του Ιάσονα Κωστόπουλου
Οι προηγούμενες μέρες, πέρα από τις επικίνδυνες διαστάσεις που παίρνει η πανδημία στη χώρα, με περισσότερους από 70 συμπολίτες μας να χάνουν καθημερινά τη ζωή τους, σημαδεύτηκαν και από τραγικά περιστατικά φόνων και αυτοκτονιών. Το διπλό φονικό που έγινε στη Μακρινίτσα Πηλίου την περασμένη Δευτέρα κι έρχεται να προστεθεί στη μεγάλη ήδη λίστα γυναικοκτονιών που έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας. Η εν ψυχρώ δολοφονία ενός υπαλλήλου σε κατάστημα κινητής τηλεφωνίας στην Κυπαρισσία, με αφορμή έναν λογαριασμό των 140 ευρώ. Η πιθανή δολοφονία 76χρονου ασθενή από άλλον νοσηλευόμενο στον ίδιο θάλαμο, με αφορμή ότι ενοχλούταν από τον ήχο των μηχανημάτων οξυγόνου, τα οποία φέρεται να αποσύνδεσε. Αλλά και τρεις αυτοκτονίες, με τις δυο να αφορούν ασθενείς νοσούντες από Covid-19 και την τρίτη έναν άνδρα που έδωσε τέλος στη ζωή του στα Γιαννιτσά στα τέλη Μαρτίου. Όλα αυτά, πέρα από τραγικά περιστατικά, θα πρέπει να σημάνουν και το συναγερμό για την κατάσταση της ψυχικής υγείας του κόσμου στις αλλοπρόσαλλες συνθήκες που βιώνουμε πάνω από έναν χρόνο.
Όλα αυτά, πέρα από τραγικά περιστατικά, θα πρέπει να σημάνουν και το συναγερμό για την κατάσταση της ψυχικής υγείας του κόσμου στις αλλοπρόσαλλες συνθήκες που βιώνουμε πάνω από έναν χρόνο
ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΣΟΥΜΕ ότι η περίπτωση της γυναικοκτονίας στη Μακρινίτσα είναι ειδική και αυτό γιατί όλα δείχνουν πως πρόκειται για προμελετημένο φόνο που θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί. Ο δολοφόνος είχε ήδη κακοποιήσει την άτυχη σύζυγό του, ενώ λίγες μέρες πριν είχε χτυπήσει και τους γονείς της, στους οποίους και έμενε με τα παιδιά της. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια του περιστατικού αυτού, φαίνεται ότι είχε απειλήσει πως «θα χυθεί αίμα», μπροστά στην αστυνομία, σύμφωνα με τον πατέρα της αδικοχαμένης γυναίκας. Για μια ακόμη φορά λοιπόν, γίναμε μάρτυρες ενός περιστατικού για το οποίο γνώριζε όχι μόνο η τοπική κοινωνία αλλά και οι αρχές. Ωστόσο, όλα δείχνουν πως υποτιμήθηκε η κρισιμότητα της κατάστασης. Δυστυχώς, το συγκεκριμένο περιστατικό δεν αποτελεί εξαίρεση αφού μόνο το 2020 έγιναν 11 γυναικοκτονίες στη χώρα μας, πράγμα που καταδεικνύει την ανάγκη για άμεση παρέμβαση της πολιτείας στο θέμα.
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΙΣ άλλες περιπτώσεις εν ψυχρώ δολοφονιών και αυτοκτονιών, δεν μπορεί κανείς παρά να τις συνδέσει με την κατάσταση της πανδημίας. Είναι δεδομένο ότι ο παρατεταμένος εγκλεισμός είναι επιβαρυντικός για την ψυχική υγεία των πληθυσμών, ειδικά στη δική μας περίπτωση που έχουμε φτάσει σε διάρκεια ρεκόρ, μέσα από έναν κυκεώνα παραλογισμού, καταστολής και τιμωρητικών μέτρων. Όλη η στρατηγική που έχει ακολουθήσει η κυβέρνηση πετάει το μπαλάκι στον κόσμο και σε όλα τα επίπεδα. Από την αναμέτρηση με το φόβο του θανάτου, σε ένα σύστημα υγείας που παραπαίει και δεν ενισχύεται, μέχρι την ατομική ευθύνη για τον αυτοεγκλεισμό και την αυτοδιάγνωση. Αλλά και το υπόρρητο «αν δεν καταφέρεις να διαγνωστείς έγκαιρα, αν κολλήσεις, φταις εσύ που δεν πρόσεχες και τους πήρες όλους στο λαιμό σου». Μαζί με την αυξημένη καταστολή, τη διαρκή συκοφάντηση του κόσμου για την (μη) τήρηση των μέτρων αλλά και το διαρκές παλαντζάρισμα ανάμεσα σε υγεία και οικονομία, αφού ήδη έχει προαναγγελθεί η επόμενη κρίση. Έχουν δημιουργήσει ένα βαρύ κλίμα, ανάμεσα στη Σκύλλα του ιού και τη Χάρυβδη της οικονομικής καταστροφής. Η επόμενη περίοδος διαφαίνεται δύσκολη. Χρειάζεται σθένος και ψυχραιμία από όλους μας, αλλά και νοιάξιμο για όσους έχουν αφεθεί στη μοναξιά τους. Απαραίτητες προϋποθέσεις για να φυσήξει φρέσκος αέρας.
