Ο «ηθικός αυτουργός» των κινητοποιήσεων είναι το ίδιο το κυβερνητικό σχέδιο
Του Ζήση Κλεισιάρη*
Από τις αρχές του 2016 οι δικηγόροι όλης της χώρας βρίσκονται σε αποχής ενάντια στο ασφαλιστικό προσχέδιο-νομοσχέδιο της κυβέρνησης, που πλέον έχει γίνει νόμος. Ήδη συμπληρώνουμε 140 ημέρες απεργίας, η οποία είναι η πιο σκληρή κινητοποίηση που έχει κάνει ο κλάδος τα τελευταία χρόνια (με ελάχιστες χορηγούμενες άδειες εκδίκασης), καθώς αυτός δεν είναι ένας νόμος, σαν όλους τους άλλους, που χειροτερεύει απλώς τις συνθήκες εργασίας και δυσκολεύει ακόμα περισσότερο την επιβίωσή μας, αλλά ένας Νόμος που θα οδηγήσει μεγάλο κομμάτι συναδέλφων, με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα στην απότομη και βίαιη έξοδο από το επάγγελμα. Η κοινωνική ασφάλιση πλέον σταματά να αποτελεί υποχρέωση του κράτους και γίνεται ένα ατομικό κυνήγι του καθενός, για να διασφαλίσει ένα ξεροκόμματο και ένα χαρτζιλίκι.
Ο «ηθικός αυτουργός» των κινητοποιήσεων είναι το ίδιο το κυβερνητικό σχέδιο, που προβλέπει ότι θα πρέπει να πληρώνουμε το 38,45% του (καθαρού) εισοδήματός μας σε ασφαλιστικές εισφορές, την ίδια στιγμή που υποχρεούμαστε σε φόρο 26% από το πρώτο ευρώ, 24% ΦΠΑ και σε μια σειρά από άλλα τέλη, καθώς και ότι οι εισφορές θα υπολογίζονται με βάση το συνολικό εργασιακό βίο, μειώνοντας ταυτόχρονα δραστικά και τα ποσοστά αναπλήρωσης. Με πρόχειρους υπολογισμούς από τα 100€ που θα εισπράττει ένας δικηγόρος, θα του περισσεύουν 10€ για να καλύψει τις βασικές βιοτικές ανάγκες, τα έξοδα γραφείου κ.λπ.
Αυτή η επίθεση, στη μεγάλη πλειοψηφία των οικονομικά ασθενέστερων ελεύθερων επαγγελματιών (ειδικά των νέων) δεν έχει καμία σχέση με την εικόνα των «πλούσιων μεσοστρωμάτων που δεν θέλουν να πληρώσουν», που προπαγανδίζει η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της.
Η αποχή μέχρι σήμερα αποφασιζόταν-προτεινόταν από την Ολομέλεια των προέδρων, ένα σώμα εντελώς γραφειοκρατικό, χωρίς να υπάρχει καμία πρόθεση εκ μέρους της να συγκρουσθεί με την κυβέρνηση ή να βγει εκτός ορίων. Γι’ αυτό άλλωστε, και η αποχή, αν και μακρόχρονη, είχε ελάχιστα κέρδη, τα οποία ήδη παίρνει πίσω ο Κατρούγκαλος με νέες τροπολογίες που εισάγει κατ’ απαίτηση των δανειστών.
Κάτι όμως φαίνεται να αλλάζει. Ήδη το τελευταίο διάστημα πολλοί δικηγορικοί σύλλογοι πραγματοποιούν μαζικές γενικές συνελεύσεις και αποφασίζουν να ενεργήσουν με πιο δυναμικό πλαίσιο από αυτό που αποφασίζει και προτείνει η Ολομέλεια. Καταλαβαίνουν ότι μόνο η λογική της σύγκρουσης και η δημιουργία δυναμικών κινητοποιήσεων, μαζί με άλλους κάδους εργαζομένων που πλήττονται, θα φέρει αποτέλεσμα.
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο ΔΣΘ. Ήδη μέσα στο Πάσχα έγινε μία μαζική Γ.Σ., με συμμετοχή 800 ατόμων, που αποφάσισε (δύο ημέρες πριν ψηφισθεί ο νόμος) τη συνέχιση της αποχής, με ποσοστό 78%. Και στις 23 Μαΐου έγινε η μαζικότερη Γ.Σ. των τελευταίων 25 ετών. Συμμετείχαν 1.200 συνάδελφοι, αριθμός πολύ εντυπωσιακός, αν αναλογισθούμε ότι έχουμε να κάνουμε με έναν ήδη ψηφισμένο Νόμο και από ό,τι γνωρίζουμε μέχρι τώρα, όταν ψηφιζόταν ένας νόμος, σταματούσαν αμέσως οι κινητοποιήσεις. Όμως, οι δικηγόροι έδειξαν το αντίθετο. Ότι δεν πρόκειται να καταθέσουν τα όπλα. Με ποσοστό 63% αποφάσισαν συνέχιση της αποχής μέχρι 6/6, δείχνοντας αποφασισμένοι να κλιμακώσουν τον αγώνα τους.
Μπροστά στον αγώνα αυτό είναι οι συνάδελφοι με τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, οι συνάδελφοι που δίνουν τον αγώνα επιβίωσης καθημερινά στα Δικαστήρια, που δεν έχουν νομικές συμβουλές και υπαλλήλους ασκούμενους και δικηγόρους. Σίγουρα κάτι αλλάζει στη συνείδηση όλων αυτών που αγωνίζονται τόσους μήνες τώρα, που ματώνουν οικονομικά από την απώλεια των εσόδων τους, που όμως αρνούνται να κάνουν πίσω.
Ο δικός μας αγώνας είναι για δημόσια κοινωνική ασφάλιση, για δωρεάν υγεία και αξιοπρεπή σύνταξη για όλους όσους ζουν απ’ την εργασία τους. Καμία σχέση δεν έχει με τα κόμματα που τα προηγούμενα χρόνια ψήφισαν μνημόνια και στήριξαν όλα τα μέτρα που μας γονάτισαν και τώρα ισχυρίζονται ότι χρειάζεται να συρρικνωθεί το Δημόσιο για να γλιτώσουμε από τους φόρους και την αύξηση των εισφορών. Γνωρίζουμε ότι οι φόροι μας και οι εισφορές μας δεν πάνε σε μισθούς και συντάξεις, σπαταλούνται για να εξοφληθεί το χρέος και να διασωθούν οι τράπεζες. Είναι η ώρα να συνεχίσουμε τον αγώνα με αποφασιστικότητα, με ενότητα και συντονισμό με όλους τους άλλους κλάδους, μακριά από όσους προσπαθούν να τον καπηλευτούν. Για να ανατραπούν συνολικά τα μνημόνια κυβέρνησης-τρόικας και η πολιτική των θυσιών και της διαρκούς λιτότητας «για να μείνουμε στο ευρώ και την Ε.Ε».
*Ο Ζήσης Κλεισιάρης είναι μέλος του Δ.Σ. το Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης
