Το φετινό καλοκαίρι λειτούργησε αποκαλυπτικά για να γίνουν πιο φανερές ορισμένες αλήθειες.
Αλήθεια πρώτη: Οι μνημονιακές πολιτικές άφησαν εντελώς εκτεθειμένη την χώρα και την κοινωνία, δημιουργώντας συνέπειες που είναι εξαιρετικά δύσκολο να αναστραφούν. Τα μπλακ-άουτ, οι πλημμύρες, κυρίως οι φωτιές, ήρθαν να προστεθούν σε τόσα άλλα δεινά και να θυμίσουν πόσο απροστάτευτος νιώθει και είναι ο καθένας.
Αλήθεια δεύτερη: Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπόρεσε, σε αυτό το κλίμα, να πανηγυρίσει όσο θα ήθελε την έξοδο από το συγκεκριμένο πρόγραμμα του τρίτου μνημονίου. Γιατί έχει συντελεστεί μια γρήγορη αλλά βαθιά φθορά του στη συνείδηση της κοινωνίας. Μη αντιστρέψιμη φθορά. Ιθάκη, Πρέσπες, ανασχηματισμοί και υποσχέσεις, δεν μπορούν να αναστρέψουν την εικόνα του ψεύδους, του κυνισμού, της ανικανότητας, της κωλοτούμπας που έχει επιδείξει ο φορέας αυτός.
Αλήθεια τρίτη: Η αξιωματική αντιπολίτευση αδιαφορεί για τα μεγάλα προβλήματα του τόπου. Θέλει απλώς να έρθει στη θέση που είναι σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έχει κι εκείνη κανένα σχέδιο για την χώρα, δεν νοιάζεται για την κοινωνία. Θα είναι το ίδιο δουλική πάνω-κάτω με τη σημερινή κυβέρνηση απέναντι στην ευρωκρατία και τις ΗΠΑ.
Αλήθεια τέταρτη: Δεν υπάρχει σύγκρουση και πολιτική αντιπαράθεση προγραμμάτων, ιεραρχήσεων, ιδεών στο πολιτικό σκηνικό. Το πολιτικό σύστημα αυτοαναπαράγεται σε μια σαπροφυτική σχέση με το κράτος και τις ελίτ, έχοντας κόψει κάθε δεσμό με την κοινωνία. Μεγάλο μέρος των πολιτών (σίγουρα πάνω από τους μισούς) απωθείται από την πολιτική διαδικασία, νοιώθει αηδία για αυτήν.
Αλήθεια πέμπτη: Ο νέος πολιτικός κύκλος που άνοιξε με την «έξοδο», συμπίπτει με μεγάλες γεωπολιτικές αναδιατάξεις στην περιοχή μας και με πολλά ανοιχτά μέτωπα. Τουρκία, Βαλκάνια, Μέση Ανατολή, Μεταναστευτικό, σύγκρουση ΗΠΑ-Ρωσίας και εξελίξεις στην Ευρώπη, δημιουργούν προϋποθέσεις για κλυδωνισμούς και γεγονότα και στην Ελλάδα.
Αλήθεια έκτη: Η χώρα μπαίνει σε παρατεταμένη προεκλογική περίοδο για τρεις εκλογικές αναμετρήσεις που θα γίνουν σε κοντινό μεταξύ τους διάστημα. Γεγονός που δημιουργεί ακόμα πιο περίπλοκους και ικανούς όρους για εξελίξεις και αλλαγές συσχετισμών.
Αλήθεια έβδομη: Σύνθετα και δύσκολα καθήκοντα μπαίνουν στον λαϊκό παράγοντα ώστε να διαδραματίσει έναν ενεργό ρόλο σε όσα συμβαίνουν. Η συγκρότησή του περνά μέσα από την προσπάθεια και την εξάσκηση να αρθρώσει συγκεκριμένες προτάσεις συμβολής στη διέξοδο της χώρας, απορρίπτοντας την καταγγελιολογία και την χωρίς αντίκτυπο ανατρεπτική φρασεολογία.
Ο ριζοσπαστισμός και τα στοιχεία αλληλεγγύης που συνεχίζουν να εκδηλώνονται στην ελληνική κοινωνία, απαιτούν μια άλλη πολιτική για να συνδεθούν και να εκφραστούν.
Ο Δρόμος θα επιχειρήσει, από τη δική του σκοπιά, να συμβάλλει σε αυτήν την κατεύθυνση.
