Πονοκέφαλος για τη δεξιά του Ραχόι, χαστούκι στους «σοσιαλιστές»
Μετά από χρόνια ουσιαστικής απαγόρευσης πολιτικής δράσης, η βασκική Πατριωτική Αριστερά επιβεβαίωσε στις εκλογές της περασμένης Κυριακής ότι είναι κάτι παραπάνω από μια… βιτρίνα των τρομοκρατών της ΕΤΑ, όπως εξακολουθούν να διατείνονται οι «δημοκράτες» της Μαδρίτης. Αποσπώντας 25% στις εκλογές για το βασκικό κοινοβούλιο, ο συνασπισμός Bildu πρόσθεσε έναν ακόμη πονοκέφαλο στον Ισπανό πρωθυπουργό Ραχόι, αλλά και στους «σοσιαλιστές», που υπέστησαν ιστορική ήττα. Μάλλον πλησιάζει η ώρα που η ισπανική κυβέρνηση θα αναγκαστεί να ανοίξει τις πόρτες των κελιών όπου κρατούνται σε απομόνωση ο Αρνάλντο Οτέγκι και οι υπόλοιποι ηγέτες της Πατριωτικής Αριστεράς!
Η συγγραφέας και καθηγήτρια Λάουρα Μιντέγι, επικεφαλής του Bildu, τόνισε χτες Πέμπτη ότι «ανοίξαμε μια ιστορική ευκαιρία για τη δημοκρατική επίλυση της πολιτικής σύγκρουσης, αλλά από την άλλη ζούμε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω της κρίσης και των πολιτικών που επιβάλλονται». Με βάση αυτή την εκτίμηση, δήλωσε ότι ο συνασπισμός Bildu διεκδικεί την άμεση κατάργηση όλου του κατασταλτικού πλαισίου ενάντια στην Πατριωτική Αριστερά, την απελευθέρωση της ιστορικής ηγεσίας του Μπατασούνα, την έναρξη διαλόγου για το δικαίωμα αυτοδιάθεσης, την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών της Μαδρίτης και την υιοθέτηση ενός ολοκληρωμένου φιλολαϊκού προγράμματος αντιμετώπισης της κρίσης και ανασυγκρότησης της οικονομίας. Και κατέληξε: «Θα υπερασπίσουμε τα κοινωνικά και εθνικά δικαιώματα του λαού μας, σε αντίθεση με το Λαϊκό και το Σοσιαλιστικό Κόμμα, που ηττήθηκαν ακριβώς επειδή υποτάσσονται στις πολιτικές της Μαδρίτης».
Ο δεξιός Ισπανός πρωθυπουργός Ραχόι μπορεί, βέβαια, να χρησιμοποιήσει σαν ασπιρίνη για τον πονοκέφαλο που του προκάλεσαν οι Βάσκοι το εκλογικό αποτέλεσμα των εκλογών, που έγιναν την ίδια μέρα στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Γαλικία. Εκεί το Λαϊκό Κόμμα κατάφερε να χάσει μόνο 1% από το τεράστιο 46,7% του 2009, ενώ οι «σοσιαλιστές» απώλεσαν πάνω από το ένα τρίτο των ψήφων τους. Από την άλλη, όμως, εμφανίστηκε μια νέα δύναμη που απειλεί την τοπική παντοδυναμία του Ραχόι, η «Γαλικιανή Εναλλακτική της Αριστεράς». Αυτός ο νέος συνασπισμός συγκροτήθηκε από τον Χοσέ Μανουέλ Μπεϊράς, ιστορικό ηγέτη της αυτονομιστικής αριστεράς της Γαλικίας, και τις μικρές δυνάμεις της Ενωμένης Αριστεράς, που κατάφεραν να παραμερίσουν την παραδοσιακή έχθρα τους προς όσους «απειλούν την ενότητα του ισπανικού κράτους»…
Έτσι ο νέος συνασπισμός (που πολλοί πλέον τον αποκαλούν «ΣΥΡΙΖΑ της Γαλικίας»!) έκανε την έκπληξη, αποσπώντας 14%. Αν προστεθεί και το 10% του διασπασμένου πλέον αυτονομιστικού κόμματος BNG (τμήμα του οποίου ακολούθησε τον Μπεϊράς), γίνεται φανερό ότι η «ανακούφιση» που πρόσφερε στον Ραχόι η Γαλικία είναι περιορισμένη… Και μάλιστα ενόψει μιας ακόμη πιο κρίσιμης αναμέτρησης: στις 25 Νοέμβρη πραγματοποιούνται εκλογές στην Καταλονία, όπου ένα εκατομμύριο βγήκε πρόσφατα στους δρόμους με το σύνθημα «Ανεξαρτησία!», ενώ η… αντιδιαδήλωση που οργάνωσαν οι οπαδοί της Μαδρίτης μετά βίας συγκέντρωσε 5-6 χιλιάδες άτομα. Σ’ αυτές τις συνθήκες, πράγματι δείχνει να ανοίγει έναν ελπιδοφόρο δρόμο η πρωτότυπη ώσμωση μεταξύ της «παραδοσιακής» και της «αυτονομιστικής» αριστεράς που, έως πολύ πρόσφατα, δεν μιλιούνταν καν μεταξύ τους. Η περίπτωση της Γαλικίας το επιβεβαιώνει – όπως το επιβεβαιώνει από την ανάποδη και το αποτέλεσμα στη Χώρα των Βάσκων, όπου η εχθρική στάση της Ενωμένης Αριστεράς προς το Bildu της κόστισε τη μοναδική κοινοβουλευτική έδρα που διέθετε.
Η συγγραφέας και καθηγήτρια Λάουρα Μιντέγι, επικεφαλής του Bildu, τόνισε χτες Πέμπτη ότι «ανοίξαμε μια ιστορική ευκαιρία για τη δημοκρατική επίλυση της πολιτικής σύγκρουσης, αλλά από την άλλη ζούμε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω της κρίσης και των πολιτικών που επιβάλλονται». Με βάση αυτή την εκτίμηση, δήλωσε ότι ο συνασπισμός Bildu διεκδικεί την άμεση κατάργηση όλου του κατασταλτικού πλαισίου ενάντια στην Πατριωτική Αριστερά, την απελευθέρωση της ιστορικής ηγεσίας του Μπατασούνα, την έναρξη διαλόγου για το δικαίωμα αυτοδιάθεσης, την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών της Μαδρίτης και την υιοθέτηση ενός ολοκληρωμένου φιλολαϊκού προγράμματος αντιμετώπισης της κρίσης και ανασυγκρότησης της οικονομίας. Και κατέληξε: «Θα υπερασπίσουμε τα κοινωνικά και εθνικά δικαιώματα του λαού μας, σε αντίθεση με το Λαϊκό και το Σοσιαλιστικό Κόμμα, που ηττήθηκαν ακριβώς επειδή υποτάσσονται στις πολιτικές της Μαδρίτης».
Ο δεξιός Ισπανός πρωθυπουργός Ραχόι μπορεί, βέβαια, να χρησιμοποιήσει σαν ασπιρίνη για τον πονοκέφαλο που του προκάλεσαν οι Βάσκοι το εκλογικό αποτέλεσμα των εκλογών, που έγιναν την ίδια μέρα στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Γαλικία. Εκεί το Λαϊκό Κόμμα κατάφερε να χάσει μόνο 1% από το τεράστιο 46,7% του 2009, ενώ οι «σοσιαλιστές» απώλεσαν πάνω από το ένα τρίτο των ψήφων τους. Από την άλλη, όμως, εμφανίστηκε μια νέα δύναμη που απειλεί την τοπική παντοδυναμία του Ραχόι, η «Γαλικιανή Εναλλακτική της Αριστεράς». Αυτός ο νέος συνασπισμός συγκροτήθηκε από τον Χοσέ Μανουέλ Μπεϊράς, ιστορικό ηγέτη της αυτονομιστικής αριστεράς της Γαλικίας, και τις μικρές δυνάμεις της Ενωμένης Αριστεράς, που κατάφεραν να παραμερίσουν την παραδοσιακή έχθρα τους προς όσους «απειλούν την ενότητα του ισπανικού κράτους»…
Έτσι ο νέος συνασπισμός (που πολλοί πλέον τον αποκαλούν «ΣΥΡΙΖΑ της Γαλικίας»!) έκανε την έκπληξη, αποσπώντας 14%. Αν προστεθεί και το 10% του διασπασμένου πλέον αυτονομιστικού κόμματος BNG (τμήμα του οποίου ακολούθησε τον Μπεϊράς), γίνεται φανερό ότι η «ανακούφιση» που πρόσφερε στον Ραχόι η Γαλικία είναι περιορισμένη… Και μάλιστα ενόψει μιας ακόμη πιο κρίσιμης αναμέτρησης: στις 25 Νοέμβρη πραγματοποιούνται εκλογές στην Καταλονία, όπου ένα εκατομμύριο βγήκε πρόσφατα στους δρόμους με το σύνθημα «Ανεξαρτησία!», ενώ η… αντιδιαδήλωση που οργάνωσαν οι οπαδοί της Μαδρίτης μετά βίας συγκέντρωσε 5-6 χιλιάδες άτομα. Σ’ αυτές τις συνθήκες, πράγματι δείχνει να ανοίγει έναν ελπιδοφόρο δρόμο η πρωτότυπη ώσμωση μεταξύ της «παραδοσιακής» και της «αυτονομιστικής» αριστεράς που, έως πολύ πρόσφατα, δεν μιλιούνταν καν μεταξύ τους. Η περίπτωση της Γαλικίας το επιβεβαιώνει – όπως το επιβεβαιώνει από την ανάποδη και το αποτέλεσμα στη Χώρα των Βάσκων, όπου η εχθρική στάση της Ενωμένης Αριστεράς προς το Bildu της κόστισε τη μοναδική κοινοβουλευτική έδρα που διέθετε.
Ε.Φ.
Σχόλια
