Στα μέσα Ιουλίου του 2006, το πολεοδομικό συγκρότημα της Θεσσαλονίκης είχε βρεθεί υπό την πολιορκία της μεγαλύτερης, ίσως, περιβαλλοντικής καταστροφής της πρόσφατης ιστορίας του από τη φωτιά στη χωματερή των Ταγαράδων.
Επί 15 ημέρες οι διοξίνες έκαναν «βόλτες» στον καλοκαιρινό καυτό και υγρό αέρα της Θεσσαλονίκης, ποτίζοντας δηλητήριο το σώμα μας. Έκτοτε, από τον Ιούλιο του 2006, ουδείς γνωρίζει τις πραγματικές συνέπειες των φονικών διοξινών που πέρασαν στο γάλα και στα φημισμένα φρέσκα κηπευτικά της Επανομής.
Οι Ταγαράδες έκλεισαν και ο επονομαζόμενος «πλέον σύγχρονος ΧΥΤΑ της Ευρώπης» στη Μαυροράχη, τέθηκε σε λειτουργία, αποδεχόμενος πρακτικά παντός είδους απορρίμματα και το έγκλημα φαίνεται ότι είναι διαρκές.
Σε δημοσίευμα της εφημερίδας Αγγελιοφόρος (4-6-2010), το οποίο επαναφέρει το περιοδικό Τεχνογράφημα του ΤΕΕ/Τ.Κ.Μ. (15-6-2010), αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής: Η ποσότητα των απορριμμάτων που έφτασε το 2009 στο ΧΥΤΑ Μαυροράχης είναι μειωμένη κατά 150% σε σχέση με τους 526 εκατομμύρια τόνους που διοχετεύονταν στη χωματερή των Ταγαράδων όσο λειτουργούσε. Ο συντάκτης του άρθρου αναρωτιέται: «Αν δεν έχει γίνει δεύτερη φύση μας η ανακύκλωση, τότε συνέβη το ανεξήγητο της εξαφάνισης τεράστιων ποσοτήτων σκουπιδιών. Και επειδή τα θαύματα δεν είναι συχνή υπόθεση…». Και ο συντάκτης συνεχίζει: «..Υπάρχουν ρέματα, χείμαρροι, πρανή δρόμων, δάση και δασικές εκτάσεις, χωράφια, προστατευόμενες περιοχές και τεράστιες εκτάσεις της υπαίθρου όπου δημιουργούνται κάθε τόσο καινούργιοι σκουπιδότοποι, δυστυχώς από τους ίδιους τους δήμους». Στην περίπτωση αυτή, οι δήμαρχοι διώχνουν το κακό μακριά από το «σπίτι τους», χωρίς να πληρώνουν μεταφορικά.
Η υπάρχουσα ανακύκλωση στο πολεοδομικό συγκρότημα θα δικαιολογούσε μείωση των απορριμμάτων της τάξης –το πολύ– του 15%. Η σύγκριση όμως των ποσοτήτων που πήγαιναν στους Ταγαράδες το 2006, με τις ποσότητες που οδηγήθηκαν στο ΧΥΤΑ το 2009, είναι αποκαλυπτική! Με βάση τα στοιχεία του δημοσιεύματος «ο δήμος Καλαμαριάς οδηγεί πλέον 44% λιγότερες ποσότητες, ο δήμος Βασιλικών 39,8%, ο δήμος Μίκρας 36,9%, ο δήμος Αγ. Παύλου 23% και ο δήμος Πανοράματος 19,8%. Οι δε ιδιώτες, που είχαν οδηγήσει 80.000 τόνους απορριμμάτων στους Ταγαράδες το 2006, πέρσι οδήγησαν στη Μαυροράχη 66% λιγότερες ποσότητες».
Η διαχείριση των απορριμμάτων, όπως γίνεται, είναι αδιέξοδη όσο η ανακύκλωση δεν είναι η βασική προτεραιότητα. Οι δήμαρχοι προσπαθούν να «κρύψουν τα σκουπίδια κάτω από το χαλί» και μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα –που πολλές φορές έχουν συμμάχους και τους δημάρχους– προσανατολίζονται σε εμπορευματοποίηση της διαχείρισης, με στόχο το κέρδος, αδιαφορώντας για την υγεία των πολιτών.
Οι Ταγαράδες έκλεισαν και ο επονομαζόμενος «πλέον σύγχρονος ΧΥΤΑ της Ευρώπης» στη Μαυροράχη, τέθηκε σε λειτουργία, αποδεχόμενος πρακτικά παντός είδους απορρίμματα και το έγκλημα φαίνεται ότι είναι διαρκές.
Σε δημοσίευμα της εφημερίδας Αγγελιοφόρος (4-6-2010), το οποίο επαναφέρει το περιοδικό Τεχνογράφημα του ΤΕΕ/Τ.Κ.Μ. (15-6-2010), αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής: Η ποσότητα των απορριμμάτων που έφτασε το 2009 στο ΧΥΤΑ Μαυροράχης είναι μειωμένη κατά 150% σε σχέση με τους 526 εκατομμύρια τόνους που διοχετεύονταν στη χωματερή των Ταγαράδων όσο λειτουργούσε. Ο συντάκτης του άρθρου αναρωτιέται: «Αν δεν έχει γίνει δεύτερη φύση μας η ανακύκλωση, τότε συνέβη το ανεξήγητο της εξαφάνισης τεράστιων ποσοτήτων σκουπιδιών. Και επειδή τα θαύματα δεν είναι συχνή υπόθεση…». Και ο συντάκτης συνεχίζει: «..Υπάρχουν ρέματα, χείμαρροι, πρανή δρόμων, δάση και δασικές εκτάσεις, χωράφια, προστατευόμενες περιοχές και τεράστιες εκτάσεις της υπαίθρου όπου δημιουργούνται κάθε τόσο καινούργιοι σκουπιδότοποι, δυστυχώς από τους ίδιους τους δήμους». Στην περίπτωση αυτή, οι δήμαρχοι διώχνουν το κακό μακριά από το «σπίτι τους», χωρίς να πληρώνουν μεταφορικά.
Η υπάρχουσα ανακύκλωση στο πολεοδομικό συγκρότημα θα δικαιολογούσε μείωση των απορριμμάτων της τάξης –το πολύ– του 15%. Η σύγκριση όμως των ποσοτήτων που πήγαιναν στους Ταγαράδες το 2006, με τις ποσότητες που οδηγήθηκαν στο ΧΥΤΑ το 2009, είναι αποκαλυπτική! Με βάση τα στοιχεία του δημοσιεύματος «ο δήμος Καλαμαριάς οδηγεί πλέον 44% λιγότερες ποσότητες, ο δήμος Βασιλικών 39,8%, ο δήμος Μίκρας 36,9%, ο δήμος Αγ. Παύλου 23% και ο δήμος Πανοράματος 19,8%. Οι δε ιδιώτες, που είχαν οδηγήσει 80.000 τόνους απορριμμάτων στους Ταγαράδες το 2006, πέρσι οδήγησαν στη Μαυροράχη 66% λιγότερες ποσότητες».
Η διαχείριση των απορριμμάτων, όπως γίνεται, είναι αδιέξοδη όσο η ανακύκλωση δεν είναι η βασική προτεραιότητα. Οι δήμαρχοι προσπαθούν να «κρύψουν τα σκουπίδια κάτω από το χαλί» και μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα –που πολλές φορές έχουν συμμάχους και τους δημάρχους– προσανατολίζονται σε εμπορευματοποίηση της διαχείρισης, με στόχο το κέρδος, αδιαφορώντας για την υγεία των πολιτών.
Θεοδωρόπουλος Γιώργος, μέλος της Νομαρχιακής Κίνησης Θεσσαλονίκης Αριστερά!
Σχόλια
