20 χρόνια απ’ τους νατοϊκούς βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία, και οι διχοτομήσεις που άφησε τόσο στη Βαλκανική όσο και διεθνώς συνεχίζουν να παραμένουν ενεργές και να παράγουν γεγονότα. Ήταν ο πρώτος πόλεμος που εξαπέλυσε η «φιλελεύθερη» Δύση στο όνομα του ανθρωπισμού και των ανθρώπινων δικαιωμάτων, με τις ΗΠΑ να επιτυγχάνουν μια ευρεία συναίνεση μεταξύ των ελίτ του δυτικού κόσμου, και με διάφορους «προοδευτικούς» και «αριστερούς» διανοούμενος να παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο, συνδέοντας από εκείνη τη στιγμή την ύπαρξη τους με την παγκοσμιοποίηση, και ερχόμενοι σε ρήξη με τους λαούς. 20 χρόνια μετά και τα αποτελέσματα της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας δείχνουν, πως ο πόλεμος ενίσχυσε τους εθνικισμούς και τις αντιπαραθέσεις.
Κάπως έτσι φτάνουμε, στη φετινή απονομή του Νόμπελ Λογοτεχνίας που πραγματοποιήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου, συνοδεία πολλαπλών διαμαρτυριών. Η πέτρα του σκανδάλου που πυροδότησε αντιδράσεις και «αντιδράσεις» ήταν η απόφαση της Σουηδικής Ακαδημίας να βραβεύσει τον, Αυστριακό συγγραφέα, σλοβένικης και γερμανικής καταγωγής, Πέτερ Χάντκε, με το νόμπελ λογοτεχνίας για το 2019. Ο Χάντκε, πέρα από διεθνώς αναγνωρισμένος συγγραφέας, μεταξύ άλλων αριστουργημάτων όπως «Η αγωνία του τερματοφύλακα πριν από το πέναλτι» και «Η μεγάλη πτώση», είναι γνωστός για το «έγκλημα» που διέπραξε να μη συνταχθεί τη δεκαετία του 1990 με την αντισερβική υστερία και τη μεγάλη εκστρατεία της δυτικής διανόησης να στηρίξει τους ανθρωπιστικούς βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ. Η πράξη του αυτή δεν ήταν μια στιγμή, αλλά συνοδεύτηκε από μια άρνηση του «δικού του» σλοβένικου εθνικισμού, την καταγγελία της πολεμικής μηχανής και την υποστήριξη του Μιλόσεβιτς. Ακολούθησε μια βιωματική σύνδεση με τον σέρβικο λαό, πολλές επισκέψεις στην περιοχή και τη συγγραφή βιβλίων για την εμπειρία που αποκόμισε. Αυτή την στάση του την πλήρωσε ακριβά, μετατρεπόμενος σε persona non grata για τους κύκλους της τέχνης και της διανόησης, και βλέποντας το έργο του να αποκλείεται στο όνομα μάλιστα του «φιλελευθερισμού».
Οι ίδιοι κύκλοι κινητοποιήθηκαν και τώρα, με την ανακοίνωση του ονόματος του Χάντκε από τη Σουηδική Ακαδημία. Δημοσιογράφοι και διανοούμενοι έσπευσαν να ζητήσουν από τη Σουηδική Ακαδημία να ανακαλέσει την απόφαση της, επαναφέροντας τις γνωστές κατηγορίες για «άρνηση της σφαγής της Σερμπρένιτσα». Από κοντά και το τόξο, Τουρκίας, Αλβανίας, Βοσνίας, Κροατίας, «Βόρειας Μακεδονίας» και Κοσόβου, οι πρεσβευτές των οποίων στη Στοκχόλμη, μποϊκόταραν την τελετή απονομής των βραβείων Νόμπελ. Χαρακτηριστική ήταν η δήλωση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν νωρίτερα: «το να απονέμεται το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας σε έναν ρατσιστή, ο οποίος αρνείται τη γενοκτονία στη Βοσνία και υπερασπίζεται εγκληματίες πολέμου, στις 10 Δεκεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ισοδυναμεί απλώς με ανταμοιβή των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Ο ορισμός της υποκρισίας. H Έλεν ΝτιΤζένερις με τον Χαραντινάι και ο Ζίζεκ με τον Ερντογάν, αγκαλιά υπέρ της «φιλελεύθερης» λογοκρισίας.
