Η πανδημία του κορωνοϊού συνεχίζει να πλήττει την ανθρωπότητα, με νέα επίκεντρα έξαρσης κρουσμάτων και θανάτων να εμφανίζονται, παρά την πρόοδο που έχει γίνει στην έρευνα θεραπειών και εμβολίων. Αποτέλεσμα της εγκληματικής διαχείρισης της πανδημίας από ένα σύστημα που θέτει σε προτεραιότητα τα κέρδη των πολυεθνικών του φαρμάκου και όχι την υγεία και τη ζωή των ανθρώπων. Με τα συνολικά καταγεγραμμένα κρούσματα και θανάτους να ξεπερνούν τα 145 εκατ. και 3 εκατ. αντίστοιχα, και την τελευταία βδομάδα να παρουσιάζεται αύξηση κατά 5,64 εκατ. κρούσματα (+9% από την προηγούμενη εβδομάδα) και κατά 85 χιλιάδες θανάτους (+5% από την προηγούμενη εβδομάδα), οι επιστήμονες ανησυχούν ιδιαίτερα για την έξαρση του ιού σε μεγάλες χώρες (Ινδία, Τουρκία, Βραζιλία) που μπορεί να οδηγήσει σε ραγδαία επιδείνωση των δεικτών αυτών το επόμενο διάστημα.
Δυσμενής παραμένει η κατάσταση και στην Ευρώπη. Μπορεί ο Ευρωπαίος επίτροπος Μ. Σχοινάς να δηλώνει πως η Ευρώπη θα πετύχει την απαραίτητη ανοσία του 70% μέχρι τις 14 Ιουλίου (συμβολικά η επέτειος της Γαλλικής Επανάστασης), όμως η πραγματικότητα που βιώνουν οι χώρες της Ευρώπης δεν επιτρέπει κανένα πανηγυρικό κλίμα. Η εικόνα της πανδημίας φαίνεται να αναβάλει τα σχέδια των ευρωπαϊκών κρατών για σταδιακό άνοιγμα, την ίδια στιγμή που συνεχίζονται οι ανταγωνισμοί γύρω από την προμήθεια των εμβολίων, με την εμβολιαστική κάλυψη να προχωρά αργά, φτάνοντας μόλις το 8.7% των πολιτών (23,7% με μία δόση).
Στην Ελλάδα
Στη χώρα μας μπορεί η δημόσια συζήτηση ‒βάσει του κυβερνητικού επικοινωνιακού σχεδιασμού‒ να περιστρέφεται γύρω από τα «κορωνοπάρτι», την απαγόρευση της εξόδου του Πάσχα και την προσμονή ανοίγματος του τουρισμού και της εστίασης, όμως μια προσεκτική ματιά στην επιδημιολογική εικόνα, αναδεικνύει την καταστροφική πολιτική των λοκντάουν διαρκείας. Την εβδομάδα αυτή καταγράφηκαν 18 χιλιάδες νέα κρούσματα και 549 νέοι θάνατοι. Με τη χώρα μας να βρίσκεται στην 46η θέση παγκοσμίως στον αριθμό νέων κρουσμάτων ως ποσοστό του πληθυσμού και την 20η θέση για το αντίστοιχο ποσοστό θανάτων που καταγράφηκαν το τελευταίο 7ήμερο. Η υψηλή αυτή θνησιμότητα εξηγείται εν μέρει από την υποκαταγραφή των κρουσμάτων λόγω του μικρού αριθμού τεστ, αλλά και λόγω της ασφυκτικής κατάστασης στο Σύστημα Υγείας, με τους διασωληνωμένους εντός και εκτός ΜΕΘ να είναι σταθερά πάνω από 800 για δεύτερη συνεχόμενη βδομάδα.
Την ίδια στιγμή πληθαίνουν οι έρευνες που δείχνουν την ύπαρξη μιας σειράς παράπλευρων «πανδημιών» μέσα στην πανδημία. Χρήση αντικαταθλιπτικών αλλά και ψυχοτρόπων ουσιών, θάνατοι από άλλες ασθένειες λόγω ελλιπούς προσβασιμότητας στο υπερφορτωμένο ΕΣΥ, αυτοκτονίες συμπολιτών μας, είναι μόνο μερικοί από τους δείκτες που φαίνεται να επηρεάστηκαν από τη διαχείριση της πανδημίας και τα λοκντάουν διαρκείας.
Η κυβέρνηση που αρνήθηκε πεισματικά να θεσπίσει μέτρα και πρωτόκολλα για την ασφαλή λειτουργία κοινωνικών δραστηριοτήτων, έρχεται τώρα να ανοίξει τον τουρισμό με τις ΜΕΘ γεμάτες
Εγκληματική διαχείριση
Όλα τα παραπάνω είναι αποτέλεσμα της εγκληματικής διαχείρισης της πανδημίας που, παρά την εικονική πραγματικότητα που προσπαθούν να φτιάξουν τα ΜΜΕ, ακολούθησαν στη χώρα μας από κοινού η κυβέρνηση και η επιτροπή των επιστημόνων. Άρνηση έκτακτης ενίσχυσης του συστήματος υγείας, ελλιπής έλεγχος σε χώρους εργασίας και ΜΜΜ, εμμονή σε ανεφάρμοστα μέτρα απαγόρευσης της κυκλοφορίας, επικοινωνιακή διαχείριση εμβολίων και τεστ χωρίς πρόβλεψη για μαζική προμήθεια. Αυτά και άλλα πολλά οδήγησαν στη σημερινή πραγματικότητα. Στο ενδιάμεσο όμως χάθηκαν ζωές που θα μπορούσαν να έχουν σωθεί. Και τώρα που αυτός ο σχεδιασμός καταρρέει σπεύδουν να αποποιηθούν τις ευθύνες, με την κυβέρνηση να τις κρύβει πίσω από τη σκόνη των κορωνοπάρτι και τους ειδικούς να λαμβάνουν ασυλία για τις «επιστημονικές» τους αποφάσεις.
Στα πλαίσια αυτά και το προγραμματισμένο άνοιγμα μιας σειράς δραστηριοτήτων που ανακοινώθηκε από τον πρωθυπουργό την ώρα που έχουν αρχίσει να φτάνουν οι πρώτοι τουρίστες, χωρίς την πρόβλεψη επταήμερης καραντίνας και με την απλή επίδειξη αρνητικού τεστ PCR δυο ημερών. Η κυβέρνηση ανακοινώνει άνοιγμα όλων των δραστηριοτήτων μετά το Πάσχα (σχολεία, εστίαση, εμπόριο… όχι όμως και πανεπιστήμια), για να χειριστεί κάπως την κοινωνική δυσαρέσκεια και την κόπωση από την καραντίνα. Το γεγονός και μόνο ότι πραγματοποιείται λίγο πριν την επίσημη έναρξη του τουρισμού (14 Μαΐου) με τις ΜΕΘ γεμάτες, ενώ η κυβέρνηση όλο το προηγούμενο διάστημα αρνήθηκε πεισματικά να θεσπίσει μέτρα και πρωτόκολλα που θα επέτρεπαν την ασφαλή λειτουργία κοινωνικών δραστηριοτήτων, έρχεται να δείξει ποιες είναι οι πραγματικές προτεραιότητες. Να σωθεί ο τουρισμός λοιπόν, ή μάλλον οι μεγάλοι του κλάδου, γιατί για τους πολλούς προβλέπεται περισσότερο ένα δεύτερο καταστροφικό καλοκαίρι. Ως τότε η ζωή μας θα συνεχίσει να είναι σε αναστολή, με κατηργημένο το Πάσχα των Ελλήνων, με τη ζωή στο ασφυκτικό ωράριο που επιβάλουν οι απαγορεύσεις μετά τις 9 το βράδυ.
Κυβέρνηση θυρωρός
Έφτασε το καλοκαίρι και μαζί με τον τουρισμό η κυβέρνηση φαίνεται πως είναι αποφασισμένη να ανοίξει και το λοκντάουν, έξι μήνες μετά και ενώ βρισκόμαστε στην κορυφή του πανδημικού κύματος, αφού όπως ενημερωθήκαμε από τον πρωθυπουργό μειώνεται ο δείκτης θετικότητας, άρα όλα βαίνουν καλώς…
Θα περίμενε κανείς πως έπειτα από ένα τόσο παρατεταμένο λοκντάουν και με δεδομένη την ημερομηνία της τουριστικής περιόδου (την είχε προαναγγείλει η TUI προ πολλού), η χώρα θα όφειλε να είναι έτοιμη να ανοίξει με άλλους όρους. Όμως πέρα από την κακή κατάσταση της πανδημίας το μόνο που στην ουσία έχει αλλάξει είναι η ύπαρξη των ατομικών τεστ. Εδώ ακριβώς είναι το πρόβλημα, τόσο οι χειρισμοί της κυβέρνησης όσο και η πλειοψηφία της αντιπολίτευσης, στέκονται στο άνοιξε-κλείσε ορισμένων τομέων της οικονομικής και κοινωνικής ζωής.
Όμως η συζήτηση δεν μπορεί να μείνει στο αν και πόσες ΜΕΘ θα αγοραστούν ή αν το ΕΣΥ είναι επαρκώς στελεχωμένο. Αυτό, όχι γιατί τα παραπάνω δεν είναι αναγκαία και σημαντικά, αλλά γιατί μένοντας μόνο σε αυτά το θέμα «διαχείριση της πανδημίας» αποστεώνεται σε τέτοιο βαθμό, που το μόνο που μένει είναι αν και πότε θα αρθεί κάποιο μέτρο. Επιπλέον, όλη η ουσία του λοκντάουν που στην πραγματικότητα δεν αφορά μόνο τον περιορισμό των μετακινήσεων αλλά και την προετοιμασία για την άρση του, χάνεται. Εδώ θα πρέπει να γίνει ξεκάθαρο πως προετοιμασία δεν αποτελεί ένας κατάλογος μέτρων για το υπό ποιες προϋποθέσεις θα ανοίξει π.χ. η εστίαση, αλλά τι θα συμβεί στο ενδιάμεσο ώστε να μπορεί να ανοίξει με άλλους όρους.
Δεν είναι δυνατόν μια χώρα που καλώς ή κακώς στηρίζεται στον τουρισμό και έχει μισό χρόνο καλοκαίρι, να προχωρά με μοναδικό μέτρο οριζόντιους εμβολιασμούς τελευταία στιγμή και η συζήτηση να διεξάγεται, με τον εκβιασμό για υποχρεωτικό άνοιγμα επειδή η οικονομία δεν θα αντέξει, πόσο μάλλον μετά τα περσινά αποτελέσματα. Ή να χρειάζεται η χώρα εμβόλια και να συζητάμε αν η Ε.Ε. πήρε αρκετά, τη στιγμή που άλλες χώρες της Ε.Ε. έχουν προχωρήσει ήδη σε δικές τους αγορές.
Αυτό είναι το σημείο που φανερώνει την επικινδυνότητα της κυβέρνησης που έχει πάρει το ρόλο του θυρωρού της χώρας, μην ασκώντας καμία πολιτική για την πανδημία αλλά πολιτική εν μέσω πανδημίας, παίζοντας επιδέξια με τις ζωές και την ελευθερία των πολιτών…
Ι.Κ.
