Φιλιππίνες: μια χώρα όπου η «δημοκρατία» δύσκολα κρύβει τη γενικευμένη φασιστικοποίηση, η «ελευθερία έκφρασης» είναι ένας αμείλικτος πόλεμος ενάντια σε όσους αντιστέκονται (με πρώτους τους κομμουνιστές, οι οποίοι «φυσικά» είναι παράνομοι), η «νομιμότητα» μεταφράζεται σε επιβολή του δικαίου των πολυεθνικών και των κατόχων μεγάλων εκτάσεων γης (μόνο τον τελευταίο χρόνο της διακυβέρνησης του «μεταρρυθμιστή» γιου της Κορασόν Ακίνο δολοφονήθηκαν από παραστρατιωτικούς 48 αγωνιστές και «εξαφανίστηκαν» 5).
Πραγματικά διεθνής ο χαρακτήρας της Συνέλευσης
Οι σύντροφοι από τις Φιλιππίνες, που ανέλαβαν τη φιλοξενία της 4ης Διεθνούς Συνέλευσης, κατάφεραν μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες να πετύχουν μια άψογη από κάθε άποψη διοργάνωση γιορτάζοντας έτσι με τον καλύτερο τρόπο τα δέκα χρόνια ύπαρξης της ILPS – η οποία συσπειρώνει εκατοντάδες μαζικές οργανώσεις απ’ όλο τον κόσμο και αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές σε παγκόσμιο επίπεδο αντιιμπεριαλιστικές και δημοκρατικές συμμαχίες. Την 4η Διεθνή Συνέλευση παρακολούθησαν περισσότεροι από 430 αντιπρόσωποι και παρατηρητές από 200 μαζικές οργανώσεις 43 χωρών και αυτόνομων περιοχών από κάθε γωνιά του πλανήτη. Εκτός των Φιλιππινέζων και των μαζικών οργανώσεών τους, άλλες σημαντικές παρουσίες ήταν:
– των συντρόφων από την Ινδονησία, που βάφτηκε στο αίμα ενός εκατομμυρίου αριστερών και κομμουνιστών το 1965,
– των συντρόφων από το Νεπάλ, οι οποίοι δίνουν πολυμέτωπο αγώνα για την προώθηση της επανάστασης στη χώρα τους,
– των συντρόφων από διάφορες χώρες της Αφρικής, που μοχθούν για τη δημιουργία δικτύων επαφής και αντίστασης.
Αλλά πιο σημαντικό γεγονός ήταν ίσως η διεύρυνση της ILPS στη Λατινική Αμερική, με πιο αξιοσημείωτη τη συμμετοχή της Βενεζουέλας. Έτσι, η ευρεία πολιτική και γεωγραφική αντιπροσωπευτικότητα μετέτρεψε την 4η Διεθνή Συνέλευση σε πηγή άμεσης πληροφόρησης για άγνωστα ή «ξεχασμένα» κινήματα, και σε πολύ καλή βάση για κτίσιμο επιπλέον δικτύων επικοινωνίας και αντίστασης. Από τη Δυτική Παπούα ως τη Ζιμπάμπουε και από το Μανιπούρ της Ινδίας ως τον Καναδά και τις ΗΠΑ, από το Μπαγκλαντές και τη Ν. Κορέα ως τη Λαπωνία και από το Πακιστάν ως το Εκουαδόρ, δυναμώνει η φωνή των κινημάτων αντίστασης στην εκμετάλλευση και τον πόλεμο, όπως και ο συντονισμός των προσπαθειών για την οικοδόμηση ενός καλύτερου μέλλοντος.
Συζήτηση για τη διεθνή κατάσταση και αποφάσεις
Στο άνοιγμα της κεντρικής συνέλευσης το Σάββατο 9 Ιούλη ο καθηγητής και ιδρυτής του Κ.Κ. Φιλιππίνων Χοσέ Μαρία Σισόν (που μίλησε μέσω skype από την Ολλανδία όπου ζει εξόριστος), αφού ανέλυσε την παρούσα φάση της ολόπλευρης κρίσης στην οποία βυθίζεται το καπιταλιστικό σύστημα, παρουσίασε τους στόχους για μεγαλύτερη διεύρυνση της ILPS, αλλά και για συνεργασία με άλλα κινήματα, οργανώσεις και συμμαχίες – γεγονός που αντικατοπτρίζει τη διάθεση αναζήτησης των πλατύτερων μορφών αντίστασης στο ιμπεριαλισμό και όλες τις μορφές καταπίεσης. Όπως επισημάνθηκε από άλλο ομιλητή, με την ιδιαίτερα θετική αφετηρία της διεύρυνσης της ILPS και τη δημιουργία εθνικών παραρτημάτων και περιφερειακών συντονιστικών επιτροπών, «μπορούμε να βάλουμε σαν στόχο το διπλασιασμό της Ένωσης τα επόμενα τρία χρόνια».
Ακολούθησε συζήτηση πάνω στα αποτελέσματα των δεκαοκτώ θεματικών εργαστηρίων που προηγήθηκαν και υιοθέτηση των τελικών κειμένων σε διάφορα θέματα, όπως εργασιακά, νεολαία, επιθετικοί πόλεμοι, ιθαγενείς λαοί, δικαιώματα των LGTB, τέχνες, παιδική εκμετάλλευση, γυναικείο κίνημα, αγροτικά κινήματα, ανθρώπινα δικαιώματα, μετανάστες-πρόσφυγες κ.λπ. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έδειξαν οι συμμετέχοντες για το κίνημα των πλατειών στην Ελλάδα, που παρουσιάστηκε στο εργαστήριο για τις μορφές οργάνωσης και τους αγώνες των εργαζομένων. Εκεί εξηγήθηκε ποιος είναι, κατά τη γνώμη μας, ο χαρακτήρας του κινήματος, τα αιτήματά του, καθώς και τα νέα στοιχεία που φέρνει τόσο στη μορφή όσο και στο περιεχόμενο. Στα πλαίσια αυτού του εργαστηρίου αποφασίσθηκε η δημιουργία μια πλατφόρμας που φιλοδοξεί να συνδέσει τα κινήματα των λαών ειδικά στην περιοχή της Νότιας Ευρώπης, Βόρειας Αφρικής και Μέσης Ανατολής.
Και άλλες πρωτοβουλίες, στο φόντο της ILPS
Των διαδικασιών της ILPS προηγήθηκαν δύο ακόμη διεθνείς συναντήσεις: στις 3 και 4 Ιούλη πραγματοποιήθηκε η συνέλευση της Διεθνούς Συμμαχίας Μεταναστών και στις 5 και 6 Ιούλη το Διεθνές Φεστιβάλ για τα Δικαιώματα και τους Αγώνες των Λαών, με αξιοσημείωτες συμμετοχές από όλο τον κόσμο. Στα πλαίσια του φεστιβάλ μίλησαν μεταξύ άλλων ο κοινωνιολόγος, κληρικός και ενεργό μέλος του αντιπαγκοσμιοποιητικού κινήματος Φρανσουά Oυτάρ, και ο ακτιβιστής ερευνητής φαρμακολογίας Τζιάνι Tονιόνι, ενώ χαιρετισμό έστειλε και η εμβληματική φιγούρα της Παλαιστινιακής Αντίστασης Λεϊλά Χάλεντ. Στα πλαίσια του φεστιβάλ πραγματοποιήθηκαν επίσης διάφορα εργαστήρια, όπως για τον «πόλεμο των ΗΠΑ κατά της τρομοκρατίας», για τις αμερικάνικες βάσεις (όπου αποφασίσθηκε η δημιουργία δικτύου αντίστασης), για το κίνημα των μεταναστών και την κλιματική αλλαγή.
Αξιοσημείωτα ήταν όλες τις ημέρες και τα πολιτιστικά δρώμενα, οι συναυλίες, οι παρουσιάσεις ιθαγενικών χορών και τραγουδιών που διαπερνώνται από τις αγωνιστικές παραδόσεις των λαών, αλλά και οι σύγχρονες μορφές έκφρασης της αγωνιζόμενης νεολαίας. Δεν θα ξεχάσουμε την επαφή μας με συντρόφους του κινήματος των Φιλιππίνων τόσο στη Μανίλα όσο και στην ύπαιθρο, οι οποίοι αγωνίζονται μέσα στις πιο αντίξοες συνθήκες. Είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε μαζί με την αντιπροσωπεία της Βενεζουέλας μαθήματα προς ακτιβιστές εργάτες στη βιομηχανική περιοχή της επαρχίας Ταγκαλόγκ. Επίσης, συμμετείχαμε στην κινητοποίηση ακτιβιστών της επαρχίας στη Μανίλα για την υπεράσπιση 73 στελεχών κοινωνικών και εργατικών οργανώσεων που διώκονται με κατασκευασμένες κατηγορίες για βαρύτατα ποινικά αδικήματα.
εκπρόσωπος της Ένωσης Εργαζομένων στην 4η Διεθνή Συνέλευση της ILPS.
