Με ενθουσιασμό έγιναν δεκτά από τους Νοτιοκορεάτες τα αποτελέσματα της ιστορικής συνάντησης των ηγετών Βόρειας και Νότιας Κορέας την περασμένη Παρασκευή. Σύμφωνα με προχθεσινές έρευνες, το 78% των πολιτών υποστηρίζει την πολιτική προσέγγισης με τον Βορρά που προωθεί ο Νοτιοκορεάτης πρόεδρος Μουν Τζάε-ιν. Ο σημερινός πρόεδρος εκλέχθηκε πριν έναν ακριβώς χρόνο με φιλειρηνικό πρόγραμμα, μετά την ανατροπή της διεφθαρμένης φιλοδυτικής προκατόχου του, της Παρκ Γκεούν-χιε, από τεράστιες λαϊκές διαδηλώσεις*. Επιπλέον, το 71% δηλώνει την πεποίθησή του ότι είναι δυνατή η οριστική αποπυρηνικοποίηση της κορεατικής χερσονήσου μετά τις ελπίδες που γέννησε η συνάντηση κορυφής Βορρά-Νότου και, φυσικά, η αναγγελθείσα συνάντηση του πάλαι ποτέ «μικρού πυραυλάνθρωπου» Κιμ με τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ.
Το 78% των Νοτιοκορεατών υποστηρίζει την πολιτική προσέγγισης με τον Βορρά και το 71% δηλώνει την πεποίθησή του ότι είναι δυνατή η οριστική αποπυρηνικοποίηση της κορεατικής χερσονήσου
Πρόκειται για εξελίξεις εντυπωσιακές, οι οποίες επιβεβαιώνουν καταρχήν τη βούληση της μεγάλης πλειοψηφίας των Κορεατών Βορρά και Νότου να μην ενδώσουν στις πολεμοχαρείς σειρήνες, που σχεδίαζαν ακόμη και πυρηνικό ολοκαύτωμα προκειμένου να απαλλαγούν από τον «παρία» του Βορρά. Το πιο εντυπωσιακό γεγονός είναι όμως ότι αυτή η βούληση μπόρεσε να εκφραστεί από τη νέα πολιτική ηγεσία της Νότιας Κορέας, η οποία αντιμετωπιζόταν με καχυποψία από την Ουάσιγκτον αλλά δεν άφησε ανεκμετάλλευτη την «επίθεση φιλίας» του Κιμ Γιονγκ-ουν. Έτσι, από τις απειλές του Τραμπ περί ισοπέδωσης των απείθαρχων Βορειοκορεατών, φτάσαμε στην ύφεση που υπόσχεται η συνάντηση της περασμένης Παρασκευής – και στην καταρχήν παροχή των εγγυήσεων ασφαλείας που ζητούσε το βορειοκορεατικό καθεστώς προκειμένου να εγκαταλείψει το πυρηνικό του πρόγραμμα**.
Όλοι χειροκροτούν, αρκετοί δυσφορούν σιωπηρά
Αυτή η ύφεση χαιρετίζεται από όλους, φραστικά τουλάχιστον. Ακόμη κι η διόλου ευχαριστημένη από τις εξελίξεις Ιαπωνία (αφού σε περίπτωση οριστικής ομαλοποίησης πλήττονται οι περιφερειακές φιλοδοξίες της και μειώνεται ο ρόλος της στα μάτια της Ουάσιγκτον) περιορίστηκε να εκφράσει «επιφυλάξεις». Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες απηχούσε αυτή τη γενική θετική διάθεση, εκφράζοντας προχθές την αισιοδοξία του ότι «επίκεινται ουσιαστικές διαπραγματεύσεις, που είναι προς το συμφέρον όλων των εμπλεκόμενων πλευρών, δηλαδή της Βόρειας και Νότιας Κορέας, της Κίνας και των ΗΠΑ». Πάντως μεταξύ των εμπλεκομένων υπάρχουν διάφοροι που σιωπηρά μάλλον ανησυχούν. Μεταξύ αυτών τα αλληλοσπαρασσόμενα επιτελεία των ΗΠΑ, που δυσφορούν με την ταχύτητα των διαπραγματεύσεων και τις πρωτοβουλίες του Τραμπ, αλλά και το Πεκίνο, που φοβάται μήπως χάσει την προνομιακή σχέση του με τη Βόρεια Κορέα εάν επιβεβαιωθεί η απευθείας προσέγγιση της Πιονγκγιάνγκ με την Ουάσιγκτον.
Δυτικά ΜΜΕ αρχίζουν να καλλιεργούν την ιδέα ότι ο Τραμπ αξίζει το Νόμπελ Ειρήνης(!), ενώ ταυτόχρονα αναπαράγουν τις ιαπωνικές «επιφυλάξεις» για το κατά πόσο ειλικρινής είναι ο Κιμ Γιονγκ-ουν
Έτσι, αυτήν την εβδομάδα ο Κινέζος ΥΠΕΞ έσπευσε στη βορειοκορεατική πρωτεύουσα, και επιβεβαίωσε ότι θα ακολουθήσει επίσημη επίσκεψη του προέδρου της Κίνας. Είναι ενδεικτικό από το 2007 είχε να πάει Κινέζος ΥΠΕΞ στη Βόρεια Κορέα. Οι σχέσεις των δύο χωρών δυσκόλεψαν όταν η Κίνα (όπως και η Ρωσία) δεν έβαλε βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας στις δυτικές προτάσεις για κυρώσεις εναντίον της Πιονγκγιάνγκ, αν και καταδίκασε τις αρχικές πολεμικές απειλές της Ουάσιγκτον. Τώρα οι Κινέζοι υπόσχονται «ραγδαία βελτίωση των σχέσεων», μεταξύ άλλων εντάσσοντας τη Βόρεια Κορέα στο μεγαλεπήβολο διεθνές δίκτυο των Νέων Δρόμων του Μεταξιού. Τέλος, η επίσκεψη είχε σαν επιπλέον στόχο να διασφαλίσει τη συμμετοχή της Κίνας στις μελλοντικές ειρηνευτικές συνομιλίες, ιδίως αφού η Ουάσιγκτον προτιμά αυτές να είναι τριμερείς, δηλαδή μεταξύ των δύο κορεατικών κρατών και των ΗΠΑ.
«Το Πεκίνο δεν μπορεί να παρακαμφθεί»
Το Πεκίνο από την πλευρά του απορρίπτει φυσικά την υπόθεση ότι ανησυχεί. Οι αγγλόφωνοι Global Times, που απηχούν τις απόψεις της κινεζικής ηγεσίας, στο τελευταίο κεντρικό άρθρο τους διαβεβαιώνουν ότι «οι αλλαγές στη χερσόνησο από την αρχή του χρόνου ευθυγραμμίζονται με τα συμφέροντα της Κίνας, και είναι δείγμα στενομυαλιάς η σπέκουλα ότι η Κίνα νιώθει άβολα». Όμως η αμέσως επόμενη πρόταση θα μπορούσε να εκληφθεί και ως ελάχιστα συγκαλυμμένη προειδοποίηση προς όλες τις κατευθύνσεις: «Δεν μπορεί να εδραιωθεί η ειρήνη στην κορεατική χερσόνησο χωρίς την αμέριστη συμπαράσταση της Κίνας»… Το ίδιο μήνυμα επαναλαμβάνεται με άλλα λόγια σε όλο το κεντρικό άρθρο: «Η Κίνα είναι πολιτικός στυλοβάτης της Βόρειας Κορέας και ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος και για τις δύο Κορέες. Η Κίνα είναι όλως αναγκαία στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την επίλυση του ζητήματος των πυρηνικών της Βόρειας Κορέας».
Στο δυτικό στρατόπεδο τώρα, οι εξελίξεις παρουσιάζονται ως… άτακτη υποχώρηση των Βορειοκορεατών. Δυτικά ΜΜΕ αρχίζουν να καλλιεργούν την ιδέα ότι ο Τραμπ αξίζει το Νόμπελ Ειρήνης(!), ενώ ταυτόχρονα αναπαράγουν τις ιαπωνικές «επιφυλάξεις» για το κατά πόσο ειλικρινής είναι ο Κιμ Γιονγκ-ουν. Την ίδια στιγμή, τα βορειοκορεατικά ΜΜΕ πανηγυρίζουν: «Ζούμε μια ιστορική καμπή, που αντανακλά τον ομόφωνο πόθο όλων των Κορεατών για ειρήνη, ευημερία και επανένωση. Οι ηγέτες του Βορρά και του Νότου δεσμεύτηκαν μπροστά σε 80 εκατομμύρια Κορεάτες ότι άνοιξε μια νέα περίοδος ειρήνης, αποφασισμένοι να τερματίσουν τη διαίρεση και την αντιπαράθεση, που ήταν προϊόν του Ψυχρού Πολέμου». Θα πρέπει να διαβάσει κανείς πίσω από τις γραμμές για να ανακαλύψει τα κέρδη και τις ζημιές της κάθε πλευράς, που ούτως ή άλλως δεν θα διαφανούν μέχρι την υλοποίηση της συνάντησης Κιμ- Τραμπ.
* Βλ. φύλλα 337 (σελ. 28), 343 (σελ. 31), 358 (σελ. 15) και 359 (σελ. 35).
** Βλ. φύλλα 384 (σελ. 18), 389 (σελ. 15), 390 (σελ. 15), 398 (σελ. 15) και 401 (σελ. 29).
