Οι εποχές κρίσης μπορεί να ανοίξουν «παράθυρο ευκαιρίας» σε μια κοινωνία και ένα έθνος που έχει καταπιεσμένες ζωντανές δυνάμεις. Είναι ευκαιρία να φύγουν οι αποτυχημένες και διαβλητές μετριότητες από τη διακομματική ιθύνουσα ελίτ και να εμφανιστούν στη σκηνή άνθρωποι που ανταποκρίνονται στην ανάγκη για νέο ήθος και ύφος. Από την αρχή της κρίσης του κορωνοϊού ο κόσμος ξεχώρισε π.χ. την περίπτωση του καθηγητή Σωτήρη Τσιόδρα. Αλλά δεν είναι η μόνη διακεκριμένη παρουσία. Στην ελληνική διπλωματία, που δεν διακρίνεται συνήθως για τις επιδόσεις της, ο πρεσβευτής μας στη Φινλανδία κ. Γιώργος Αϋφαντής, με δική του πρωτοβουλία αλλά στο πλαίσιο του όρκου του να υπερασπίζεται τα συμφέροντα της πατρίδας μας, θεώρησε κρίσιμο να απαντήσει στις ψευδολογίες δύο καθηγητών που υιοθέτησε το Φινλαδικό Παν/μιο της πόλης Τούρκου. Υποτίθεται ότι οι δύο καθηγητές έκαναν έρευνα για τους μετανάστες στη Λέσβο αλλά ξέφυγαν από κάθε επιστημονική θεώρηση και προχώρησαν σε απόψεις και υποδείξεις που υπερβαίνουν ακόμα και την πιο φιλοτουρκική προπαγάνδα. Προωθούν την ιδέα διαμελισμού της Ελλάδας υποστηρίζοντας ότι κακώς η Λέσβος θεωρείται νησί που ανήκει στην πατρίδα μας αφού, όπως λένε, η πλειοψηφία είναι αλλοεθνείς που καταπιέζονται από τους Έλληνες. Στην Ε.Ε. υπάρχουν πολλές πολιτικές και οικονομικές δυνάμεις, όπως ο Σόρος, που θέλουν να διαλύσουν τα εθνικά κράτη και πλήττουν την εθνική κυριαρχία με όργανο τους μετανάστες. Ψάχνουν να φτιάξουν μια στέγη με ξένα υλικά ώστε οι μετανάστες να μην αποτελούν απειλή για τις ισχυρές χώρες της Ε.Ε. ούτε να είναι μέσον εκβιασμού τους από τρίτους όπως ο Ερντογάν. Την Ελλάδα τη θεωρούν ευάλωτη, οικονομικά εκμηδενισμένη με το ηθικό της καταρρακωμένο. Οι εταίροι, εκτός της Αυστρίας, άφησαν μόνη την Ελλάδα στον Έβρο. Η ελληνική αντίσταση τους αιφνιδίασε.
Η ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ είναι γνωστή για τον φιλοτουρκισμό της αλλά, ως ακόλουθος της Γερμανίας, βλέπει το ευρωπαϊκό συμφέρον υπό το πρίσμα της ηγεμονίας του Βερολίνου τόσο επί της Τουρκίας όσο και επί του ευρωπαϊκού Νότου. Οι δύο καθηγητές του Τούρκου ευνοούν, εκ πρώτης όψεως, τις τουρκικές απαιτήσεις αλλά, βαθύτερα, ανοίγουν τον δρόμο για κάτι πολύ ευρύτερο: τη δημιουργία ακαθόριστης «οντότητας» με στόχο τη γεωγραφική/γεωπολιτική αλλοίωση του ελλαδικού χώρου, αρχικά στο Αιγαίο. Αντίστοιχα, αυτό προέβλεπε το «σχέδιο Ανάν» για την Κύπρο παραχωρώντας την εξουσία σε τρεις δικαστές, έρμαια ξένων. Γι’ αυτό η έντονη και τεκμηριωμένη αντίδραση του κ. Γ. Αϋφαντή προσφέρει σημαντική υπηρεσία στην πατρίδα μας. Ενώ έωλη είναι η σιωπή του ΥΠΕΞ.
Οι δύο καθηγητές του φινλανδικού πανεπιστήμιου ευνοούν, εκ πρώτης όψεως, τις τουρκικές απαιτήσεις αλλά, βαθύτερα, ανοίγουν τον δρόμο για κάτι πολύ ευρύτερο: τη δημιουργία ακαθόριστης «οντότητας» με στόχο τη γεωγραφική/γεωπολιτική αλλοίωση του ελλαδικού χώρου, αρχικά στο Αιγαίο
Το Παν/μιο Τούρκου και οι δύο καθηγητές δεν ερευνούσαν τη Μετανάστευση ως ευρωπαϊκό πρόβλημα. Αλλιώς θα ερευνούσαν τι γίνεται π.χ. στο ιταλικό νησί Λαμπεντούζα που πολλοί θεωρούν ότι έχει μετατραπεί σε βούρκο μεταναστών. Αλλά η Ιταλία τους πέφτει «μεγάλη μπουκιά». Το αφήνουν στη Γερμανία να το «ρυθμίσει».
Η Έκθεση των δυο καθηγητών αποκτά ιδιαίτερο βάρος επειδή τώρα η Τουρκία, μετά την αποτυχία της εισβολής στον Έβρο, προσπαθεί να μεταφέρει το ζήτημα στην Ευρώπη κατηγορώντας την Ελλάδα ότι κακομεταχειρίζεται τους μετανάστες. Τα ψεύδη του Ερντογάν εμφανίζεται να στηρίζει και ο δικηγορικός σύλλογος της Κωνσταντινούπολης διαμαρτυρόμενος προς τον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών. Μόνο που η παλαιά –και εκλεγμένη– Διοίκηση του τουρκικού συλλόγου είναι στη φυλακή και «διαμαρτύρονται» οι νεοδιορισμένοι από τον Ερντογάν.
Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΈΒΡΟΥ μεταφέρεται στην Ευρώπη και ενέργειες όπως αυτή του κ. Αϋφαντή γίνονται ζωτικής σημασίας, απαραίτητες. Αν ο κάθε Έλληνας πρεσβευτής έκανε το ίδιο, αυτοβούλως, όπως επιβάλλει η ιδιότητά του, τότε ίσως ακόμα και η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΞ να ξυπνούσε από βαθύ λήθαργο δεκαετιών. Αφύπνιση αναγκαία διότι λέγεται ότι θα υπάρξει και απόπειρα παραβίασης των θαλάσσιων συνόρων μας. Ο Ερντογάν μπορεί να αντέξει μια έμμεση αποτυχία απέναντι στους Έλληνες. Θα σκεφθεί, όμως, τρεις φορές το κόστος αν χάσει για δεύτερη φορά σε άμεση αναμέτρηση.
Οι δυο καθηγητές, J. Jauhiainen και Ec. Vorobeva, κατηγορούν την Ελλάδα για «εθνοκάθαρση» και «βάναυσο πλήγμα στα δικαιώματα των μεταναστών από την άσκηση της ελληνικής κυριαρχίας» χωρίς την παραμικρή αναφορά στον ρόλο της Τουρκίας. Καταλήγουν υποστηρίζοντας ότι η Ελλάδα δεν ασκεί πραγματική κυριαρχία αλλά μόνο «υψηλώ ονόματι» (titular nation) στη Λέσβο. Με απλά λόγια λένε ότι το νησί δεν ανήκει κυριολεκτικά στο ελληνικό κράτος αλλά η εκλεγμένη ελληνική κυβέρνηση έχει ένα «τύποις», διακοσμητικό ρόλο. Η Έκθεση των δυο καθηγητών στάλθηκε στην πρεσβεία μας στο Ελσίνκι, όπου την παρέλαβε ο κ. Αϋφαντής. Αν δεν υπήρχε απάντηση, η Φινλανδία, ο Ερντογάν και κάθε «καλοπροαίρετος» θα έλεγε ότι η σιωπή της ελληνικής πλευράς σημαίνει παραδοχή όσων αναφέρει η Έκθεση των καθηγητών.
Κανείς λογικός άνθρωπος δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι κάτι τέτοια στο ελληνικό ΥΠΕΞ τα βλέπουν, εδώ και χρόνια, αφ’ υψηλού και αδιαφορούν. Το ΥΠΕΞ υποδεικνύει κατά καιρούς στους Τούρκους –και προ Ερντογάν– ποιο είναι το συμφέρον τους και πώς να το υπερασπιστούν. Προφανώς, όμως, το ξέρουν καλύτερα από μας δεδομένου ότι επί Κων/νου Καραμανλή και Α. Παπανδρέου δεν τολμούσαν καν να σκεφτούν όσα προκλητικά διαπράττουν τώρα αντιμέτωποι με τις παραινέσεις περί νηφαλιότητας του ΥΠΕΞ. Υπ’ όψιν, τα εύσημα για την πανδημία δεν ισχύουν παντού και για πάντα.
