Για δεύτερη φορά μέσα στα τελευταία δύο χρόνια ο λαός της Μοζαμβίκης εξεγείρεται ενάντια στις αυξήσεις των τιμών στα βασικά αγαθά. Το 2008 έξι άνθρωποι δολοφονήθηκαν από την αστυνομία και πάνω από 100 τραυματίστηκαν στη διάρκεια διαδηλώσεων στην πρωτεύουσα Μαπούτο και άλλες πόλεις. Αυτή την εβδομάδα νέος γύρος διαμαρτυριών ξέσπασε, με επίκεντρο το Μαπούτο, όταν η κυβέρνηση του προέδρου (και πολυεκατομμυριούχου επιχειρηματία…) Αρμάντο Γκεμπούζα ανακοίνωσε αύξηση 30% στην τιμή του ψωμιού. Είχαν προηγηθεί οδυνηρές αυξήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα, το νερό, τα καύσιμα και το τσιμέντο.
Οι διαδηλώσεις, με τη συμμετοχή δεκάδων χιλιάδων απελπισμένων και οργισμένων κατοίκων, ξεκίνησαν την Τετάρτη στην πρωτεύουσα και σύντομα επεκτάθηκαν και στην επαρχία. Το κάλεσμα διαδόθηκε στόμα με στόμα και με ηλεκτρονικά μηνύματα –ήταν μια «απαγορευμένη κινητοποίηση», όπως είπε ο εκπρόσωπος της αστυνομίας Πέδρο Κόσα προκειμένου να δικαιολογήσει τη σφαγή των άοπλων διαδηλωτών.
Πράγματι, η αστυνομία έριξε με πραγματικές σφαίρες στο ψαχνό, με αποτέλεσμα να δολοφονήσει εφτά ανθρώπους, μεταξύ των οποίων ένα δωδεκάχρονο μαθητή και δύο εξάχρονα κορίτσια. Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, οι τραυματίες (πολλοί από σφαίρες) ανέρχονται σε 288. Παρ’ όλα αυτά οι διαδηλώσεις (που συχνά εξελίσσονταν σε εισβολές σε εμπορικά κέντρα και σούπερ-μάρκετ) συνεχίστηκαν όλη τη νύχτα, ως και την επόμενη ημέρα. Οι κάτοικοι των παραγκογειτονιών γύρω από το κέντρο ήταν αυτοί που πρόβαλαν την πιο σθεναρή (αν και εντελώς άνιση) αντίσταση μέχρι και το βράδυ της Πέμπτης. Από την Παρασκευή επικρατεί «απειλητική ηρεμία», όπως χαρακτηριστικά είπε ο εκπρόσωπος της αστυνομίας.
Η Μοζαμβίκη, μετά από 17 χρόνια εμφυλίου πολέμου, βρίσκεται στον πάτο της λίστας φτωχών χωρών του ΟΗΕ, με το μέσο ημερήσιο εισόδημα ανέρχεται σε κάτι περισσότερο από 1 ευρώ. Πρακτικά, τα δύο τρίτα του πληθυσμού των 23 εκατομμυρίων λιμοκτονούν κάτω από το όριο της φτώχειας, ενώ κάνουν θραύση ασθένειες όπως η χολέρα και το AIDS (πάνω από το 10% του πληθυσμού ηλικίας 15-49 ετών είναι φορέας του ιού). Την ίδια στιγμή, οι ντόπιοι και ξένοι μεγαλοεπιχειρηματίες και η κυβερνητική γραφειοκρατία ζουν σε προκλητική χλιδή…
Η σημερινή κυβέρνηση, αν και εκμεταλλεύεται ακόμη το όνομα και τα σύμβολα του κινήματος FRELIMO, που απελευθέρωσε τη χώρα από τους Πορτογάλους αποικιοκράτες, δεν έχει πια καμία σχέση με τις αγωνιστικές παραδόσεις της δεκαετίας του ’70. Έχοντας αποκηρύξει και επίσημα τον επάρατο μαρξισμό, το FRELIMO σταδιακά μετατράπηκε στον πιο αγαπητό εταίρο των πολυεθνικών και των «ξένων επενδυτών», και βυθίστηκε στη διαφθορά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο ίδιος ο πρόεδρος Γκεμπούζα, ζάπλουτος ιδιοκτήτης εταιριών που ελέγχουν τους τομείς της ενέργειας, των μεταφορών και των λιμενικών εγκαταστάσεων.
Οι δικαιολογίες της μοζαμβικανής κυβέρνησης και των πολυεθνικών, ότι «η αύξηση ήταν επιβεβλημένη λόγω της δύσκολης κατάστασης στην παγκόσμια αγορά σιτηρών», διαψεύδονται με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο από τον FAO – τον Οργανισμό για τη Διατροφή και τη Γεωργία του ΟΗΕ. Συγκεκριμένα, αυτή την εβδομάδα ο FAO ανακοίνωσε τις προβλέψεις του για τη σοδειά σιτηρών του 2010: θα είναι η τρίτη καλύτερη στην ιστορία! Κι αυτό παρά την ξηρασία και τις πυρκαγιές στη Ρωσία, που χρησιμοποιήθηκαν από τους διεθνείς ληστές των «αγορών» σαν πρόσχημα για να σπεκουλάρουν με τις τιμές.
Πράγματι, η αστυνομία έριξε με πραγματικές σφαίρες στο ψαχνό, με αποτέλεσμα να δολοφονήσει εφτά ανθρώπους, μεταξύ των οποίων ένα δωδεκάχρονο μαθητή και δύο εξάχρονα κορίτσια. Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, οι τραυματίες (πολλοί από σφαίρες) ανέρχονται σε 288. Παρ’ όλα αυτά οι διαδηλώσεις (που συχνά εξελίσσονταν σε εισβολές σε εμπορικά κέντρα και σούπερ-μάρκετ) συνεχίστηκαν όλη τη νύχτα, ως και την επόμενη ημέρα. Οι κάτοικοι των παραγκογειτονιών γύρω από το κέντρο ήταν αυτοί που πρόβαλαν την πιο σθεναρή (αν και εντελώς άνιση) αντίσταση μέχρι και το βράδυ της Πέμπτης. Από την Παρασκευή επικρατεί «απειλητική ηρεμία», όπως χαρακτηριστικά είπε ο εκπρόσωπος της αστυνομίας.
Η Μοζαμβίκη, μετά από 17 χρόνια εμφυλίου πολέμου, βρίσκεται στον πάτο της λίστας φτωχών χωρών του ΟΗΕ, με το μέσο ημερήσιο εισόδημα ανέρχεται σε κάτι περισσότερο από 1 ευρώ. Πρακτικά, τα δύο τρίτα του πληθυσμού των 23 εκατομμυρίων λιμοκτονούν κάτω από το όριο της φτώχειας, ενώ κάνουν θραύση ασθένειες όπως η χολέρα και το AIDS (πάνω από το 10% του πληθυσμού ηλικίας 15-49 ετών είναι φορέας του ιού). Την ίδια στιγμή, οι ντόπιοι και ξένοι μεγαλοεπιχειρηματίες και η κυβερνητική γραφειοκρατία ζουν σε προκλητική χλιδή…
Η σημερινή κυβέρνηση, αν και εκμεταλλεύεται ακόμη το όνομα και τα σύμβολα του κινήματος FRELIMO, που απελευθέρωσε τη χώρα από τους Πορτογάλους αποικιοκράτες, δεν έχει πια καμία σχέση με τις αγωνιστικές παραδόσεις της δεκαετίας του ’70. Έχοντας αποκηρύξει και επίσημα τον επάρατο μαρξισμό, το FRELIMO σταδιακά μετατράπηκε στον πιο αγαπητό εταίρο των πολυεθνικών και των «ξένων επενδυτών», και βυθίστηκε στη διαφθορά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο ίδιος ο πρόεδρος Γκεμπούζα, ζάπλουτος ιδιοκτήτης εταιριών που ελέγχουν τους τομείς της ενέργειας, των μεταφορών και των λιμενικών εγκαταστάσεων.
Οι δικαιολογίες της μοζαμβικανής κυβέρνησης και των πολυεθνικών, ότι «η αύξηση ήταν επιβεβλημένη λόγω της δύσκολης κατάστασης στην παγκόσμια αγορά σιτηρών», διαψεύδονται με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο από τον FAO – τον Οργανισμό για τη Διατροφή και τη Γεωργία του ΟΗΕ. Συγκεκριμένα, αυτή την εβδομάδα ο FAO ανακοίνωσε τις προβλέψεις του για τη σοδειά σιτηρών του 2010: θα είναι η τρίτη καλύτερη στην ιστορία! Κι αυτό παρά την ξηρασία και τις πυρκαγιές στη Ρωσία, που χρησιμοποιήθηκαν από τους διεθνείς ληστές των «αγορών» σαν πρόσχημα για να σπεκουλάρουν με τις τιμές.
Ερρίκος Φινάλης
Σχόλια
