Πέθανε ο πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας Χρήστος Σαρτζετάκης και ολόκληρος ο πολιτικός κόσμος έσπευσε να εκφράσει τα συλλυπητήριά του για τον θάνατό του. Ιδιαίτερη φυσιογνωμία σε ολόκληρη τη ζωή του, έτυχε να παίξει σημαντικό ρόλο σε δύο περιπτώσεις στην ελληνική πολιτική ζωή. Η πρώτη ήταν σε πολύ δύσκολες εποχές, κυριαρχίας του (παρα)κράτους της Δεξιάς: τότε έδειξε μεγάλο θάρρος και προχώρησε στη διαλεύκανση της δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη στη Θεσσαλονίκη (1963), φτάνοντας να διατάξει τη σύλληψη του στρατηγού Μήτσου, συνταγματαρχών και άλλων ανώτερων αξιωματικών που είχαν εμπλακεί στο έγκλημα. Στη χούντα απολύθηκε, συνελήφθη, βασανίστηκε και φυλακίστηκε.
Η δεύτερη περίπτωση ήταν όταν ο Α. Παπανδρέου αποφάσισε να διακόψει την πολιτική συγκατοίκηση με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και, ενώ όλοι πίστευαν ότι θα τον ξαναπροτείνει για πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο Ανδρέας έκανε την έκπληξη : πρότεινε τον Χρήστο Σαρτζετάκη για πρόεδρο. Για την εκλογή του όμως έπρεπε να συμβούν διαδικασίες «πρωτότυπες» στη Βουλή, με έγχρωμα ψηφοδέλτια, ώστε να μπορεί να εξακριβώνεται τι ψηφίζουν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ…
Λιγότερο γνωστό είναι ένα ακόμη «στιγμιότυπο» από τη στάση του Σαρτζετάκη, μετά τη δικτατορία αλλά προγενέστερο της εκλογής του στην προεδρία: ήταν 1976 και στο Συμβούλιο Εφετών εκδικαζόταν το αίτημα της Γερμανίας για έκδοση του Ρολφ Πόλε, που καταζητούνταν για τρομοκρατική δράση και είχε καταφύγει στην Ελλάδα. Υπό την επιρροή του Σαρτζετάκη, το Συμβούλιο αποφάσισε κατά πλειοψηφία κατά της έκδοσης στη Γερμανία, με την αιτιολογία ότι η δράση του Ρολφ Πόλε είχε πολιτικό χαρακτήρα, κι άρα η έκδοσή του απαγορεύεται από το Σύνταγμα. Για τη στάση του αυτή του ασκήθηκε τότε δίωξη από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου…
Στην προεδρική θητεία του (1985-1990) ο Χρήστος Σαρτζετάκης έδωσε ιδιαίτερη σημασία στον τύπο και τη λεπτομέρεια, χωρίς να αναμιχθεί ενεργά σε πολιτικά ζητήματα, ενώ ορισμένες φορές κυριαρχήθηκε από ένα σχολαστικό πνεύμα. Η θητεία του τελείωσε και επανήλθε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, μετά την κρίση του 1989-90 και την προσωρινή κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ.
Βέβαια και με τον Χρήστο Σαρτζετάκη συμβαίνει αυτό που γίνεται με τους σύγχρονους πολιτικούς: Οι τελευταίοι υπολείπονται κατά πολύ από τους προκατόχους τους. Η πολιτική αδειάζει από περιεχόμενο και νόημα, και τα πρόσωπα είναι μικρού αναστήματος, προϊόν των σημερινών καταστάσεων…
Ν.Τ.