικός».
Με πολιτικό κυνισμό που δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών, ο πρωθυπουργός μας δίνει χωρίς πολιτικές αναστολές και περιστροφές την ουσία της πολιτικής του, αλλά και τον ευρύτερο πολιτικό ρόλο που αντικειμενικά έχει αναλάβει, δικαιώνοντας όλους εκείνους που τον αποκάλεσαν «ο άνθρωπος μας».
Άλλωστε και ο ίδιος φαίνεται να αποδέχεται αυτόν το χαρακτηρισμό και, μάλιστα, θέλει να τον επιβεβαιώνει με κάθε ευκαιρία: «Ποτέ άλλοτε μία κυβέρνηση δεν πήρε τόσο σημαντικές αποφάσεις, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Μόλις σε 10 μήνες κάναμε περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση στο παρελθόν».
Πέρα από αναλύσεις, επισημάνσεις και συμπεράσματα που προσφέρεται το άρθρο του πρωθυπουργού, αντικειμενικά, βάζει ένα καίριο ερώτημα σ’ όλους εκείνους τους αριστερούς που στο όνομα του «κόσμου του ΠΑΣΟΚ», φλερτάρουν πολιτικά μαζί του:
Μπορεί η πολιτική επιβίωση «να αγιάζει τα μέσα»;
Τυμβωρυχεί ο Σωκράτης
Σχόλια
