Ο Πάγκαλος είπε τα γνωστά για το ότι «τα φάγαμε μαζί». Η αιχμηρή απάντηση, εκτός από τους θιγόμενους, ήρθε αναπάντεχα απ’ αλλού. Ο Γιάννης Καψής απάντησε επιστρέφοντάς του τα περί φαυλότητας, εφ’ όσον ο Πάγκαλος προκαταβολικά τ’ αποδέχεται και προχώρησε παραπέρα, επικαλούμενος αυθεντικούς διαλόγους, στους οποίους ο Πάγκαλος αποκαλύπτει το προσωπικό του αξιολόγιο, θεωρώντας ως απόλυτο κριτήριο για εκλεγείς κάποιου το ποιος τον χρηματοδοτεί.
Ο Πάγκαλος από καιρό έχει αναλάβει ειδική αποστολή. Να ξεπλύνει τις βρομιές της κυβερνητικής πολιτικής, μαζί και τις δικές του, να μπολιάσει το ΠΑΣΟΚ με το φαιό, ν’ ανοίξει δρόμους για την αδιάκοπη ιδεολογική μεταστροφή. Ο ρόλος του δύσκολος, μα αναγκαίος για το ΠΑΣΟΚ, ανταμείβεται διαχρονικά αναλόγως.
Ο ίδιος ο Πάγκαλος κυνικός στην ουσία του και ηθελημένα προκλητικός στη συμπεριφορά του, τα καταφέρνει στις δύσκολες ισορροπίες. Συνήθως αμολάει τα ασυμμάζευτα κι όταν γίνεται ντόρος βρίσκει τρόπο να τα μαζεύει. Βοηθάει σ’ αυτό και το προφίλ του σοβαρού που έχει όταν θέλει, καθώς και του ικανού στη διεκπεραίωση της κυβερνητικής δουλειάς. Παίζει χρόνια το ίδιο παιχνίδι, μέσα από το οποίο γίνεται πρωτοσέλιδο χωρίς να περνάει αμετάκλητα στο χώρο του γραφικού και του γελοίου με τον οποίο φλερτάρει. Υπάρχει πάντα ένα κομμάτι της κοινωνίας που επικροτεί τον Πάγκαλο γιατί τα λέει χύμα. Μέσα απ’ όλα αυτά ο Πάγκαλος έχει αποφύγει την τύχη που έχουν οι τηλεοπτικές περσόνες και η υπερσυντηρητική λαϊκιστική αγυρτεία, να περιπέφτουν στην αφάνεια εφόσον κάνουν ένα θορυβώδη κύκλο.
Από την άλλη, ο Καψής τα γνωρίζει όλα αυτά. Γνωρίζει τη δυνατότητα του Πάγκαλου να ενσωματώνει τα γιουχαΐσματα και να αναγεννάται και πως ίσως καλύτερα θα ήταν να τον αγνοήσει κανείς. Αξιολόγησε, όμως, ότι ο Πάγκαλος μες στην αμετροέπειά του, με το «μαζί τα φάγαμε» άνοιξε λογαριασμούς στο ηθικό πεδίο, όπου οι βαθμοί ελευθερίας είναι μικρότεροι. Αποφάσισε να ρίξει μία βολή πιστεύοντας ίσως, πως θα είναι αποτελεσματικότερη από τόσες άλλες που ρίχτηκαν στον Πάγκαλο.
Ίδωμεν…
Ο ίδιος ο Πάγκαλος κυνικός στην ουσία του και ηθελημένα προκλητικός στη συμπεριφορά του, τα καταφέρνει στις δύσκολες ισορροπίες. Συνήθως αμολάει τα ασυμμάζευτα κι όταν γίνεται ντόρος βρίσκει τρόπο να τα μαζεύει. Βοηθάει σ’ αυτό και το προφίλ του σοβαρού που έχει όταν θέλει, καθώς και του ικανού στη διεκπεραίωση της κυβερνητικής δουλειάς. Παίζει χρόνια το ίδιο παιχνίδι, μέσα από το οποίο γίνεται πρωτοσέλιδο χωρίς να περνάει αμετάκλητα στο χώρο του γραφικού και του γελοίου με τον οποίο φλερτάρει. Υπάρχει πάντα ένα κομμάτι της κοινωνίας που επικροτεί τον Πάγκαλο γιατί τα λέει χύμα. Μέσα απ’ όλα αυτά ο Πάγκαλος έχει αποφύγει την τύχη που έχουν οι τηλεοπτικές περσόνες και η υπερσυντηρητική λαϊκιστική αγυρτεία, να περιπέφτουν στην αφάνεια εφόσον κάνουν ένα θορυβώδη κύκλο.
Από την άλλη, ο Καψής τα γνωρίζει όλα αυτά. Γνωρίζει τη δυνατότητα του Πάγκαλου να ενσωματώνει τα γιουχαΐσματα και να αναγεννάται και πως ίσως καλύτερα θα ήταν να τον αγνοήσει κανείς. Αξιολόγησε, όμως, ότι ο Πάγκαλος μες στην αμετροέπειά του, με το «μαζί τα φάγαμε» άνοιξε λογαριασμούς στο ηθικό πεδίο, όπου οι βαθμοί ελευθερίας είναι μικρότεροι. Αποφάσισε να ρίξει μία βολή πιστεύοντας ίσως, πως θα είναι αποτελεσματικότερη από τόσες άλλες που ρίχτηκαν στον Πάγκαλο.
Ίδωμεν…
Φ.Λ.
Σχόλια
