Έπειτα από σχεδόν ένα χρόνο κυκλοφόρησε -τον Νοέμβριο που μας πέρασε- το 79ο τεύχος των Σημειώσεων, ενός ιστορικού περιοδικού που, ανελλιπώς από το 1973 έως και σήμερα, επιμένει να υπηρετεί αταλάντευτα, αδέσμευτα και ουσιαστικά την κριτική σκέψη, τον θεωρητικό λόγο και την ποίηση.
Το τρέχον τεύχος ανοίγει με μία λιτή αναφορά στην πρόσφατη απώλεια του μεγάλου ποιητή Βύρωνα Λεοντάρη (1932-2014), ο οποίος, εξάλλου, υπήρξε εξαρχής βασικό μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού. Ακολουθούν τρία κείμενα με κοινό θεματικό «υπόβαθρο» την κριτική στις ιδέες που αποτυπώνονται στο τελευταίο βιβλίο του Γιάννη Καλιόρη Όλα ή τίποτα. Αντιεξουσιαστικός λόγος και συνείδηση των ορίων (Αρμός, Αθήνα 2014). Γράφουν κατά σειρά οι Φώτης Τερζάκης (Μακριά και ακατάληκτη συνομιλία με τον Γιάννη Καλιόρη), Κώστας Λιβιεράτος [Ενάντια στην ευθυγράμμιση (Ο αντιεξουσιαστικός εφιάλτης του Γιάννη Καλιόρη)] και Γεράσιμος Λυκιαρδόπουλος (Γράμμα στον Γιάννη Καλιόρη).
Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι με αφορμή το συγκεκριμένο βιβλίο του Γ. Καλιόρη (το οποίο, με τη σειρά του, αφορμάται από μια διάθεση κριτικής στις ιδέες του Φώτη Τερζάκη) έχει προκύψει ένας εν εξελίξει διάλογος πάνω σε κρίσιμες όψεις όσων συμβαίνουν στις δυτικές κοινωνίες τα τελευταία αρκετά χρόνια, ενώ έχει αναδυθεί ένα θεμελιώδες ερώτημα: Μπορεί το κράτος να αποτελέσει «τροχοπέδη» στην αχαλίνωτη και καταστροφική επέλαση του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου (και, εάν ναι, γιατί δεν το έχει πράξει έως τώρα…) ή μήπως το κράτος αποτελεί μέρος του προβλήματος (κι επομένως ο ορίζοντας των πολιτικών υποκειμένων του 21ου αιώνα που επιθυμούν την ανατροπή της υπάρχουσας κατάστασης θα πρέπει να στραφεί πέρα από αυτό);
Έπονται δύο ενδιαφέροντα κείμενα των Στέφανου Ροζάνη (Η ντερριντιανή ανάγνωση της πλατωνικής Φαρμακείας) και Βασίλη Αλεξίου (Ανάπειρος κιλαϊδισμός και λιγοζωισμένος -τέσσερις μικρές παρατηρήσεις για την ποίηση του Γιώργου Σαραντάρη), ενώ το τεύχος κλείνει -ως είθισται- με ποίηση (τέσσερα ποιήματα του Τάσου Πορφύρη, Πρωτομαγιά του Μάρκου Μέσκου και τρία ποιήματα του Κωνσταντίνου Ιωαννίδη).
Εγείροντας κρίσιμα ερωτήματα, αμφισβητώντας τα κανονιστικά όρια που θέτει ο κυρίαρχος λόγος και διακονώντας με συνέπεια τη θεωρητική σκέψη και την ποίηση, το 79ο τεύχος των Σημειώσεων είναι, πέρα απ’ ο,τιδήποτε άλλο, απολαυστικά αναζωογονητικό.
Β.Ν.
