Όσα θάφτηκαν: Μεταναστεύστε! Θα δώσουν κι εδώ την εντολή;

Οι εντεταλμένοι της τρόικας που παριστάνουν τα κυβερνητικά στελέχη, όπως και όσοι ενώ πλασάρονται σαν διανόηση, έχουν καταντήσει απολογητές του Μνημονίου, δεν έχουν φτάσει -ώς ώρας τουλάχιστον- σε αυτό το σημείο.

Βέβαια, ο «εξαιρετικός» Ανδρέας Λοβέρδος, ως υπουργός Υγείας, το είχε θίξει το θέμα. Είχαμε παρουσιάσει τότε από αυτή τη στήλη, πως σε επίσκεψή του στη Γερμανία, είχε αναφερθεί στην οργανωμένη μετακίνηση του «πλεονάζοντος» -κατά την κρίση του- ιατρικού δυναμικού της χώρας μας, ώστε να καλυφθούν οι ελλείψεις του εκεί υγειονομικού συστήματος. Τέτοια «πρωτοτυπία», ενώ ήδη το φαινόμενο της φυγής των νέων γιατρών -κι όχι μόνο- είχε αρχίσει να παίρνει διαστάσεις.
Είχαμε ακόμη αναφερθεί στην κατά κύματα μετανάστευση ανειδίκευτων Ισπανών ανέργων προς τις χώρες κυρίως της Σκανδιναβίας, χωρίς όμως καμία εκ των προτέρων εξασφάλιση, με αποτέλεσμα ήδη να έχουν δημιουργηθεί καταυλισμοί ευρω-λαθρο-μεταναστών.
Και τώρα οι δηλώσεις του Πορτογάλου πρωθυπουργού Πέδρο Κοέλιο, ο οποίος με κάθε σοβαρότητα προέτρεψε τους νέους της χώρας του, ιδιαίτερα τους ανέργους επιστήμονες, όπως οι εκπαιδευτικοί να μεταναστεύσουν στην… Αγκόλα και στη Βραζιλία! Σοκαριστικός μεν, «ρεαλιστής» δε… Να το αναγνωρίσουμε στον Πορτογάλο αρμόδιο. Άλλωστε, δεν μας προβάλλουν τη χώρα του ως υπόδειγμα πιστής υλοποίησης της σωτήριας συνταγής της τρόικας; Ως γνωστόν πηγή της δικής μας κακοδαιμονίας είναι πως δεν το εφαρμόσαμε το Μνημόνιο. Και κατά σύμπτωση ήταν στη Λισσαβώνα, στη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. το 2000, που εκπονήθηκε η «Στρατηγική της ανταγωνιστικότητας». Η Πορτογαλία, όπως και η Ιρλανδία, η Ισπανία και βέβαια η Ελλάδα του Σημίτη προβλήθηκαν ως πρότυπα απελευθέρωσης των αγορών και… ανάπτυξης την περασμένη δεκαετία.
Οι ίδιες ακριβώς χώρες βουλιάζουν σήμερα στη δίνη των μνημονίων. Στην Πορτογαλία ενδεικτικά η ανεργία έχει εκτοξευθεί στο 36% για τους νέους, ενώ μόνο πέρυσι υπολογίζεται πως 120-150.000 πολίτες της χώρας μετανάστευσαν. Δεν πρόκειται για κανενός είδους «δημιουργική καταστροφή» κατά το νεοφιλελεύθερο ευφυολόγημα. Καταστροφή σκέτα, αρπαγή και κατεδάφιση. Δεν δικαιούνται καν να προφέρουν τη δηλητηριασμένη καραμέλα της «ανάπτυξης». Και ποιος άραγε σήμερα μπορεί να ανακαλέσει το εργατικό αίτημα «λιγότερη δουλειά-δουλειά για όλους»; Τραγικό δεν φαντάζει;
Οι εγχώριοι του τύπου «το μνημόνιο είναι ευλογία», «αν δεν υπήρχε θα έπρεπε να το εφεύρουμε», «μαζί τα φάγαμε» και τα τοιαύτα, δεν μας έχουνε ακόμη δείξει επισήμως την πόρτα της εξόδου από τη χώρα. Όμως τις πόρτες τις έχουν ανοίξει, βυθίζοντας τον κόσμο στην απόγνωση και τα κλειδιά τα έχουν παραδώσει στα αφεντικά τους.

Σχόλια