Αποκαλυπτήρια για τον κυβερνητικό θίασο της συμφοράς. Του Δημήτρη Υφαντή
Προσοχή–προσοχή: H… πολιτική ηγεσία της τρόικας (με Τόμσεν βεβαίως) θα βρίσκεται πάλι κοντά μας, αύριο-μεθαύριο, ίσως για την τελευταία πράξη του άγριου χορού των εκβιασμών και των τελεσιγράφων αυτής της φάσης. Αλλά κανείς ακόμη δεν μπορεί να προδικάσει τι ακριβώς μας επιφυλάσσει ένα τέτοιο «τέλος», χωρίς τέλος. Η κατ’ αρχάς συνομολόγηση στο σκληρό πακέτο των 11,5 δισ. έμελλε να εξειδικευθεί μέσα στον Αύγουστο, ενώ από τις αρχές Σεπτέμβρη δινόταν η εντύπωση μιας συμφωνίας των κυβερνητικών εταίρων σε ένα «μίνιμουμ» περικοπών σε συντάξεις και ειδικά μισθολόγια.
Στο καλοκαιρινό «διάλειμμα», με βαρύτατο τίμημα σε επιτόκια, μέσω βραχυπρόθεσμου δανεισμού πληρώθηκε στο ακέραιο το ομόλογο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ώστε να μην αιωρείται καμία αμφιβολία για το ποιος και πώς κρατάει τα ηνία της ποδηγέτησης της χώρας. Κι η τρόικα επέστρεψε στον «τόπο του εγκλήματος» χωρίς να βιάζεται καθόλου να… ολοκληρώσει. Όσα αδιανόητα διαρρέουν για τις απαιτήσεις της τρόικας δεν πέφτουν από τον ουρανό και πάντως δεν οφείλονται στην κυκλοθυμία του «κακού» Τόμσεν, όπως μας πληροφόρησαν με κάθε «εγκυρότητα» τα κυριακάτικα φύλα.
Όσο η λεγόμενη διαπραγμάτευση… επιμηκύνεται, τόσο το πακέτο του ολέθρου γεμίζει. Γι’ αυτό ακριβώς είναι εξουσιοδοτημένοι οι Τόμσεν, Μαζούχ και Μορς από το ΔΝΤ, την Ε.Ε. και την ΕΚΤ. Μέσα σε μία εβδομάδα μόνο, προστέθηκαν στο πακέτο η κατάργηση του αφορολόγητου για όσους εργάζονται με «μπλοκάκι» και των φοροαπαλλαγών για τα παιδιά, όπως και οι ανατροπές για το ωράριο, τις απολύσεις, τις αποζημιώσεις και τον κατώτατο μισθό (το περίφημο e-mail της τρόικας που το υπ. Εργασίας παρέπεμπε για… αργότερα). Οι «βασικοί άξονες» που ανακοίνωσε η κυβερνητική τριανδρία αφορούν πολύ απλά την καρατόμηση μισθών, συντάξεων και επιδομάτων ανεργίας, τη διάλυση του δημόσιου τομέα, τις εξοντωτικές περικοπές στην Υγεία, την παράταση των ορίων συνταξιοδότησης, το γενικό ξεπούλημα και την ανελέητη φοροεπιδρομή.
Και κάτι ακόμη, να μην υποτιμηθεί ως συνήθης επικοινωνιακός χειρισμός των στριμωγμένων κυβερνητικών εταίρων το νέο εύρημα, η «ρήτρα επιμήκυνσης και αντικατάστασης». Κουβέλης και Βενιζέλος, με μία φωνή προβάλλουν ως λυτρωτική την επιμήκυνση του προγράμματος και τη «ρήτρα αντικατάστασης» των μέτρων. Τελικά υπάρχει κι ένα θετικό «ισοδύναμο» για τη χώρα. Στις συσκέψεις των αρχηγών σφυρηλατείται η ενότητα της κεντροαριστεράς. Όμως, επί της ουσίας: ισχυρίζονται πως η ανάκαμψη που… θα έρθει και η σύλληψη της φοροδιαφυγής που… θα επιτευχθεί, θα άρουν τα μέτρα, που τώρα συμφωνούνται. Ενώ ταυτόχρονα καμώνονται, πως αν απλώσουν τις περικοπές σε 4-6 χρόνια, θα τις απαλύνουν. Αλλά τότε, πού πάει η ρήτρα αντικατάστασης; Το τι συμβαίνει εδώ, για μία φορά ακόμη δεν θα μας το φανερώσει η εγχώρια τρόικα, αλλά αυτή του εξωτερικού.
Μεταξύ Ε.Ε. και ΔΝΤ αναζωπυρώνεται η αντιπαράθεση για την ανάληψη του κόστους για το απόλυτο ελληνικό αδιέξοδο κι εδώ εντοπίζεται μία βαρύνουσα διάσταση της πιθανής επιμήκυνσης της αργής «ευθανασίας» της ελληνικής κοινωνίας, ενώ το πειραματόζωο θα ακρωτηριάζεται και θα εκποιείται. Όλοι οι γνωστοί οίκοι -θεματοφύλακες των αδηφάγων χρηματαγορών- έριξαν νέες ομοβροντίες «καλόπιστων» προβλέψεων για διψήφια ύφεση το 2013 και προδίκασαν έξοδο από την Ευρωζώνη, ενώ ακόμη κι ο προβαλλόμενος ως «μετριοπαθής» πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μ. Σουλτς δήλωσε στην κοινή συνέντευξη με τον Α. Τσίπρα, πως «κανείς δεν θα επενδύσει σε μία χώρα, που δεν γνωρίζει ποιο νόμισμα θα έχει αύριο»! Αναμενόμενο είναι πως για την τρόικα μία μόνο «ρήτρα» υφίσταται: νέα άγρια μέτρα αν οι στόχοι για τον προϋπολογισμένο φόρο αίματος δεν επιτευχθούν. Χωρίς τέλος λοιπόν και βέβαια χωρίς έλεος!
Η κυβέρνηση και η τρόικα -δεν γίνεται διαφορετικά- βρίσκονται και πάλι αντιμέτωποι με την κοινωνία.
Οι φτηνοί θεατρινισμοί δεν κρύβουν, αντίθετα σαν μεγεθυντικός φακός αναδεικνύουν στο επίκεντρο το αληθές συμβόλαιο της «συνευθύνης» που έχουν υπογράψει ο Σαμαράς και οι εταίροι του.
Στο καλοκαιρινό «διάλειμμα», με βαρύτατο τίμημα σε επιτόκια, μέσω βραχυπρόθεσμου δανεισμού πληρώθηκε στο ακέραιο το ομόλογο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ώστε να μην αιωρείται καμία αμφιβολία για το ποιος και πώς κρατάει τα ηνία της ποδηγέτησης της χώρας. Κι η τρόικα επέστρεψε στον «τόπο του εγκλήματος» χωρίς να βιάζεται καθόλου να… ολοκληρώσει. Όσα αδιανόητα διαρρέουν για τις απαιτήσεις της τρόικας δεν πέφτουν από τον ουρανό και πάντως δεν οφείλονται στην κυκλοθυμία του «κακού» Τόμσεν, όπως μας πληροφόρησαν με κάθε «εγκυρότητα» τα κυριακάτικα φύλα.
Όσο η λεγόμενη διαπραγμάτευση… επιμηκύνεται, τόσο το πακέτο του ολέθρου γεμίζει. Γι’ αυτό ακριβώς είναι εξουσιοδοτημένοι οι Τόμσεν, Μαζούχ και Μορς από το ΔΝΤ, την Ε.Ε. και την ΕΚΤ. Μέσα σε μία εβδομάδα μόνο, προστέθηκαν στο πακέτο η κατάργηση του αφορολόγητου για όσους εργάζονται με «μπλοκάκι» και των φοροαπαλλαγών για τα παιδιά, όπως και οι ανατροπές για το ωράριο, τις απολύσεις, τις αποζημιώσεις και τον κατώτατο μισθό (το περίφημο e-mail της τρόικας που το υπ. Εργασίας παρέπεμπε για… αργότερα). Οι «βασικοί άξονες» που ανακοίνωσε η κυβερνητική τριανδρία αφορούν πολύ απλά την καρατόμηση μισθών, συντάξεων και επιδομάτων ανεργίας, τη διάλυση του δημόσιου τομέα, τις εξοντωτικές περικοπές στην Υγεία, την παράταση των ορίων συνταξιοδότησης, το γενικό ξεπούλημα και την ανελέητη φοροεπιδρομή.
Και κάτι ακόμη, να μην υποτιμηθεί ως συνήθης επικοινωνιακός χειρισμός των στριμωγμένων κυβερνητικών εταίρων το νέο εύρημα, η «ρήτρα επιμήκυνσης και αντικατάστασης». Κουβέλης και Βενιζέλος, με μία φωνή προβάλλουν ως λυτρωτική την επιμήκυνση του προγράμματος και τη «ρήτρα αντικατάστασης» των μέτρων. Τελικά υπάρχει κι ένα θετικό «ισοδύναμο» για τη χώρα. Στις συσκέψεις των αρχηγών σφυρηλατείται η ενότητα της κεντροαριστεράς. Όμως, επί της ουσίας: ισχυρίζονται πως η ανάκαμψη που… θα έρθει και η σύλληψη της φοροδιαφυγής που… θα επιτευχθεί, θα άρουν τα μέτρα, που τώρα συμφωνούνται. Ενώ ταυτόχρονα καμώνονται, πως αν απλώσουν τις περικοπές σε 4-6 χρόνια, θα τις απαλύνουν. Αλλά τότε, πού πάει η ρήτρα αντικατάστασης; Το τι συμβαίνει εδώ, για μία φορά ακόμη δεν θα μας το φανερώσει η εγχώρια τρόικα, αλλά αυτή του εξωτερικού.
Μεταξύ Ε.Ε. και ΔΝΤ αναζωπυρώνεται η αντιπαράθεση για την ανάληψη του κόστους για το απόλυτο ελληνικό αδιέξοδο κι εδώ εντοπίζεται μία βαρύνουσα διάσταση της πιθανής επιμήκυνσης της αργής «ευθανασίας» της ελληνικής κοινωνίας, ενώ το πειραματόζωο θα ακρωτηριάζεται και θα εκποιείται. Όλοι οι γνωστοί οίκοι -θεματοφύλακες των αδηφάγων χρηματαγορών- έριξαν νέες ομοβροντίες «καλόπιστων» προβλέψεων για διψήφια ύφεση το 2013 και προδίκασαν έξοδο από την Ευρωζώνη, ενώ ακόμη κι ο προβαλλόμενος ως «μετριοπαθής» πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μ. Σουλτς δήλωσε στην κοινή συνέντευξη με τον Α. Τσίπρα, πως «κανείς δεν θα επενδύσει σε μία χώρα, που δεν γνωρίζει ποιο νόμισμα θα έχει αύριο»! Αναμενόμενο είναι πως για την τρόικα μία μόνο «ρήτρα» υφίσταται: νέα άγρια μέτρα αν οι στόχοι για τον προϋπολογισμένο φόρο αίματος δεν επιτευχθούν. Χωρίς τέλος λοιπόν και βέβαια χωρίς έλεος!
Η κυβέρνηση και η τρόικα -δεν γίνεται διαφορετικά- βρίσκονται και πάλι αντιμέτωποι με την κοινωνία.
Οι φτηνοί θεατρινισμοί δεν κρύβουν, αντίθετα σαν μεγεθυντικός φακός αναδεικνύουν στο επίκεντρο το αληθές συμβόλαιο της «συνευθύνης» που έχουν υπογράψει ο Σαμαράς και οι εταίροι του.
Σχόλια
