του Γιώργου Κυριακού
«O κύριος λόγος που ο Ράμα πήγε στην Ελλάδα είναι ο πατριωτισμός για ξέπλυμα. Τα εύσημα του Ράμα και των πολιτικών μας όλα αυτά τα χρόνια είναι ότι έδιωξαν τους Αλβανούς από την Αλβανία. Ο Μπελέρης είναι στη φυλακή για τα συμφέροντα της ολιγαρχίας που θα ληστέψει τα εδάφη στο νότο, και σου λέει [ο Ράμα] δεν χρειαζόμαστε τέτοιον άνθρωπο και τέτοιον πατριωτισμό. Άλλοτε χρησιμοποιεί τη γλώσσα του πατριωτισμού και άλλοτε του διεθνισμού. Μας κυβερνά εύκολα με τη βοήθεια των διεθνών δυνάμεων. Ο Ράμα κατά μία έννοια είναι εχθρός της Αλβανίας.»
(Δήλωση του Αλβανού διανοούμενου Φατός Λιουμπόνια στο 24 News)
Εκμεταλλευόμενος την ελλαδική ανοχή, που συνδυάζεται με τον περιορισμό των θεμάτων της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία στο ζήτημα της φυλάκισης του εκλεγμένου δημάρχου Χιμάρας, ο Ράμα στην «ιδιωτική του επίσκεψη» στην Αθήνα επέδειξε ερντογανικό προφίλ. Μαζί με 3.000 «συνταξιδιώτες» από την Αλβανία (ολιγάρχες, στελέχη του Σοσιαλιστικού Κόμματος, εκπροσώπους θεσμών, δημάρχους –και της μειονοτικής Δρόπολης– και αστυνομικούς και άλλους υπαλλήλους*), απέσπασε τη χρήση ενός σταδίου στο Γαλάτσι, όπου μίλησε σε ένα ενθουσιώδες πλήθος. Παράλληλα, δεν παρέλειψε τη συμβολική κίνηση γεύματος στη διπλωματική αντιπροσωπεία του ψευδοκράτους του Κοσόβου, ακριβώς απέναντι από το στάδιο, επιδεικνύοντας και τον βαλκανικό του ρόλο ως ηγεμονικός τοποτηρητής των εντολών των ΗΠΑ-Ε.Ε.-ΝΑΤΟ.
Η ομιλία του δεν ήταν κομματική, αλλά ενός εθνικού ηγέτη που δεν έχει να φοβάται τίποτα από το εσωτερικό της χώρας του αφού στηρίζεται από τους ολιγάρχες, το μαύρο χρήμα και τα ΜΜΕ. Χαϊδεύοντας τα αυτιά των Αλβανών μεταναστών για το μαρτύριό τους στην Ελλάδα μετά την ανάδυση από την «κομμουνιστική κόλαση» (στην οποία ο πατέρας του ήταν διακεκριμένος στρατιωτικός), παραβίασε όλες τις κόκκινες γραμμές με την Ελλάδα. Μίλησε για τους Αλβανοτσάμηδες, που συνεργάζονταν με τους ναζί (αυτό «ξέχασε» να το πει) ελέγχοντας τις περιοχές Ηπείρου-Αργυροκάστρου, καθώς και για τις «αδικαιολόγητες ενστάσεις» που έχει η Ελλάδα αποκλειστικά στο ζήτημα του Μπελέρη. Και κλιμάκωσε λέγοντας επί λέξει: «Κατά νόμο και έθιμο, η Ελλάδα είναι δική σας σήμερα όσο και των ίδιων των Ελλήνων»! Στο προηγούμενο φύλλο είχαμε αναφερθεί στην πιθανότητα δημιουργίας ενός αλβανικού κόμματος, που θα μπορεί να επηρεάζει τις εξελίξεις στη χώρα. Η επιτυχημένη φιέστα στο Γαλάτσι φαίνεται ότι προκρίνει τέτοιες διαδικασίες.
Αν και η «ιδιωτική επίσκεψη» του Ράμα μοιάζει με καθυστερημένη απάντηση στη μετάβαση του Μητσοτάκη στη (μη αναγνωρισμένη ως μειονοτική) Χιμάρα, όπως και στη συμπερίληψη του Μπελέρη στο ευρωψηφοδέλτιο της Ν.Δ., η προκλητική του παρέμβαση δεν φαίνεται αντιθετική με τις επιλογές της ελλαδικής κυβέρνησης. Διότι, βάσει του μέχρι τώρα προτύπου της ελλαδικής εξωτερικής πολιτικής, η ουσιαστική στήριξη των Τιράνων από την Αθήνα –παρά τις όποιες αντιρρήσεις– δεν θα αλλάξει. Η πρόσφατη ειδική ενίσχυση στην Αλβανία, ύψους 1 δισεκατομμυρίου ευρώ, για τη διευκόλυνση της ένταξής της στην ενιαία αγορά διαψεύδει την εγχώρια μονοφωνία μας, ότι τάχα είναι «ευρωπαϊκό» ζήτημα η συμπεριφορά του Ράμα. Άλλωστε τα σημαίνοντα πρόσωπα και οι θεσμοί της Ε.Ε. την έχουν προκρίνει ως ζήτημα «διμερές».
Η μικροπολιτική προσέγγιση, και δη ενόψει της βούλησης της ευρωκρατίας για την κατάργηση του δικαιώματος βέτο των κρατών μελών, είναι το απλουστευμένο πλαίσιο επί του οποίου εξαντλείται το ελλαδικό πολιτικό σύστημα. Με άλλα λόγια, κοροϊδεύουν τον κόσμο. Η Ελλάδα και η Αλβανία υπακούουν τις ίδιες οδηγίες των Δυτικών οργανισμών, με βάση τις οποίες τυγχάνει να ενισχύεται η Αλβανία και να αποδυναμώνεται η Ελλάδα. Έτσι μοιραία τα ζητήματα της εθνικής ελληνικής μειονότητας, από προϋπόθεση των καλών σχέσεων με την Αλβανία, αντιστρέφονται σε αποτέλεσμα. Με βάση τις «αχρείαστες» ενέργειες του Ερντογάν προέκυψε και η «αχρείαστη» και «άκαιρη» επίσκεψη του Αλβανού πρωθυπουργού…
* Ο διευθυντής του Θεάτρου της πόλης Φίερ, που κι αυτός ταξίδεψε στην Αθήνα για να πάρει μέρος στη συγκέντρωση στο Γαλάτσι, αναγκάστηκε να παραιτηθεί. Η αιτία ήταν ότι, μιλώντας στην αλβανική εκπομπή «Πιράνχας», αφού ερωτήθηκε εάν ήρθε οικειοθελώς, κάγχασε και είπε σαρκαστικά: «Μεροκάματο παίρνουμε αδερφέ, τι να κάνουμε»! Ο κ. Κλάιντι Μάρκου στην παραίτησή του «λόγω ευθιξίας εξαιτίας μιας θρασύτατης ηχογράφησης ενός αστείου» δεν παρέλειψε να αναφέρει το πόσο υπερήφανος είναι που συμμετείχε στην «ιστορική συνάντηση»…
