Με μια υποδοχή-υπερπαραγωγή στη Βουδαπέστη ξεκίνησε το τρίτο και τελευταίο σκέλος του ευρωπαϊκού ταξιδιού του Κινέζου προέδρου Σι Τζινπίνγκ. Φιλαρμονικές, ιππικό, τιμητικά αγήματα, και όλος ο κρατικός και κυβερνητικός μηχανισμός να χαμογελά κάτω από τεράστιες κινεζικές σημαίες: ο Όρμπαν δεν εφείσθη προσπαθειών για να καταδείξει στον υψηλό επισκέπτη του (αλλά και σε πολλούς ακόμη) ότι θεωρεί προνομιακή και πολύτιμη τη σχέση της Ουγγαρίας με την Κίνα. Αυτό αποκτά ιδιαίτερη σημασία σε μια συγκυρία όπου πολλά ευρωπαϊκά κράτη διακηρύττουν ότι επιδιώκουν –σύμφωνα με τις υπερατλαντικές ντιρεκτίβες– την αποσύμπλεξη των οικονομιών τους από την Κίνα. Πλέοντας και σε αυτό το σημείο σε αντίθετη ρότα με τους Ευρωπαίους άσπονδους «εταίρους» του, ο Όρμπαν εξακολουθεί να υποδέχεται στη χώρα του και νέες μεγα-επενδύσεις του στρατηγικού αντιπάλου της Δύσης. Και φυσικά επιβεβαιώνει τη φήμη του «μαύρου πρόβατου» της Ε.Ε. αρνούμενος να αποδεχθεί τις κατά καιρούς ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες περιορισμού των σύγχρονων κινεζικών Δρόμων του Μεταξιού, ή καταγγελίας του αυταρχισμού του Πεκίνου κ.ο.κ.
Πάντως όταν ο Κινέζος πρόεδρος έφτασε στη Βουδαπέστη ήταν ήδη ικανοποιημένος. Στο Παρίσι ο Μακρόν και η φον ντερ Λάιεν του έδειξαν ότι προσδοκούν πως θα δείξει καλή θέληση ώστε οι κινεζικές εξαγωγές να μην ισοπεδώσουν τα τελευταία υπολείμματα της ευρωπαϊκής οικονομίας, όπως και ότι θα παίξει ρόλο στην εκτόνωση της σύρραξης στην Ουκρανία – η οποία έχει καταστήσει την Ευρώπη έρμαιο των υπερατλαντικών διαθέσεων. Ο Σι Τζινπίνγκ τους διαβεβαίωσε ότι… ακούει, αφού όμως πρώτα είπε ότι, σε σχέση με τις παγκόσμιες συναλλαγές της Κίνας, η συνεργασία με την Ε.Ε. είναι «αμοιβαία επωφελής αλλά συμπληρωματική»! Ο τόνος έκανε ξεκάθαρο ότι αποτελεί παρελθόν η εποχή που οι Ευρωπαίοι κοιτούσαν αφ’ υψηλού την «ασιατική δεσποτεία». Το ίδιο ξεκάθαρο γινόταν ότι το Δυτικό μέτωπο απέναντι στην Κίνα έχει πολλά ραγίσματα – άλλος ένας λόγος για να χαμογελά ο Κινέζος πρόεδρος, που μεθοδικά δουλεύει για να αυξήσει την κινεζική επιρροή ώστε να μην διακοπούν οι εμπορικές συναλλαγές και οι εφοδιαστικές αλυσίδες.
Μεταξύ Βουδαπέστης και Παρισιού, όμως, παρεμβλήθηκε το πανταχόθεν πιεζόμενο Βελιγράδι. Γι’ αυτό ο Σέρβος πρόεδρος Βούτσιτς υποδέχθηκε τον Κινέζο ομόλογό του όπως βρίσκει οξυγόνο κάποιος που ασφυκτιά. Έχοντας ήδη συνάψει σημαντικές εμπορικές, χρηματοπιστωτικές αλλά και στρατιωτικές συμφωνίες με την Κίνα, η Σερβία βλέπει σ’ αυτήν ένα αναντικατάστατο αντίβαρο στις πιέσεις που της ασκούν Αμερικάνοι και Δυτικοευρωπαίοι. Όμως για τον Σι Τζινπίνγκ ειδικά η επίσκεψη στο Βελιγράδι, πέρα από την επιβεβαίωση μιας Κίνας ικανής να βάζει σφήνες στο αντίπαλο μπλοκ, είχε ένα επιπλέον μήνυμα να στείλει: ότι πέρασε ανεπιστρεπτί η περίοδος που π.χ. τα ΝΑΤΟϊκά αεροπλάνα βομβάρδιζαν ατιμώρητα την κινεζική πρεσβεία. «Η κινεζοσερβική φιλία, ποτισμένη από το αίμα των συμπατριωτών μας, έχει εντυπωθεί στην κοινή μνήμη των λαών μας» είπε ο Κινέζος πρόεδρος, για να του απαντήσει ο Βούτσιτς: «Η φιλία μεταξύ της Σερβίας και της Κίνας ατσαλώθηκε σε δύσκολες στιγμές». Ο Σι Τζινπίνγκ ανταπάντησε με νόημα ότι «η Κίνα υποστηρίζει τη Σερβία στη διαφύλαξη της ανεξαρτησίας της, περιλαμβανομένης της κυριαρχίας και της εδαφικής της ακεραιότητας στο ζήτημα του Κοσσυφοπεδίου». Δεν είναι τυχαίο ότι, ειδικά το σκέλος της επίσκεψης του Σι Τζινπίνγκ στο Βελιγράδι, έγινε κεντρικό θέμα σε όλα τα κινεζικά πρωτοσέλιδα.
