Θα πάμε στις πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα. Θα προτιμούσαμε να ήταν μία σε κάθε πόλη και όχι 2-3. Θα κρατάμε την εφημερίδα μαζί μας, γιατί θέλουμε να τη διαδώσουμε, να τη διαβάσουν όσο πιο πολλοί προοδευτικοί άνθρωποι γίνεται. Θα θέλαμε η Πρωτομαγιά να είχε στοιχεία γιορτής των ανθρώπων που αγωνίζονται. Ξέρουμε ότι μεγάλη πίκρα και αγωνία για το μέλλον έχει αγκαλιάσει εκατομμύρια συμπολίτες μας με τα μέτρα ΔΝΤ και Ε.Ε. Θα χαρούμε αν εκφραστεί η οργή και η αγανάκτηση, αν οι συγκεντρώσεις θα είναι μαζικές.
Το βράδυ θα αναζητήσουμε στις ειδήσεις τι έγινε σε όλο τον κόσμο. Θέλουμε να δούμε τον Τσάβες να τα βάζει με το Καπιτώλιο. Τη φρεσκάδα στα πρόσωπα των ιθαγενών, αγροτών και νεολαίων της Κολομβίας. Να δούμε την Κωνσταντινούπολη και το Ντιαρμπεκίρ των Κούρδων. Το προλεταριάτο στη Σαγκάη. Τις συγκρούσεις στις Φιλιππίνες για δύο δολάρια μισθό τη τη μέρα. Να ταξιδέψουμε στην Ταϊλάνδη, στη Γουαδελούπη και τη Μπουργκίνα Φάσο. Να δούμε κόκκινες σημαίες να ανεμίζουν σε πρωτεύουσες άγνωστων χωρών. Να νιώσουμε αλληλόχρεοι μ’ ολόκληρη την ανθρωπότητα που βρίσκεται στο δρόμο. Να θυμηθούμε το παρελθόν μας, τους διακόσιους στην Καισαριανή, τον Παναγούλη. Να αισθανθούμε ότι απολογούμαστε στο μέλλον.
Να ανανεώσουμε την πίστη μας πως ο αγώνας για ν’ αλλάξει ο κόσμος, ο αγώνας δηλαδή για τη ζωή, θα αποδειχθεί πιο ισχυρός από όλα όσα θέλουν να τον ακυρώσουν.
«Δ»
