Πραγματοποιήθηκε η ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα εκδήλωση με τίτλο «Η επίθεση στο δημόσιο πανεπιστήμιο και η ανάγκη υπεράσπισής του», στο στέκι του Δρόμου στη Θεσσαλονίκη, την Τετάρτη 6/3, με ομιλητές τον Θέμη Τζήμα, διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου και Πολιτικής Επιστήμης του ΑΠΘ και τον Νίκο Αναγνωστόπουλο, φοιτητή του ΔΙΠΑΕ.
Ο Νίκος Αναγνωστόπουλος τόνισε ότι ο αγώνας των φοιτητών ενάντια στο νομοσχέδιο είναι κομμάτι μιας αντίδρασης στη γενικότερη επίθεση και ασφυξία που βιώνει η νεολαία (καταστολή, αίσθηση μη μέλλοντος, έγκλημα στα Τέμπη κ.ο.κ.). Τόνισε ότι «οι φοιτητές αισθάνονται περαστικοί σε ένα πανεπιστήμιο το οποίο δεν τους ανήκει, και νιώθουν την κοινότητά τους να βρίσκεται υπό διαρκή πίεση. (…) Παρ’ όλα αυτά, ο αγώνας των φοιτητών, με όλες της τις αντιφάσεις του, κατάφερε να βάλει ένα ανάχωμα στο ιδεολογικό μπλίτσκριγκ της κυβέρνησης προς τη νεολαία και την ίδια την έννοια του δημόσιου χώρου». Και έκλεισε αναφέροντας πως «ίσως το σημαντικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι μορφές αντίδρασης είναι η αδυναμία να ενωθούν με άλλα κοινωνικά ζητήματα (αγροτικό, Τέμπη κ.λπ.) σε βαθύτερο πολιτικό επίπεδο, και να συνδέσουν την επίθεση στο δημόσιο πανεπιστήμιο με την μεγάλη εικόνα (μετανάστευση νεολαίας, ρόλος της γνώσης και της επιστήμης, αδιέξοδα του παραγωγικού μοντέλου κ.ά.) ακόμη και αν αντιλαμβάνονται τη σύνδεσή τους σε επίπεδο συνείδησης».
Στη δική του παρέμβαση ο Θέμης Τζήμας ανάφερε πως «το κυριότερο ζήτημα με το νομοσχέδιο αυτό δεν είναι αυτό καθαυτό το δημόσιο πανεπιστήμιο, αλλά το ζήτημα του Συντάγματος. Ορισμένοι κανόνες δικαίου είναι τόσο θεμελιώδεις που δεν μπορούν να αλλάξουν με μια απλή κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Όταν παραβιάζεται το Σύνταγμα μιλάμε πλέον για πολιτειακή κρίση. (…) Εδώ έχουμε μια κυβέρνηση που δηλώνει ευθαρσώς ότι θα παραβιάσει εν γνώσει της το Σύνταγμα και ο υπουργός ήδη συζητά με πανεπιστήμια του εξωτερικού, κάνοντας χρήση αίολων αναγνώσεων του Συντάγματος που στην ουσία το καταργούν».
Χαρακτηριστική ήταν τέλος η αναφορά του στο μούδιασμα μπροστά στην αλαζονεία των ελίτ και την κατάφορη αδικία: «έχουμε για ακόμη μια φορά εμπέδωση της αδικίας και της ληστρικής αντιμετώπισης του δημοσίου χώρου. Το ζήτημα των Τεμπών είναι η μεγαλύτερη συγκάλυψη μετά τη δολοφονία Λαμπράκη. Το φοιτητικό κίνημα αλλά και οι κοινωνικές δυνάμεις γενικότερα βρίσκονται σε καθεστώς μουδιάσματος, καθώς αντιλαμβάνονται πως έχουν ένα σύστημα εξουσίας χωρίς όριο απέναντί τους».
