Του Τζαμάλ Καντζ. Η επίσκεψη του Αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα στη Μ. Ανατολή συνέπεσε με τη 10η επέτειο από το θάνατο της Αμερικανίδας ακτιβίστριας για την ειρήνη, Ρέιτσελ Κόρι.
Είχε δολοφονηθεί στη Λωρίδα της Γάζας από μπουλντόζα των Ισραηλινών Δυνάμεων Ασφαλείας, καθώς προσπαθούσε να αποτρέψει την κατεδάφιση σπιτιού στις 16 Μαρτίου 2003. Είναι απίθανο ο Πρόεδρος των ΗΠΑ ή οποιοδήποτε μέλος της ακολουθίας του να θυμάται τη νεαρή Αμερικανίδα, όμως φαίνεται σίγουρο πως η ισραηλινή κυβέρνηση σχεδιάζει να θέσει στον Ομπάμα για πρώτη φορά το ζήτημα του καταδικασμένου Ισραηλινού κατασκόπου, Τζόναθαν Πόλαρντ.
Ως μέρος αυτής της «περιοδείας ακρόασης», ο Ομπάμα πρέπει να αποδώσει τιμές στην Αίθουσα Μνήμης Γιαντ Βασέμ, τιμώντας τους Εβραίους θύματα του Ολοκαυτώματος. Αν όμως θέλει να δει όσους τώρα υποφέρουν, αρκεί από το Γιαντ Βασέμ να κρυφοκοιτάξει κατά μήκος της πεδιάδας για να δει τα ίχνη της Σφαγής του Ντέιρ Γιασίν (χωριό στο οποίο επιτέθηκαν τον Απρίλη 1948 ισραηλινές παραστρατιωτικές ομάδες) ή να κάνει μια παράκαμψη 5 μιλίων φτάνοντας σε έναν παλαιστινιακό προσφυγικό καταυλισμό, ζωντανή απόδειξη της ισραηλινής αγριότητας. Αν και είναι αμφίβολο ότι ο Ομπάμα θα τα κάνει όλα αυτά, εντούτοις δεν μπορεί να μη δει τους εβραϊκούς εποικισμούς που βιάζουν τους παρθένους λόφους της Δυτικής Όχθης ή το διαχωριστικό τείχος που προκαλεί ασφυξία στους Παλαιστίνιους.
Υπέρμαχοι του Ισραήλ στην Ουάσινγκτον έκριναν απαραίτητο αυτό το ταξίδι του προέδρου, προκειμένου αυτός να κερδίσει την επιφυλακτική απέναντί του ισραηλινή κοινή γνώμη. Ο Ντέιβιντ Μίλερ, ένας φιλοϊσραηλινός πρώην Αμερικανός αξιωματούχος, καταλόγισε στην κυβέρνηση Ομπάμα ότι δεν δείχνει την απαιτούμενη κατανόηση στους Ισραηλινούς «φόβους». Ένας άλλος υπέρμαχος του Ισραήλ, ο Ντένις Ρος, ειδικός επιτετραμμένος του Ομπάμα στη Μ. Ανατολή κατά το μεγαλύτερο μέρος της πρώτης θητείας του στην προεδρία των ΗΠΑ, τον συμβούλεψε να αρπάξει την ευκαιρία «να συνδεθεί με τον ψυχισμό του Ισραήλ».
Σύμφωνα πάλι με πρόσφατη δημοσκόπηση του Ινστιτούτου Μααγκάρ Μοχότ και της εφημερίδας Μααρίβ, μόνο το 10% των Ισραηλινών αντιμετωπίζουν θετικά τον Αμερικανό πρόεδρο. Μάλιστα, έρευνα γνώμης που πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβριο 2012 έδειξε ότι οι Ισραηλινοί θα εξέλεγαν τον Μιτ Ρόμνεϊ αντί για τον Ομπάμα, με ποσοστα 57% και 22%, αντίστοιχα.
Πριν από το ταξίδι, ο πρόεδρος συναντήθηκε χωριστά με αντιπροσώπους των αραβοαμερικανικών και των εβραϊκών κοινοτήτων. Ενώ οι Αραβοαμερικανοί αντιπρόσωποι προέτρεψαν τον πρόεδρο να προωθήσει τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις, οι Εβραίοι ηγέτες τον συμβούλεψαν να απέχει από οποιαδήποτε ειρηνευτική πρωτοβουλία. Προειδοποίησαν μάλιστα ότι οι Ισραηλινοί θα «τσινίσουν» αν ο Ομπάμα τους καλέσει να κάνουν «δύσκολα βήματα» για την ειρήνη. Η ειρωνεία είναι ότι οι ίδιοι άνθρωποι του ζητούσαν να κάνει ό,τι είναι απαραίτητο προκειμένου να σταματήσει τις πυρηνικές φιλοδοξίες του Ιράν. Με άλλα λόγια, οι υπέρμαχοι του Ισραήλ θέλουν η σύγκρουση και όχι η ειρήνη να κυριαρχήσει στην ατζέντα του Προέδρου.
Αυτή είναι ακριβής επανάληψη της στρατηγικής που ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Ιτζάκ Σαμίρ χρησιμοποίησε προ εικοσαετίας, σέρνοντας τις ΗΠΑ σε πόλεμο με το Ιράκ. Το Ισραήλ έκανε λάθος για το Ιράκ τότε και απεδείχθη πως κάνει λάθος και για το Ιράν εδώ και 20 χρόνια. Ήδη από το 1992 ο Νετανιάχου πρότεινε στις Ηνωμένες Πολιτείες να ηγηθούν ενός «διεθνούς μετώπου» προκειμένου να παρεμποδίσουν προληπτικά το Ιράν το οποίο θα γινόταν, υποτίθεται, πυρηνική δύναμη σε «3 έως 7 χρόνια». Το ίδιο έτος, ο τότε Ισραηλινός υπουργός Εξωτερικών Σιμόν Πέρες δήλωνε στη Γαλλική Τηλεόραση ότι το Ιράν ήταν σίγουρο πως θα αποκτήσει ικανότητα κατασκευής πυρηνικής κεφαλής μέχρι το 1999. Το 1995, ισραηλινές πηγές στους New York Times προέβλεπαν ότι το Ιράν θα έχει πυρηνική βόμβα μέχρι το 2000. Ο πιο πρόσφατος σχετικός ισχυρισμός ήρθε τον περασμένο Σεπτέμβριο στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, όπου ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Βενιαμίν Νετανιάχου, χρησιμοποιώντας ένα γελοίο σκαρίφημα ισχυρίστηκε ότι το Ιράν σε έξι μόλις μήνες θα μπορούσε να παράξει αρκετό υλικό για την κατασκευή πυρηνικής βόμβας.
Όταν ο Ομπάμα θα μιλάει στο Διεθνές Συνεδριακό Κέντρο της Ιερουσαλήμ προκειμένου να διακηρύξει την αφοσίωσή του σε ένα εθνοκεντρικό, ρατσιστικό μόρφωμα, ορκιζόμενος να προστατεύσει το «εβραϊκό κράτος» από μια προσχηματική πυρηνική απειλή, δεν πρέπει να ξεχνά πως η πυρηνική Μέση Ανατολή γεννήθηκε στο Ισραήλ – όχι στο Ιράκ, όχι στο Ιράν. Κύριε Πρόεδρε, αν θέλετε οι Ισραηλινοί να σας συμπαθήσουν, απλώς ρωτήστε τον προκάτοχό σας πώς μετέτρεψε το μεγαλύτερο δημοσιονομικό πλεόνασμα, στο μεγαλύτερο έλλειμμα.
Δυστυχώς ο Ομπάμα αποδεικνύεται επιρρεπής σε μια κατά τα φαινόμενα ψυχιατρικού τύπου οπτική, πως για να προωθήσει την ειρήνη πρέπει πρώτα να διαθέσει τις δυνάμεις των ΗΠΑ σε μια ακόμη Μεσανατολική περιπέτεια. Κατά συνέπεια, το αμερικανικό προεδρικό επιτελείο θα πρέπει να σκεφτεί να αντικαταστήσει τους πολιτικούς συμβούλους με ψυχαναλυτές, ώστε να ασχοληθούν με την ισραηλινή ροπή προς τον πόλεμο και να κάνουν τη δική τους διάγνωση για τη συλλογική ισραηλινή ειρηνοφοβία.
Μετάφραση: Ηλίας Σταθάτος
* Ο Τζαμάλ Καντζ γεννήθηκε σε παλαιστινιακό προσφυγικό στρατόπεδο στον Λίβανο το 1958, το οποίο κατεδαφίστηκε το 2007. Μετοίκησε στις ΗΠΑ, είναι πολιτικά ενεργός και συνιδρυτής του Κέντρου Πολιτισμού και Πληροφοριών της Μέσης Ανατολής, στο Σαν Ντιέγκο. Μηχανικός και συγγραφέας του βιβλίου Τα παιδιά της Καταστροφής: Ταξίδι από τους παλαιστινιακούς προσφυγικούς καταυλισμούς στην Αμερική. Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στο www.globalresearch.ca
